Jump to content

MICR կոդ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
19:51, 26 Մայիսի 2024 տարբերակ, ԳՄԱ1286 (Քննարկում | ներդրում)
(տարբ) ←Նախորդ տարբերակ | Ընթացիկ տարբերակ (տարբ) | Հաջորդ տարբերակ→ (տարբ)
MICR կոդավորում
ԵնթակատեգորիաOCR Խմբագրել Wikidata

MICR կոդավորում (անգլ.՝ Magnetic ink character recognition code, Մագնիսական թանաքի նիշերի ճանաչում), նիշերի ճանաչման տեխնոլոգիա, որն օգտագործվում է հիմնականում բանկային ոլորտում՝ չեկերի և այլ փաստաթղթերի մշակումն ու ձևակերպումը պարզեցնելու համար: MICR կոդավորումը, որը կոչվում է MICR տող, գտնվում է չեկերի և այլ վաուչերների ներքևի մասում և սովորաբար ներառում է փաստաթղթի տիպի ցուցիչը, բանկային ծածկագիրը, բանկային հաշվի համարը, չեկի համարը, չեկի գումարը (սովորաբար ավելացվում է չեկը վճարման համար ներկայացնելուց հետո) և հսկման ցուցիչ: Բանկային կոդի և բանկային հաշվի համարի ձևաչափը հատուկ է տվյալ երկրին:

Տեխնոլոգիան թույլ է տալիս MICR ընթերցողներին սկանավորել և կարդալ տեղեկատվությունը անմիջապես տվյալների հավաքագրման սարքի մեջ: Ի տարբերություն շտրիխ կոդի և նմանատիպ տեխնոլոգիաների, MICR նիշերը կարող են հեշտությամբ ընթերցվել մարդկանց կողմից: MICR կոդավորված փաստաթղթերը կարող են շատ ավելի արագ և ճշգրիտ մշակվել, քան սովորական OCR կոդավորված փաստաթղթերը:

Յունիկոդ ստանդարտ ներկայացում

ISO ստանդարտը ISO 2033:1983 և համապատասխան ճապոնական արդյունաբերական ստանդարտ JIS X 9010:1984 (ի սկզբանե JIS C 6229–1984), սահմանում են նիշերի կոդավորումներ OCR-A, OCR-B և E-13B համար:

Միջազգային տարածում

Կան երկու հիմնական MICR տառատեսակներ՝ E-13B և CMC-7: Չկա հատուկ միջազգային համաձայնագիր, թե որ երկրներն են որ տառատեսակը օգտագործում[1] ։ Գործնականում դա առանձնակի խնդիրներ չի ստեղծում, քանի որ չեկերը և այլ վաուչերները սովորաբար չեն բխում որոշակի իրավասությունից:

E-13B տառատեսակը ընդունվել է որպես միջազգային ստանդարտ ISO 1004-1:2013-ում և ստանդարտ է Ավստրալիայում, Կանադայում, Միացյալ Թագավորությունում, ԱՄՆ-ում, ինչպես նաև Կենտրոնական Ամերիկայում և Ասիայի մեծ մասում[1]։

CMC-7 տառատեսակը ընդունվել է որպես միջազգային ստանդարտ ISO 1004-2:2013-ում և լայնորեն կիրառվում է Եվրոպայում, այդ թվում՝ Ֆրանսիայում և Իտալիայում, Մեքսիկայում և Հարավային Ամերիկայում, ներառյալ Արգենտինան, Բրազիլիան, Չիլի:

Իսրայելը միակ երկիրն է, որը կարող է միաժամանակ օգտագործել երկու տառատեսակները, թեև նման պրակտիկան համակարգը զգալիորեն պակաս արդյունավետ է դարձնում: Այս իրավիճակը իսրայելցիների կողմից CMC-7-ի ընդունման արդյունքն է, մինչդեռ պաղեստինցիները ընտրեցին E-13B-ն[1]:

Ծանոթագրություններ

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «MICR կոդ» հոդվածին։