Սերժիու Կաբրալ Ֆիլյու
| Սերժիու Կաբրալ Ֆիլյու | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունվարի 27, 1963[1] (61 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Ռիո դե Ժանեյրո, Բրազիլիա |
| Քաղաքացիություն |  Բրազիլիա |
| Մայրենի լեզու | պորտուգալերեն |
| Կրթություն | University Center of the City of Rio de Janeiro? |
| Մասնագիտություն | լրագրող և քաղաքական գործիչ |
| Ծնողներ | հայր՝ Sérgio Cabral? |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | Բրազիլիայի Դաշնային Սենատի անդամ |
| Կուսակցություն | Բրազիլական դեմոկրատական շարժում |
 Sérgio Cabral Filho Վիքիպահեստում | |
Սերժիու Կաբրալ Ֆիլյու (անգլ.՝ Sérgio de Oliveira Cabral Santos Filho, հունվարի 27, 1963[1], Ռիո դե Ժանեյրո, Բրազիլիա), բրազիլացի քաղաքական գործիչ է և լրագրող[2]։ Նա ընտրվել է Ռիո դե Ժանեյրո նահանգի նահանգապետ 2006 թվականին Բրազիլիայի համընդհանուր ընտրություններում և երդվել է 2007 թվականի հունվարի 1-ին։ Կաբրալ Ֆիլյուն Ռիո դե Ժանեյրո նահանգի օրենսդիր մարմնում 1991-2002 թվականներին եղել է ներկայացուցիչ, իսկ 1995-2002 թվականներին՝ նախագահ։ 2002 թվականի համընդհանուր ընտրություններում նա ընտրվել է Ռիո դե Ժանեյրո նահանգի սենատոր՝ պաշտոնավարելով 2003 թվականի հունվարից մինչև 2006 թվականի դեկտեմբերը, երբ հրաժարական տվեց՝ մասնակցելու Ռիո դե Ժանեյրոյի նահանգապետի ընտրություններին։ Բրազիլիայի Սենատում նրան փոխարինել է Ռեջիս Ֆիխտեր Վելասկոն։
1996 թվականին նա առաջադրվել է Ռիո դե Ժանեյրոյի քաղաքապետի պաշտոնում Բրազիլիայի սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցության (PSDB) անդամատոմսով, սակայն նրա ընտրվելը որպես նահանգապետ տեղի է ունեցել այն բանից հետո, երբ նա անցել է PMDB (Բրազիլիայի դեմոկրատական շարժում կուսակցություն)։ Նա և իր գործընկեր Լուիս Ֆերնանդո դե Սոզան ստացել են վավեր ձայների 68%-ը (5,129,064 ձայն) Ժողովրդական սոցիալիստական կուսակցության (PPS) թեկնածու Դենիզ Ֆրոսարդի դեմ քվեարկության երկրորդ փուլում, որը ստացել է վավեր ձայների միայն 32%-ը։
Կաբրալն ընտրվել է պաշտոնապես ներողություն խնդրելու արարողության համար, 120 հոգուց, այդ թվում՝ Բրազիլիայի 36-րդ նախագահ Դիլմա Ռուսեֆից՝ 1964-1985 թվականներին Բրազիլիայում կառավարող բռնապետության ժամանակ նրանց դեմ մարդու իրավունքների խախտումների համար։
2016 թվականի նոյեմբերի 17-ին Կաբրալը ձերբակալվել է կոռուպցիայի մեղադրանքով և ազատազրկվել[3]։
Նահանգապետի պաշտոն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կաբրալը նահանգապետ դարձավ Ռիո դե Ժանեյրո նահանգի անորոշ տնտեսական հեռանկարների և անվտանգության լուրջ մարտահրավերների ժամանակ։ 2006 թվականին նահանգապետի ընտրարշավի ժամանակ նա գովաբանել էր «զրոյական հանդուրժողականության» մոդելը, որը քարոզում էր Նյու Յորքի քաղաքապետ Ռուդոլֆ Ջուլիանին, խոստացավ արմատախիլ անել ոստիկանական կոռուպցիան և բարելավել ծառայությունները Ռիոյի ֆավելաներում[4]։
2007 թվականին Կոլումբիա այցելելուց հետո՝ դիտելով այդ երկրի հաջողությունները հասարակական անվտանգության ոլորտում, Կաբրալը լրացուցիչ ֆինանսավորում ապահովեց ոստիկանության համար և հանձնարարեց Հանրային անվտանգության քարտուղար Խոսե Մարիանո Բելտրամին ղեկավարել անվտանգությունը բարելավելու ծրագիրը[5]։ 2008 թվականին նահանգային և քաղաքային իշխանությունները Ռիոյում սկսեցին համայնքային ոստիկանական ծրագիր, որը կոչվում էր Pacifying Police Units կամ UPPs: Ի տարբերություն նախորդ ոստիկանական պրակտիկայի, UPP-ները ստեղծել են կայուն, երկարաժամկետ ոստիկանական ներկայություն ֆավելաներում, ներառյալ Cidade de Deus-ը, Complexo do Alemão-ն և Santa Marta-ն։ Նրանց գործողություններում օգտագործվել են Ռիոյի ռազմական ոստիկանության BOPE ստորաբաժանումները քաղաքային հանցագործության դեմ պայքարում, ինչպես նաև օգտագործել են ոստիկանության խաղաղարար ստորաբաժանումները ընդլայնված ոստիկանական գործունեության համար[6]։ Այս մեթոդները հանգեցրին սպանությունների մակարդակի նվազմանը այն ֆավելաներում, որտեղ ստեղծվել էին UPP-ներ։
2007 թվականին Brasil de Fato ամսագիրը նրան նկարագրել է որպես քաղաքական գործիչ, որն «անողոք արդարացնում է ոստիկանության բռնությունը քաղաքի աղքատ շրջաններում։ Նրա վերջին հայտարարությունն այն էր, որ ֆավելաներում ապրող մարդիկ վարձատրվում են թմրավաճառների կողմից՝ բողոքելու ոստիկանական արշավանքներից[7]։
Առողջապահության ոլորտում Կաբրալը գործարկեց շարժական առողջապահական ստորաբաժանում, որը շրջում է նահանգում՝ անվճար հետազոտություններ անցկացնելով հանրության շրջանում։
Կաբրալը նաև պարզեցրեց պետության ֆինանսների կառավարումը հարկային ճշգրտումների և կառավարման ժամանակակից խիստ մեթոդների ընդունման միջոցով, ինչպիսիք են էլեկտրոնային սակարկությունները։ Այս միջոցառումների արդյունքում Ռիո դե Ժանեյրոն դարձավ բրազիլական առաջին նահանգը, որը դասակարգվեց որպես «ներդրումային աստիճան»՝ ըստ ռիսկերի վարկանիշային գործակալության՝ Standard & Poor's-ի։ Այն ժամանակ գործակալությունը հայտարարեց, որ «պետության ուժեղ կառավարումը, որը գերակշռել է վերջին երեք տարիների ընթացքում» և այն փաստը, որ պետությանը «աջակցում է ուժեղ և բազմազան տնտեսությանը, որի մեկ շնչին բաժին ընկնող ՀՆԱ-ն մոտ 25%-ից բարձր է Բրազիլիայում» ստիպեց նրան հասնել «BBB−» համաշխարհային վարկանիշի և «brAAA» վարկային վարկանիշի ազգային մասշտաբով։
Նահանգապետի պաշտոնում նրա առաջին պաշտոնավարումը նշանավորվեց նաև ԼԳԲՏ համայնքի համար ձեռքբերումներով, հատկապես Rio Sem Homofobia (Ռիո առանց հոմոֆոբիայի) ստեղծմամբ, ծրագիր, որը նպատակ ունի պայքարել հոմոֆոբիայի դեմ նահանգի հանրային քաղաքականության մեջ։ Կաբրալը նաև Ռիո դե Ժանեյրոյի առաջին նահանգապետն էր, որը մասնակցեց ԼԳԲՏ շքերթին։
Տրանսպորտի ոլորտում Կաբրալը վերանորոգեց SuperVia գնացքների պարկը, որն ուներ ընդամենը տասը օդորակիչով գնացք 2007 թվականին։ Այսօր բոլոր 100 գնացքներն ունեն օդորակիչ։ Նա նաև նահանգապետն էր, որը կառուցեց մետրոյի ստորգետնյա գծերի մեծ մասը 1970-ական թվականներին մետրոյի շահագործման մեկնարկից ի վեր։
Անվտանգության բարելավումները, տնտեսական աճը և 2016 թվականի Ամառային օլիմպիական խաղերի հայտի շահումը օգնեցին Ռիոյին մեծացնել Կաբրալի ժողովրդականությունը և հանգեցրին նրա հաղթանակին 2010 թվականի Ռիո դե Ժանեյրոյի նահանգապետի ընտրություններում։ Նա ստացավ ավելի քան 66% ձայն։ Կաբրալը համարվում էր նախագահներ Լուլայի և Դիլմայի հիմնական դաշնակիցը, և փոխնախագահի հավանական թեկնածուն։
Պարգև, մրցանակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2009 թվականի սեպտեմբերի 14-ին Սերջիո Կաբրալը ստացել է Պատվո լեգեոնի շքանշանը (Légion d' Honneur), որը Ֆրանսիայի կառավարության բարձրագույն պարգեւն է։ Շքանշանների հանձնման արարողությունը տեղի է ունեցել Փարիզում՝ Ֆրանսիայի Սենատում։
2008 թվականի մայիսի 8-ին Կաբրալը ստացավ մրցանակ՝ որպես 2008 Personalidade Cidadania կամ «Լավ քաղաքացի» մրցանակ՝ կառավարության օրենսդիր և գործադիր ճյուղերում իր պաշտոնավարման ընթացքում իր քաղաքական և սոցիալական նվաճումների ցանկի համար։ Նա ընտրվել է քաղաքացիական հասարակության տարբեր շերտերի 4327 ներկայացուցիչների կողմից՝ ուղղակի քվեարկությամբ։ Մրցանակը ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի, Folha Dirigida-ի և Associação Brasileira de Imprensa-ի (ABI) նախաձեռնությունն է։
2013-ին Կաբրալը ստացավ «Տարվա բրազիլացի մարդ» մրցանակը Իսպանիա-Բրազիլիա Առևտրի պալատից՝ Ռիո նահանգում առողջության և հանրային անվտանգության ոլորտում ունեցած ներդրման համար՝ հանրային առողջության աջակցության ստորաբաժանումների և UPP-ների նախագծերի միջոցով։
Կոռուպցիայի մեղադրանք և ձերբակալություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2016 թվականի նոյեմբերի 17-ին Բրազիլիայի դաշնային ոստիկանությունը ձերբակալել է Սերժիու Կաբրալին և ևս յոթ հոգու (ներառյալ նրա կառավարության նախկին քարտուղարներին) «Լավա Ջատո» գործողության շրջանակներում, որը Բրազիլիայում կոռուպցիոն ամենախոշոր հետաքննությունն է։ Նա մեղադրվում էր 224 միլիոն բրազիլական ռեալ յուրացնելու մեջ։ 2016 թվականի դեկտեմբերի 6-ին դատարանը լսեց Բրազիլիայի դաշնային դատախազության տրամադրած ապացույցները, որոնք Սերժիու Կաբրալին մեղավոր էին ճանաչել ռեկետի և փողերի լվացման մեջ։
2017 թվականի հունիսի 13-ին նա դատապարտվել է 14 տարի 2 ամիս ազատազրկման՝ պասիվ կոռուպցիայի և փողերի լվացման համար, իսկ 2017 թվականի սեպտեմբերի 20-ին՝ յուրացման համար՝ լրացուցիչ 45 տարվա ազատազրկման[8]։
2018 թվականի հուլիսի 3-ին ձախողված բրազիլացի գործարար Էյկե Բատիստան դատապարտվեց Կաբրալին 16,6 միլիոն ԱՄՆ դոլար կաշառք վճարելու համար[9]։
2019 թվականի հուլիսի 4-ին Բրազիլիայի Դաշնային դատարանում Սերժիու Կաբրալը խոստովանել է, որ կաշառել է Միջազգային օլիմպիական կոմիտեի 9 անդամների՝ նախքան 2016 թվականի Օլիմպիական խաղերի անցկացման վայրը ընտրելը 2009 թվականին։ Այդ անդամների թվում են ռուս լողորդ Ալեքսանդր Պոպովը և ուկրաինացի թեթեւատլետ Սերգեյ Բուբկան, որոնք նախկինում եղել են կոմիտեի կազմում։ Երկուսն էլ հերքում են իրենց մասնակցությունը[10]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Դավոս 2014 մասնակիցների ցանկ
- ↑ Veja, Issues 39-42. Editora Abril, 2006. p.18.
- ↑ Vinod Sreeharsha (2016 թ․ նոյեմբերի 17). «Sergio Cabral,Ex-Governor of Rio due Janeiro, Arrested on Corruption Charges». The New York Times.
- ↑ Reel, Monte (2007 թ․ մայիսի 24). «Rio's New Governor Takes Aim at Old Problem: Gangs». Washington Post.
- ↑ «Welcome to Rio's Shantytown Counterinsurgency». Newsweek. 2011 թ․ ապրիլի 24.
- ↑ «Senior Associate Adam Isacson on Security Programs in Rio de Janeiro». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ փետրվարի 22-ին.
- ↑ «Rio's lives of crime». 2009 թ․ օգոստոս.
- ↑ «Rio ex-governor sentenced to 14 years». 2017 թ․ հունիսի 13. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 10-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 18-ին.
- ↑ «Former Brazilian billionaire charged». 2017 թ․ փետրվարի 8. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ մայիսի 26-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 18-ին.
- ↑ Александра Попова и Сергея Бубку подозревают в коррупции // Коммерсантъ. Архивировано из первоисточника 11 փետրվարի 2020.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սերժիու Կաբրալ Ֆիլյու» հոդվածին։ |