Սերգեյ Վիտտե

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Jump to navigation Jump to search
Սերգեյ Վիտտե
ռուս.՝ Сергей Юльевич Витте
Դիմանկար
Ծնվել էհունիսի 17 (29), 1849[1]
ԾննդավայրԹիֆլիս, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[2]
Մահացել էփետրվարի 28 (մարտի 13), 1915 (65 տարեկան) կամ մարտի 13, 1915(1915-03-13)[3][4] (65 տարեկան)
Մահվան վայրՊետրոգրադ, Ռուսական կայսրություն
ԳերեզմանLazarev Cemetery
ՔաղաքացիությունFlag of Russia.svg Ռուսական կայսրություն
ԿրոնՌուս ուղղափառ եկեղեցի
ԿրթությունՕդեսայի ազգային համալսարան
Մասնագիտությունքաղաքական գործիչ և պետական գործիչ
Ծնողներհայր՝ Julius von Witte?, մայր՝ Q94989059?
Զբաղեցրած պաշտոններՌուսաստանի վարչապետ և finance minister of Imperial Russia?
Պարգևներ և
մրցանակներ		Սուրբ Ալեքսանդր Նևսկու ասպետական շքանշան Սուրբ Աննայի Առաջին Փառքի շքանշան Սուրբ Վլադիմիրի 1-ին աստիճանի շքանշան Սև արծվի շքանշան Սուրբ Ստանիսլավի 1-ին աստիճանի շքանշան Սպիտակ արծվի շքանշան Կարմիր արծվի շքանշան Թագի շքանշան Վասայի շքանշան Դանեբրոգ շքանշան Լեոպոլդի շքանշան Սպիտակ արծվի շքանշան Տակովոյի խաչի շքանշան «Սուրբ Ալեքսանդր» շքանշան Լեոպոլդի շքանշան Պատվավոր Լեգեոնի շքանշան Քրիստոսի շքանշան Order of the Double Dragon? Սպիտակ փղի շքանշան Աճող արևի շքանշան Փրկիչի շքանշան Ռումինիայի Աստշի շքանշան Order of the Star of Ethiopia? Առյուծի և Արևի շքանշան Օսմանիե շքանշան և Order of noble Bukhara?
ԵրեխաներVéra Narischkine-Witte?
Ստորագրություն
Signature of Sergei Witte.jpg
Sergei Witte Վիքիպահեստում

Վիտտե Սերգեյ Յուլևիչ (հունիսի 17 (29), 1849[1], Թիֆլիս, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[2] - փետրվարի 28 (մարտի 13), 1915 կամ մարտի 13, 1915(1915-03-13)[3][4], Պետրոգրադ, Ռուսական կայսրություն), ռուսական պետական գործիչ, կոմս։

1892 թվականից՝ հաղորդակցության ճանապարհների, ապա ֆինանսների մինիստր։ 1903 թվականից՝ մինիստրների կոմիտեի, 1905—1906 թվականներին՝ մինիստրների խորհրդի նախագահ։ Ակտիվորեն աջակցել է ռուս, կապիտալիզմի զարգացմանը և ձգտել այն զուգակցել ցարական միապետության ամրապնդման հետ։ Վիտտեի օրոք իրականացվել են տնտեսական խոշոր միջոցառումներ․ 1894 թվականին մտցվել է գինու մենաշնորհ, 1890-ական թթ․ մեծ թափ է ստացել երկաթուղիների շինարարությունը, 1897 թվականին իրականացրել է դրամական ռեֆորմ, տնտեսության զարգացման համար ներգրավել է արտասահմանյան կապիտալներ։ Առաջարկել է ռեֆորմներ (1902 թվականին) գյուղատնտեսության բնագավառում ևս։ Դեմ էր զեմստվային հիմնարկների ընդլայնմանը։ Արտաքին քաղաքական հարցում կողմ էր ռուսական ֆրանսիական դաշինքին։ Հեռավոր Արևելքում ձգտել է հետաձգել Ճապոնիայի հետ ռազմական կոնֆլիկտը։ 1905 թվականին գլխավորել է ռուս-ճապոնական հաշտության պայմանագիրը հաշտության պայմանագիր 1905) կնքող պատվիրակությունը։ Ճնշել է 1905—1907 թվականների հեղափոխությունը։ Նրա առաջարկությամբ է հրապարակվել հոկտեմբերի 17-ի մանիֆեստը (տես Մանիֆեստ 1905 թվականի հոկտեմբերի 17-ի)։ Կողմնակից էր ինքնակալության՝ բուրժուական միապետության վերածմանը։ 1906 թվականին պաշտոնաթող է եղել։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 11, էջ 468)։ CC-BY-SA-icon-80x15.png

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Витте, Сергей Юльевич (рус.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1892. — Т. VIа. — С. 579.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Library of Congress Authorities — Library of Congress.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Энциклопедия Брокгауз (нем.)


{{{alt}}} Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Սերգեյ_Վիտտե&oldid=7272093» էջից