Ծնվել է Կ. Պոլսում։ Փոքր հասակից ուղարկվել է Վենետիկի Ս. Ղազար վանքը, որտեղ ստացել է կրթությունը, 1859 թվականին ընդունել հոգևորական կոչում։ Որպես ուսուցիչ կամ տեսուչ պաշտոնավարել է Վենետիկի, Կ. Պոլսի Մխիթարյան վարժարաններում։ Պարբերական մամուլում, մասնավորապես «Բազմավեպում», տպագրել է հոդվածներ։ Առանձին գրքերով լույս են տեսել նրա հետևյալ աշխատությունները՝ «Տարերք հռետորական արվեստի» (Վենետիկ, 1875), «Բառարան գաղղերեն-հայերեն-տաճկերեն» (Վենետիկ, 1886)։ Կատարել է թարգմանություններ Լամարթինից, Կլոպշտոկից և այլ հեղինակներից։ «Բազմավեպում» որպես ծածկանուն օգտագործել է Հ. Ս. Կեսարյան։ Ղազար Փարպեցու «Հայոց պատմությունը» թարգմանել է ֆրանսերեն[3]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 685)։