Ջուլիո Կաչչինի
| Ջուլիո Կաչչինի | |
|---|---|
| Բնօրինակ անուն | Giulio Caccini |
| Ծնվել է | հոկտեմբերի 8, 1551[1][2] Հռոմ, Պապական մարզ կամ Տիվոլի, Հռոմ, Լացիո, Իտալիա |
| Մահացել է | դեկտեմբերի 10, 1618[1][3][4] (67 տարեկանում) Ֆլորենցիա, Իտալիա |
| Ժանրեր | barroco? |
| Մասնագիտություն | իտալացի կոմպոզիտոր |
| Երգչաձայն | տենոր |
| Գործիքներ | վիոլա և վոկալ |
Ջուլիո Կաչչինի (իտալ.՝ Giulio Caccini կամ Giulio Romano, հոկտեմբերի 8, 1551[1][2], Հռոմ, Պապական մարզ և Տիվոլի, Հռոմ, Լացիո, Իտալիա - դեկտեմբերի 10, 1618[1][3][4], Ֆլորենցիա, Իտալիա), իտալացի կոմպոզիտոր:
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ջուլիո Կաչչինին դասվում է երաժիշտների (Գալիլեի, Պերի, Կավալիերի) և բանաստեղծների (Ռինուչչինի) խմբակին, ովքեր նպաստել են օպերայի ծագմանը Իտալիայում[5]: Այդ խմբակը ծանոթ է Ֆլորենտական կամերետա անունով, որը հավաքվում էր հումանիստ և մեկենաս Ջովաննի Բարդիի, իսկ 1592 թվականից Ջիովաննի Կորսիի տանը:
Կաչչինին համարվում է սոլո երգեցողության հիմնադիրներից մեկը, հեշտացված գեղարվեստական ձև, որի շնորհիվ բազմաձայն կոնտրապունկտային երարժշտությունը զիջեց իր իշխող դերը:
Կաչչինիի առաջին փորձը ասերգության ոճում էր՝ «Combattimento d’Appoline col serpente» մոնոդրամա, Բարդիի տեքստով (1590):
Դրան հետևեց Դաֆնայի երաժշտությամբ դրաման, Ռինուչչինիի տեքստով, դրամա «Էվրիդիկա», որը սկզբից գրեց Պերիի այնուհետև Ռինուչինիի բառերով: Այնուհետև լույս տեսավ «Նոր երաժշտություն», միաձայն մադրիգալներից, կանցոներից ու արիաներից բաղկացած ստեղծագործություն[6]: Մյուս ստեղծագործությունների հավաքածուն «Nuove arie» անունով հրատարակվել է 1608 թվականին:
Դուստրը երգչուհի և կոմպոզիտոր Ֆրանչեսկա Կաչչինին է[7]:
Կաչչինիի ամենահայտնի և կատարվող ստեղծագործությունը «Ave Maria»-ն է:
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Սոլովյով Ն․Ֆ․ (1890–1907)։ «Каччини, Джулио»։ Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ)։ Սանկտ Պետերբուրգ
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 German National Library, Berlin State Library, Bavarian State Library et al. Record #119283263 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016.
- ↑ 2,0 2,1 data.bnf.fr: տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Find A Grave — 1995. — ed. size: 165000000
- ↑ 4,0 4,1 4,2 International Music Score Library Project — 2006.
- ↑ Бочаров Ю. Мастера старинной музыки. — М: Гелеос, 2005. — С. 163. — ISBN 5-8189-0522-5
- ↑ Соловьёв Н. Ф. (1890–1907)։ «Итальянская музыка»։ Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ)։ Սանկտ Պետերբուրգ
- ↑ «Аве Мария Каччини. By Vavilov»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2011-08-25-ին։ Վերցված է 2010-07-05
| ||||||||||
