Ջեյ ՄաքԻներնի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Դիմանկար
Ծնվել էհունվարի 13, 1955(1955-01-13)[1][2][3] (69 տարեկան)
ԾննդավայրՀարթֆորդ կամ ԱՄՆ[4]
Քաղաքացիություն ԱՄՆ[5]
ԿրթությունՈւիլյամս քոլեջ
Մասնագիտությունգրող, վիպասան, սցենարիստ և հրապարակախոս
ԱմուսինAnne Hearst?
Կայքjaymcinerney.com

Ջոն Բարեթ «Ջեյ» ՄաքԻներնի Կրտսեր (անգլ.՝ John Barrett "Jay" McInerney Jr., հունվարի 13, 1955(1955-01-13)[1][2][3], Հարթֆորդ և ԱՄՆ[4]), ամերիկացի վիպասան, սցենարիստ և խմբագիր[6]։ Նրա վեպերից են «Պայծառ լույսեր, մեծ քաղաք» (անգլ.՝ Bright Lights, Big City), «Փրկագին», «Իմ կյանքի պատմությունը», «Պայծառությունն ընկնում է» և «Վայրենիներից վերջինը» վեպերը։ Նա խմբագրել է «Նոր ամերիկյան ձայների The Penguin Book-ը», գրել է սցենարը 1988 թվականին «Պայծառ լույսեր, մեծ քաղաք» ֆիլմի համար, ինչպես նաև գրել է «Ջիա» հեռուստատեսային ֆիլմի սցենարը, որտեղ գլխավոր դերակատարն է Անջելինա Ջոլին։ Նա եղել է «Տուն և այգի» ամսագրի մասնագիտացված կազմողը, իսկ նրա էսսեները հավաքագրվել են «Ես և Բաքոսը» (2000) և «Հեդոնիստը նկուղում» (2006) գրքերում։ Նրա ամենավերջին վեպը կոչվում է «Պայծառ, թանկագին օրեր», որը հրատարակվել է 2016 թվականին։ 2010 թվականի ապրիլից նա «Ուոլ սթրիթ» ամսագրի մասնագիտացված խմբագիրն էր։ 2009 թվականին նա հրատարակեց պատմվածքների գիրք, որ պատմում էր իր ողջ կարիերայի մասին՝ «Ինչպես ավարտվեց» վերնագրով, որը Նյու Յորք Թայմս ամերիկյան օրաթերթի լրագրող Ջանեթ Մասլինի կողմից ճանաչվեց տարվա 10 լավագույն գրքերից մեկը[7]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

ՄաքԻներնին ծնվել է 1955 թվականին Կոնեկտիկուտ նահանգի Հարթֆորդ քաղաքում։ Մերիլին Ջինիի (Մըրֆի) և կորպորատիվ գործադիր տնօրեն Ջոն Բարեթ ՄաքԻներնիի ավագի որդին է։ 1976 թվականին ավարտել է Ուիլյամս քոլեջը[8]։ Սիրաքյուսի համալսարանում ստացել է անգլերենի արվեստի մագիստրոսի կոչում և գրագրություն սովորել Ռայմոնդ Քարվերի մոտ։

Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«The New Yorker» ամերիկյան ամսագրում փաստերի ստուգող աշխատելուց հետո, ՄաքԻներնին համբավ է ձեռք բերել իր առաջին հրատարակված վեպով` «Պայծառ լույսեր, մեծ քաղաք»։ 1984-ին հրատարակված վեպը այն ժամանակի եզակի վեպն էր, որը երկրորդ դեմքով պատմում էր կոկաինի մշակույթի մասին։ Վերնագիրը վերցված է Ջիմի Ռիդի 1961 թվականի բլյուզ երգից։ Վեպը հաստատել է ՄաքԻներնիի հեղինակությունը որպես գրողների նոր սերնդի մաս։ 1987 թվականին «Village Voice»-ում հրապարակված հոդվածում պիտակավորված որպես «գրական բռատ փաթեթ»(անգլ.՝ literary brat pack)՝ ՄակԻներնին, Բրետ Իստոն Էլլիսը և Թամա Յանովիցը ներկայացվել են որպես գրականության նոր դեմքեր՝ երիտասարդ, պատկերակրթական և թարմ[9]։ Հինգ վեպեր միանգամից հասել են հաջողության՝ «Իմ կյանքի պատմությունը», «Պայծառությունն ընկնում է», «Վայրենիներից վերջինը» և «Մոդելային վարքագիծ»։

«Պայծառ լույսեր, մեծ քաղաք» վեպի հաջողությունից հետո հրատարակողները սկսել են փնտրել նմանատիպ աշխատանքներ քաղաքային միջավայրում երիտասարդների մասին։ Էլլիսի «Զրոյից պակասը» գիրքը, որը հրատարակվել է 1985 թվականին, լույս է տեսել ՄակԻներնիի վեպի օրինակով։ ՄաքԻներնին, Էլլիսը և Յանովիցը ապրել են Նյու Յորքում, և նրանց կյանքն այնտեղ դարձել է կանոնավոր թեմա Նյու Յորքի լրատվամիջոցների համար։

Էլլիսն օգտագործել է ՄաքԻներնիի կերպարը Էլիսոն Փուլը (Իմ կյանքի պատմությունը), իր «Ամերիկյան հոգեկանը» և «Գլամորամա» վեպերում։ ՄակԻներնին բացահայտել է, որ Էլիսոն Փուլի կերպարը հիմնված է իր նախկին ընկերուհու՝ Ռիել Հանթերի վրա, որն այն ժամանակ հայտնի էր որպես Լիզա Դրակ։ Նա նկարագրել է կերպարին որպես «կոկաին ավելացված» և «ագահ սեքսուալ», բայց նաև նրան վերաբերվել է որոշակի կարեկցանքով։ ՄաքԻներնիի roman à clef-ը նախազգուշացնող ակնարկ է արել ձիերի սպանությունների տխրահռչակ սկանդալի հարցում, որը հանրությանը հայտնի չի եղել մինչև 1992 թվականը, երբ Sports Illustrated ամերիկյան սպորտային ամսագիրը հրապարակել է այն մարդու խոստովանությունը, որը Լիզա Դրուքի հոր հրամանով սպանել էր նրա ձիուն, որպեսզի նրա կյանքի ապահովագրությունը պահանջի[10]։

ՄաքԻներնին նաև կամեո դեր է կատարել Էլլիսի «Լունապարկ» վեպում՝ ներկա գտնվելով Հելոուինի երեկույթին, որը Բրետը կազմակերպել էր իր տանը։ Հետագայում պարզվել, որ ՄաքԻներնին գոհ չի եղել վեպի իր կերպարից[11]։

Իր կարիերայի ընթացքում ՄաքԻներնին պայքարել է իր կերպարի դեմ՝ որպես «Պայծառ լույսեր, մեծ քաղաք» վեպի հեղինակ և գլխավոր հերոս։ 2009 թվականին ՄաքԻներնին հարցազրույցներից մեկում ասել է. «Ակնհայտ է, որ ես այլևս 25-ամյա լավ ապրող (ֆր.՝  bon vivant ) չեմ, բայց [դա] ինձ տվեց այն, ինչ ես միշտ ցանկացել եմ՝ լիաժամկետ գրող լինելու հնարավորություն։ Դա այդքան էլ արդարացի չի եղել իմ մյուս գրքերի հանդեպ, և ես ստիպված եմ եղել գործ ունենալ քննադատների և մշակութային մեկնաբանների շատ հիմարությունների հետ»[12]։ Նա հայտնվել է Ուիլյամս քոլեջում որպես 2010 թվականի դասի հանդիսավոր խոսնակ։

Անձնական կյանքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նրա առաջին կինը մոդել Լինդա Ռոսսիթերն էր։ Նրա երկրորդ կինը գրող Մերրի Ռեյմոնդն էր։ Չորս տարի նա ապրել է մոդել Մարլա Հանսոնի հետ[13]։ Նրա երրորդ ամուսնությունը՝ Հելեն Բրենսֆորդի հետ, տևել է ինը տարի, և զույգն ունեցել է երկվորյակ երեխաներ՝ Ջոն Բարեթ ՄաքԻներնի III-ը և Մեյզի Բրենսֆորդ ՄաքԻներնին։ 2006 թվականին նա ամուսնացել է Էնն Հերսթի հետ։

Աշխատություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նովելներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Bright Lights, Big City («Պայծառ լույսեր, մեծ քաղաք») (1984)
  • Ransom («Փրկագին») (1985)
  • Story of My Life («Իմ կյանքի պատմությունը») (1988)
  • The Last of the Savages («Վայրենիներից վերջինը») (1997)
  • Model Behavior («Մոդելային վարքագիծ») (1998)
Կալոուեյի եռերգություն
  • Brightness Falls («Պայծառությունն ընկնում է») (1992)
  • The Good Life («Լավ կյանքը») (2006)
  • Bright, Precious Days («Պայծառ, թանկագին օրեր») (2016)[14]

Կարճ արձակագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հավաքածուներ
  • ՄաքԻներնի, Ջեյ (2009). Ինչպես ավարտվեց. նոր և հավաքագրած պատմություններ. Նյու Յորք: Ալֆրեդ Ա. Նոպֆ. ISBN 978-0307268051.
  • — (2009). Վերջին ամուրին. Լոնդոն: Բլումսբրի. ISBN 978-0747599845.
Պատմվածքներ
Վերնագիր Տարի Առաջին անգամ հրապարակվել է Վերատպված
«Թագուհին և ես» 1996 ՄաքԻներնի, Ջեյ (1996). Թագուհին և ես. Լոնդոն: Բլումսբրի. ISBN 0-7475-2895-0. ՄաքԻներնի, Ջեյ (2009). Ինչպես ավարտվեց. նոր և հավաքագրած պատմություններ. Նյու Յորք: Ալֆրեդ Ա. Նոպֆ. ISBN 978-0307268051.
Խաբեբա բժիշկ ՄաքԻներնի, Ջեյ (2009). Ինչպես ավարտվեց. նոր և հավաքագրած պատմություններ. Նյու Յորք: Ալֆրեդ Ա. Նոպֆ. ISBN 978-0307268051.
«Ամեն ինչ կորած է» 2009 Ջեյ ՄաքԻներնի (2009 թ․ հունվարի 4). «Ամեն ինչ կորած է». «Sunday Times». Լոնդոն.
«Հյուսիս-արևմտյան սահմանամերձ նահանգում» ՄաքԻներնի, Ջեյ (2009). Ինչպես ավարտվեց. նոր և հավաքական պատմություններ. Նյու Յորք: Ալֆրեդ Ա. Նոպֆ. ISBN 978-0307268051.
«Անտեսանելի ցանկապատեր»
«Թուրքիայի սեզոնի Մադոննան»
«Իմ հանրային ծառայությունը».
«Ծուխ»

Ոչ գեղարվեստական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Bacchus and Me: Adventures in the Wine Cellar («Բաքուսը և ես. Արկածներ գինու նկուղում») (2000)
  • A Hedonist in the Cellar: Adventures in Wine («Հեդոնիստը նկուղում. Արկածները գինու մեջ») (2006)
  • The Juice: Vinous Veritas («Հյութը. Գինոտ ճշմարտություն») (2012)

Քննադատական ուսումնասիրություններ և ակնարկներ Մաքիներնիի աշխատանքների վերաբերյալ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ադել Վալդման (Օգոստոսի 8–15, 2016). «Կարգավիճակի թարմացում. Ջեյ ՄաքԻներնիի եռագրությունը արտոնությունների վտանգների մասին». Քննադատները. գիրք. «Նյու Յորք». Vol. 92, no. 24. էջեր 72–74.

Ֆիլմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հեռուստատեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Բամբասկոտը գեղարվեստական վիպասան Ջերամիա Հարիսի դերում, ձգտող գրող Դեն Համֆրիի դաստիարակ
  • Հյուրանոցային սենյակ, հեռուստասերիալ HBO-ի համար, ստեղծված Դեյվիդ Լինչի կողմից; ՄաքԻներնին գրել է «Ազատվել Ռոբերտից» երկրորդ դրվագը, որի ռեժիսորն է Ջեյմս Սինյորելին։
  • Սա Ելք չէ. Բրետ Իսթոն Էլիսի գեղարվեստական աշխարհը, Հարավային Բանկ շոուի հեռուստատեսային հաղորդումը, ՄաքԻներնին մասնակցել է գրող Բրետ Իսթոն Էլլիսի մասին վավերագրական ֆիլմում չգրանցված դերի մեջ ITV- ի համար[15]։
  • BBC Հարգանքներով Սքոթ Ֆիցջերալդ ; ՄակԻներնին BBC-ի համար վավերագրական ֆիլմ է ներկայացրել գրող Սքոթ Ֆիցջերալդի մասին[16]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 Internet Movie Database — 1990.
  2. ↑ 2,0 2,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  3. ↑ 3,0 3,1 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
  5. ↑ LIBRIS — 2012.
  6. ↑ A slideshow of the best dressed authors, Vanity Fair Արխիվացված Հունվար 31, 2014 Wayback Machine
  7. ↑ Maslin, Janet. «Janet Maslin's Top 10 Books of 2009». New York Times.
  8. ↑ «McInerney, Jay 1955–». Encyclopedia.com. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 21-ին.
  9. ↑ Hischak, Thomas S (2011). Off-Broadway musicals since 1919: from Greenwich Village follies to The toxic avenger. Lanham MD: Scarecrow Press. էջ 310. ISBN 978-0810877726. OCLC 1136298069. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 26-ին.
  10. ↑ Nack, William, & Munson, Lester, Sports Illustrated (1992 թ․ նոյեմբերի 16). «Blood Money: In the rich, clubby world of horsemen, some greedy owners have hired killers to murder their animals for the insurance payoffs». CNN. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ սեպտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2008 թ․ օգոստոսի 11-ին.{{cite news}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  11. ↑ Brinbaum, The Morning News (2006 թ․ հունվարի 19). «Birnbaum v. Bret Easton Ellis». Վերցված է 2007 թ․ փետրվարի 25-ին.
  12. ↑ EDT, Kurt Soller On 10/14/09 at 8:00 PM (2009 թ․ հոկտեմբերի 14). «Jay McInerney: 25 Years After 'Bright Lights, Big City'». Newsweek (անգլերեն). Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 24-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  13. ↑ Barber, Lynn, The Observer (September 10, 2000) Interview: Jay McInerney "The beautiful and the damned"
  14. ↑ ThriftBooks. «Jay McInerney Books | List of books by author Jay McInerney». ThriftBooks (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 23-ին.
  15. ↑ This Is Not an Exit: The Fictional World of Bret Easton Ellis (1999) - IMDb, Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 21-ին
  16. ↑ Karin Ek (2015 թ․ հուլիսի 24). «Sincerely F Scott Fitzgerald». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 21-ին – via YouTube.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ջեյ_ՄաքԻներնի&oldid=9784758» էջից