Պետրոս Բայբուրթյան
Պետրոս Բայբուրթյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | հուլիսի 1, 1912 |
| Ծննդավայր | Ալեքսանդրապոլ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն |
| Վախճանվել է | 1995 |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն,  ԽՍՀՄ և  Հայաստան |
| Կրթություն | «Գեղարդ» գեղարվեստաարդյունաբերական տեխնիկում (1934), Մոսկվայի գեղարվեստական ինստիտուտ և Տարտուի արվեստի քոլեջ (1948) |
| Մասնագիտություն | նկարիչ |
Պետրոս Բայբուրթյան (հուլիսի 1, 1912, Ալեքսանդրապոլ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - 1995), հայ նկարիչ-գեղանկարիչ[1], գրաֆիկ, ԽՍՀՄ Նկարիչների միության անդամ։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է 1912 թվականին Ալեքսանդրապոլում (այժմ ՝ Գյումրի) արհեստավորի ընտանիքում, այդ քաղաքում անցկացրել է մանկությունն ու պատանեկությունը։
1925 թվականին ընդունվել է գեղարվեստական ստուդիա, որը հետագայում կոչվել է քանդակագործ Սերգեյ Մերկուրովի անունով։
1931 թվականին նկարիչը ընդունվում է Երևանի գեղարվեստա-տեխնիկական Տեխնիկում և սկսում մասնակցել ցուցահանդեսների։
1934 թվականին տեխնիկումն ավարտելուց հետո մի քանի տարի աշխատել է Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոնում և Ա. Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնում։ 1938 թվականին մասնակցել է Մոսկվայի երիտասարդ նկարիչների ցուցահանդեսին և անմիջապես ընդունվել աշխատանքի Մոսկվայի գեղարվեստական ինստիտուտում։
1941-1943 թվականներին մասնակցել է Հայրենական Մեծ պատերազմին, ծանր վիրավորվելուց հետո զորացրվել է։
1948 թվականին տարի նա ավարտել է Տարտուի արվեստի ինստիտուտը, որից հետո ամբողջովին կենտրոնացել է ստեղծագործական աշխատանքի վրա։
Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1945 թվականին Երևանում կայացել է Բայբուրթյանի առաջին անհատական ցուցահանդեսը, 1969 թվականին՝ երկրորդը, իսկ 1982 թվականին (ստեղծագործական գործունեության 50-ամյակի առթիվ)՝ երրորդը։
Նկարչի աշխատանքները պահվում են տարբեր պետական և մասնավոր արվեստի հավաքածուներում, այդ թվում՝ Հայաստանի ազգային պատկերասրահում։
Ստեղծագործել է բնանկարի, դիմանկարի, նատյուրմորտի ժանրերում, որոնցից շատերը պատկերում են հայրենի Հայաստանը (Սևանա լիճ, Արարատի հովիտ)։ Կտավների կազմի մեջ մեծ դեր է խաղում Գույնը։ Բայբուրթյանը գրել է տարբեր ժանրերում ՝ օգտագործելով «հայկական» կրակոտ տաք գույներ լեռների համար և փափուկ պաստելներ՝ արևոտ օրը բլուրները պատկերելու համար[2]։
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- В картинах современники.О выставке картин Байбуртяна]. - совы. Россия, 28 января 1977 года
- Сурен Мурадян. Дружба народов, 1984, № 4, 224:
- Каталог выставки / м-во культуры СССР, Союз Художников СССР, Союз художников Армении, начальник искусств народов Востока. музей; [сост. А. А. Байбуртян], Ереван, 1988, стр. 122-132. Гоар Егишевич Хостикян]. Советский художник, 1985․
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Художники народов СССР: Биобиблиогр. словарь : В 6 т. / Акад. художеств СССР, НИИ теории и истории изобраз. искусств ; Редкол.: … Т. Н. Горина (отв. ред.) и др. — Москва : б. и., 1970-. Т. 1: Аавик — Бойко / Сост.: О. Э. Вольценбург, Л. А. Беспалова, Т. Н. Горина и др. — 1970
- ↑ Н.В. Брагиинская Петрос Байбурцян. Живопись. Графика. Каталог выставки / Союз Художников СССР. — Москва: «Советский художник», 1985.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Картины на сайте Национальной галереи АрменииArchived 2021-10-27 at the Wayback Machine.