Չարլզ Թեյլոր
Չարլզ Թեյլոր
անգլ.՝ Charles Taylor |
|
---|---|
![]() |
|
Ծնվել է | նոյեմբերի 5, 1931[1] (86 տարեկան) Մոնրեալ, Մոնրեալի քաղաքային ագլոմերացիա, Մոնրեալի շրջան, Քվեբեկ, Կանադա[2] |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Մասնագիտություն | գրող, փիլիսոփա, համալսարանի պրոֆեսոր, սոցիոլոգ և քաղաքագետ |
Հաստատություն(ներ) | Հյուսիսարևմտյան համալսարան |
Անդամակցություն | Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա և Կանադայի թագավորական ընկերություն |
Ալմա մատեր | ՄաքԳիլի համալսարան և Բալիոլ քոլեջ |
Գիտական աստիճան | դոկտորի աստիճան[3] |
Տիրապետում է լեզուներին | անգլերեն[4] |
Պարգևներ | Մոլսոնի պարգև Կանադայի շքանշանի կոմպանիոն Grand Officer of the National Order of Quebec[2] Hegel Prize Թեմփլթոնի մրցանակ և John W. Kluge Prize for the Study of Humanity |
Կուսակցություն | New Democratic Party |
Charles Taylor (philosopher) Վիքիպահեստում |
Չարլզ Թեյլոր (անգլ.՝ Charles Margrave Taylor, նոյեմբերի 5, 1931[1], Մոնրեալ, Մոնրեալի քաղաքային ագլոմերացիա, Մոնրեալի շրջան, Քվեբեկ, Կանադա[2]), կանադացի փիլիսոփա, քաղաքական և սոցիալական փիլիսոփայության, փիլիսոփայության պատմության հեղինակ: Կանադայի ՄաքԳիլի համալսարանի պրոֆեսոր: Կոմունիզմի տեսանկյունից նա քննադատում է ազատականության և անհատի անհատական տեսությունը` ընդգծելով անհատի սոցիալական կարգավորումը: Կաթոլիկ է: Սոցիալ-դեմոկրատական Նոր դեմոկրատական կուսակցության անդամ է, եղել է կուսակցության առաջնորդ Ժակ Լեյտոնի ուսուցիչը:
Չարլզ Թեյլորի կոմունիզմի և բազմամշակութայնության գաղափարները ձևավորեցին Երկրի խարտիայի հիմքը[5][6]: Յուրգեն Հաբերմասի հետ միասին նա մեծ ներդրում է կատարել հետխորհրդային հասարակության հայեցակարգի մշակման մեջ, որտեղ արդարադատության և ավանդական կրոնների հանդեպ գաղափարները մեծ դեր կխաղան՝ չնայած ձախերի և նոր ձախերի մեկնաբանություններին[7]:
Ավարտել է ՄակԳիլի համալսարանը (1952 թվական, պատմության բակալավր): Այնուհետև նա ավարտել է Օքսֆորդի մագիստրատուրան, որտեղ էլ 1961 թվականին ստացել է փիլիսոփայության DPhil դոկտորի աստիճանը (գիտ. ղեկավարներն են Իսայյա Բերլին և Էլիզաբեթ Էնկսը): 1976-1981 թվականներին եղել է Օքսֆորդի Բոլոր հոգիների քոլեջի սոցիալ-քաղաքական տեսության Chichele-պրոֆեսորը, իսկ արդեն 1981 թվականին քոլեջի անդամ էր:
Ամերիկյան արվեստի և գիտության ակադեմիայի արտասահմանյան պատվավոր անդամ[8]: Օքսֆորդի Բալլիոլի քոլեջի պատվավոր ֆելլո, որն էլ և ավարտել է:
Բովանդակություն
Աշխատություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Իր աշխատությունները թարգմանվել են 20 լեզուներով (2012 թվականին)[9].
- 1964. The Explanation of Behavior.
- 1975. Hegel.
- 1979. Hegel and Modern Society.
- 1985. Philosophical Papers .
- 1989. Sources of the Self: The Making of Modern Identity. Harvard University Press
- 1992. The Malaise of Modernity, издание его Massey Lectures. Harvard University Press
- 1994. Multiculturalism: Examining The Politics of Recognition.
- 1995. Philosophical Arguments. Harvard University Press
- 1999. A Catholic Modernity?.
- 2002. Varieties of Religion Today: William James Revisited. Harvard University Press
- 2004. Modern Social Imaginaries.
- 2007. A Secular Age. Harvard University Press
- 2011. Dilemmas and Connections: Selected Essays. Harvard University Press.
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Куренной В. А. Исследовательская и политическая программа культурных исследований // Философско-литературный журнал «Логос». — 2012. — № 1. — С. 14-79.
- Emile Perreau-Saussine, Une spiritualité démocratique? Alasdair MacIntyre et Charles Taylor en conversation, Revue Française de Science Politique, Vol. 55 No. 2 (Avril 2005), p. 299—315 [1]
- James Tully and Daniel M. Weinstock ed., Philosophy in an Age of Pluralism: The Philosophy of Charles Taylor in Question. Cambridge: Cambridge University Press (1995).
- Quentin Skinner, «Who Are 'We'? Ambiguities of the Modern Self», Inquiry, vol. 34, 1991, pp. 133-53. (a critical appraisal of Taylor’s 'Sources of the Self')
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 SNAC
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 http://www.ordre-national.gouv.qc.ca/membres/membre.asp?id=1510
- ↑ German National Library, Berlin State Library, Bavarian State Library et al. Record #119219719 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016.
- ↑ http://data.bnf.fr/ark:/12148/cb12026319j
- ↑ Чарльз Тейлор. Деполитизация политики. Русский журнал. http://www.russ.ru/layout/set/print/Mirovaya-povestka/Depolitizaciya-politiki
- ↑ С. А. Цатурян, Г. Ю. Филимонов. Мультикультурализм в США и Европе: политтехнологии в действии. Политика и общество, № 2, 2012, с.62-71 http://www.georgefilimonov.com/articles/multiculturalism-in-usa-and-europe/
- ↑ Кудряшова И. В. Цивилизационное измерение модернизации: Россия в контексте мирового опыта. http://www.perspektivy.info/rus/gos/civilizacionnoje_izmerenije_modernizacii_rossija_v_kontekste_mirovogo_opyta_2014-06-04.htm
- ↑ American Academy of Arts and Sciences, էջ` 536
- ↑ Oxford announces honorary degrees for 2012 | University of Oxford
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- A comprehensive bibliography that includes all of Taylor's works as well as secondary literature on Taylor's philosophy, interviews, media, and resources.
- A wide-ranging interview with Charles Taylor, including Taylor's thoughts about his own intellectual development.
- An Interview with Charles Taylor Part 1,Part 2 and Part 3
- The Immanent Frame a blog with posts by Taylor, Robert Bellah, and others concerning Taylor's book A Secular Age
- Text of Taylor's essay "Overcoming Epistemology"
- Links to secondary sources, reviews of Taylor's works, reading notes
- Lecture notes to Charles Taylor's talk on Religion and Violence (with a link to the audio) Nov 2004
- Lecture notes to Charles Taylor's talk on 'An End to Mediational Epistemology', Nov 2004
- Study guide to Philosophical Arguments and Philosophical Papers 2
- Templeton Prize announcement
- Short essay by Dene Baker, philosophers.co.uk
- Taylor's famous essay The Politics of Recognition
- Charles Taylor on McGill Yearbook when he graduated in 1952
- A Review of The Malaise of Modernity.
- Online videos of Charles Taylor
- Berggruen Prize Winner Charles Taylor on the Big Questions; series of videos produced by the Berggruen Institute
- Can Human Action Be Explained?; Charles Taylor gives a lecture at Columbia University
- A Political Ethic of Solidarity ՅուԹյուբում; Charles Taylor gives a lecture on a future politics self-consciously based on differing views and foundations in Milan
- "Spiritual Forgetting" ՅուԹյուբում; Charles Taylor at awarding of Templeton Prize
- «La religion dans la Cité des modernes : un divorce sans issue?» (14/10/2006)(չաշխատող հղում) ; Charles Taylor and Pierre Manent, Musée des Beaux-Arts de Montréal, «Les grandes conférences Argument». (Ֆրանսերեն
)