Նիտրոբենզոլ, , պարզագույն արոմատիկ նիտրոմիացություն։ Բաց դեղնավուն, դառը նշի հոտով յուղանման հեղուկ է։ Հալման ջերմաստիճանը 5,7°C է, եռմանը՝ 210,9°C, խտությունը՝ 1987 կգ/մ³ (25°C-ում)։ Վատ է լուծվում ջրում, լավ՝ օրգանական լուծիչներում։ Վերականգնելիս փոխարկվում է անիլինի կամ հիդրազոբենզոլի։ Ստացվում է բենզոլը նիտրացնող խառնուրդով նիտրելով։ Նիտրոբենզոլը խիստ թունավոր է, ազդում է կենտրոնական նյարդային համակարգի, շնչառության, նյութափոխանակության պրոցեսների վրա։ Օդում նիտրոբենզոլի սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիան աշխատավայրում 3 մգ/մ³ է, բնակավայրերում՝ 0,008 մգ/մ³։ Օգտագործվում է հիմնականում անիլին և բենզիդին ստանալու համար, կիրառվում ներկանյութերի արտադրության մեջ՝ որպես լուծիչ և օքսիդիչ։
Անիլինի, ազոտ պարունակող արոմատիկ միացությունների (բենզիդին, քինոլին, ազոբենզոլ), ցելյուլոզի եթերների լուծիչի[1] արտադրության համար օգտագործվող սկզբնական հումք է։ Նաև կիրառվում է որպես մետաղների փայլեցնող բաղադրությունների բաղադրիչ, լուծիչ և մեղմ օքսիդիչ։ Հիմնականում օգտագործվում է անիլինի արտադրության համար։
Նիտրոբենզոլի ածանցյալները կիրառվում են որպես պայթուցիկ նյութեր և հրթիռային վառելանյութերի բաղադրիչներ։ Օգտագործվում են նաև օծանելիքի արտադրությունում՝ որպես բուրավետ կամ հոտն ամրացնող նյութեր, այդ թվում՝ արհեստական մուշկներ։ Նիտրոբենզոլն ինքը նախկինում արտադրվում էր որպես «դառը-նուշի» կամ «միրաբանի» յուղ։ Նիտրոբենզոլի որոշ ածանցյալներ կիրառվում են լաքերի և ներկերի բաղադրության մեջ, ինչպես նաև բժշկությունում[2][3]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 305)։