Քինոլին

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Քինոլին
Изображение химической структуры
Quinoline-3D-vdW.png
Քիմիական բանաձևC₉H₇N
Ֆիզիկական հատկություններ
Ագրեգատային վիճակյուղոտ դեղնավուն հեղուկ
Մոլային զանգված2,1E−25 կիլոգրամ[1] գ/մոլ
Խտություն1,093 գ/սմ³ գ/սմ³
Հալման ջերմաստիճան−15 °C[2] °C
Եռման ջերմաստիճան237,1 °C °C
Գոյացան էնթալպիա174,9 կՋ/մոլ կՋ/մոլ
Քիմիական հատկություններ
Դասակարգում
CAS համար91-22-5
PubChem7047
EINECS համար202-051-6
SMILESC1=CC=C2C(=C1)C=CC=N2
ЕС202-051-6
RTECSVA9275000
ChEBI6780
Թունավորություն
Թունավորություն331 մգ/կգ
R-արժեքներR21, R22
S-արժեքներS26, S27, S28, S29, S30, S33, S35, S36
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա)

Խինոլին, հետերոցիկլիկ օրգանական միացություն։ Հանդիսանում է լավ լուծիչ ծծմբի, ֆոսֆորի և օրգանական ներկանյութերի սինթեզի համար։ Վատ է լուծվում սառը ջրում, բայց լավ է լուծվում տաք ջրում և օրգանական լուծիչներում։

Խինոլինը[3] ունի բազմաթիվ ածանցյալներ, որոնք ունեն տարբեր կիրառություններ։ Խինոլինի ածանցյալները օգտագործվում են բժշկության մեջ (պլազմոցիդ, խինին

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1835 թվականին առաջին անգամ Ֆրիդլիբ Ֆերդինանդ Ռունգեն[4] էքստրակտել է խինոլին քարածխային դյութից։ Այս մեթոդը շարունակվում է գործածվել խինոլինի արդյունաբերական ստացման համար։

Սինթեզի մեթոդներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Կոմբի մեթոդ

Combes Quinoline Synthesis Scheme.png

  • Դեբներ-Միլլերի մեթոդ

Doebner-Miller Reaction Scheme.png

  • Ֆրիդլենդերի մեթոդ

Friedlaender Synthesis Scheme V.1.svg

  • Սկրաուպի մեթոդ

Skraup Reaction Scheme.png

Ստրաուսի մեթոդի ենթադրվող մեխանիզմը

Skraup quinoline synthesis mechanism.svg

  • Գուլդ-Յակոբսի ռեակցիա

Gould-Jacobs reaction.svg

Թունավորություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կաթնասունների համար խինոլինի LD50 կազմում է մի քանի հարյուր մգ/կգ։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]