Նիկոլայ Բոգանդով

Նիկոլայ Բոգանդով;
Ծնվել է	մարտի 5, 1906
Ծննդավայր	Kadom, Temnikovsky Uyezd, Տամբովի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	նոյեմբերի 21, 1989 (83 տարեկան)
Մահվան վայր	Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն	գրող և մանկագիր
Պարգևներ և ; մրցանակներ	և

Նիկոլայ Բոգդանով (ռուս.՝ Богданов, Николай Владимирович մարտի 5, 1906(1906-03-05)^[1], Kadom, Temnikovsky Uyezd, Տամբովի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - նոյեմբերի 21, 1989(1989-11-21)^[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), Խորհրդային մանկագիր, թատերագիր, ռազմական լրագրող։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նիկոլայ Վլադիմիրովիչ Բոգդանովը ծնվել է Տամբով նահանգի Տեմնիկովսկի շրջանի Կադոմի քաղաքում։ Նրա մայրը՝ Մարիա Ալեքսեևնան, (մինչ ամուսնությունը Վասիլևնա ազգանուննն էր կրում, իսկ վերջինիս եղբայրը՝ օդաչու Ալեքսանդր Վասիլևը 1911 թվականին իրականացրել է աշխարհում առաջին թռիչքը Սանկտ Պետերբուրգից Մոսկվա)^[2], ուսուցչուհի էր, իսկ հայրը՝ զեմստվային բժիշկ։ Սովորել է Էլատոմսկու գիմնազիայում, իսկ երբ ընտանիքը տեղափոխվել է Սասովո, ուսումը շարունակել է Սասովի միջնակարգ դպրոցում։ 1920 թվականին անդամագրվել է Համամիութենական լենինյան կոմունիստական երիտասարդական միությանը, Սասովսկի շրջանում հիմնել է կոմունիստական համայնք։ 1923 թվականին Ռյազանի կոմունիստական կուսակցության ուղեգրով գործուղվել է Մոսկվա՝ ուսանելու Վալերի Բրյուսովի անվան Մոսկվայի բարձրագույն գրական-գեղարվեստական ինստիտուտ։ Նրա հետ սովորել են ապագա գրողներն ու բանաստեղծներ՝ Միխայիլ Սվետլովը , Յակով Շվեդովը, Միխայիլ Գոլոդնին։

Ուսման ընթացքում նա դարձել է պիոներ առաջնորդ, աշխատել է «Պիոներ» ամսագրում, օգնել է Նադեժդա Կրուպսկայային նամակագրություն վարել ընթերցողների հետ, ինչպես նաև գրել է իր «Նամակներ պիոներներին» գրքի նախաբանը։ Արկադի Գայդարի հետ բարեկամությունը դրդեց նրան գրել իր առաջին գիրքը պիոներական կյանքի մասին։ Եվ նա գրել է «Առաջիններից մեկը» գիրքը։ Հետո գրել է այլ գրքեր՝ «Ազատ տղաների կուսակցություն», «Հրաշքներ», «Երբ ես առաջնորդ էի» և այլն։

Խորհրդա-ֆիննական պատերազմի ընթացքում, նա դարձել է «Լենինական ճանապարհ» թերթի թղթակից, լուսաբանում էր Կարմիր բանակի գործողությունները։ Հայրենական մեծ պատերազմի սկզբում աշխատել է նաև որպես ռազմական թղթակից։ Իր էսսեների հիման վրա նա գրել է երկու գիրք պատերազմի մասին երեխաների համար և երկու արձակ գիրք։ Պատերազմի տարիներին պարգևատրվել է «Մոսկվայի պաշտպանության համար», «Լենինգրադի պաշտպանության համար», «Ստալինգրադի պաշտպանության համար» և այլ շքանշաններով։

1956 թվականին նա տուն է գնել Տարուսայում^[2]։

Նիկոլայ Բոգդանովը թաղվել է Տարուսայի հին գերեզմանատանը, որտեղ կենդանության օրոք ինքն է ընտրել իր գերեզմանի տեղը^[2]։

Հիշատակում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2012 թվականին Նիկոլայ Բոգդանովին շնորհվել է Տարուսա քաղաքի պատվավոր քաղաքացու կոչում։ Նրա անունը տրվել է նաև Տարուսայի մանկական գրադարանին^[2]։

Բիբլիոգրաֆիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Երբ ես ջոկատավար էի».
«Կրետաբույն»
«Ազատ տղաների կուսակցություն».
«Կորած ճամբար»
«Պատրաստ եղիր, միշտ պատրաստ»։
«Զառիթափ լեռ»
«Իվան Տիգրով (պատմվածքներ)»
«Առաջիններից մեկը»
«Ձեղնահարկի սատանան»
«Հրաշքներ»

Արձակ պատերազմի մասին. Արձակ երեխաների համար[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Պատերազմի մասին հեքիաթներ»
«Ֆունկֆինդեր»

Արձակ երեխաների համար[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Կարմիր աստղի հեքիաթը»
«Իլյիչի ժպիտը»

Արձակ պատերազմի մասին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Յուլիա-Յարվիի գաղտնիքը»
«Լավ ասացվածք»

Խորհրդային դասական արձակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Երեկոները Ուկոմովսկի սեղանների շուրջ»
«Թշնամի»
«Մոսկովյան Գավրոշի լեգենդը» (պատմության հերոսի նախատիպը՝ Պավլիկ Անդրեև )
«Խիզախների և հմուտների մասին»

Պիեսներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Աֆրոդիտե»

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

[_5e0fb638067429b9-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 VIAF ID

[vest-news.ru-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Зоя Виноградова, «Не детский писатель из красногалстучного детства», 06 сентября 2012

[1]

[2]