Մասնակից:Sed Yengibaryan/Ավազարկղ2
Փայլակ Միքայէլեանը (ֆր.՝ Paylag Mikaélian) (հայերեն Փայլակ Միքայէլեան) հայ գրող։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Փայլակ Միքայէլեանը ծնվել է հունվարի 9-ին 1904 թվականին [1] Երզնկայում Օսմանյան կայսրությունում [2]: Նրա ծնողներն են Միքայել Միքայելյանը և Եոնիկ Սահակյանը[1]:
Sed Yengibaryan/Ավազարկղ2 |
---|
Հայոց ցեղասպանության ժամանակ նա աքսորվել է ծնողների հետ, որդեգրվել թուրք ընտանիքի կողմից և իսլամացվել [2],[3]: Մուդրոսի զինադադարից հետո նրան խնամում է հայկական մարդասիրական կազմակերպությունը և ուղարկվում Կուլելի որբանոց ( Կոստանդնուլպոլսում) [4], հետագայում տեղափոխվում է Կորֆու [2]:
Ֆրանսիայում նա հրատարակում է իր առաջին գրական ակնարկները <<Երգունք>>-ում [2],որոնք կրում են աքսորների դրոշմը [3], հատկապես «Մուրադը»[5] տպագրված 1930 թվականի սեպտեմբերից մինչև 1931 թվականի հունվարի համարներում[3]:Ապա գրվում է նաև Անահիտ[4], Յառաջ և Հայրենիք ամսագրերում, և մասնակցում Մենք ամսագրին[2],[6]: Փայլակ Միքայէլեանը պատկանում է Շավարշ Նարդունու հիմնած չափահաս որբերի միությանը[7]:
1930 թվականին նա հրատարակում է <<Եվա >> ենթավերնագրով <<Արձակուրդի բացիկներ>>-ը[3]: Ստեղծագործությունը կազմված է միջինում մեկ էջանոց քսան արձակ ստեղծագործություններից՝ բացիկի ձևով[3]: Յուրաքանչյուր բացիկ գրված է երիտասարդ կնոջ կողմից, ով հանդես է գալիս որպես պատմող, մինչդեռ ստացողը նրա սիրելին է, ինչպես նաև ընթերցողը[3]:Միջերկրական ծովի ափին գտնվող գյուղից թողարկված ՝ այդ բացիկները նշանավորում են զույգի ապրելավայրը ինչպես անձնական օրագիր՝ մինչև պատմողի հղիությունը [3]:
Այս աշխատությանը հաջորդում է << Արև , արև >> վերնագրով երկրորդ հատորը,որը <<Յառաջ>> թերթը հրատարակում է որպես թերթում մաս առ մաս տպագրվող վեպ[4]:Այս երկրորդ պատմությունը , որը բաղկացած է քսան գլուխներից և որը տեղի է ունենում Ալպերում գտնվող առողջարանում , Փայլակ Միքայելյանը իրական մեղադրանք է ներկայացնում[8], իր հոր դեմ[9], նկարագրելով նրան որպես ոչ բոլորովին մեռած, ոչ բոլորովին կենդանի[10],<< չիմանալով թե ինչպես մեռնել >> [11]:Իր սգի տանջանքների ժամանակ նա գրում է այն լավ բաների մասին, որոնք ստացել է հորից և որոնք կորցրել է, ատելություն է հայտնում նրա հանդեպ, ով նախընտրել է <<խոնարհվել, քան ապստամբել>>, քննադատում է նրա վախկոտությունն ու թուլությունը և, ինչպես Հասմիկ Գրիգորյանը նշում է, որ <<նմանեցնելով իրեն կյանք տվողի հետ՝ նա իրեն ոչ պիտանի է զգում ապրելու կամ մեռնելու, առանց մարտական, պաշտպանող և կյանք փոխանցելու ուղենիշի >> [10]:Փայլակ Միքայէլեանը պատմողի միջոցով արթնացնում է նաև այն հիվանդությունը՝ պալարախտը , որով տառապում է , և ավելի կոնկրետ դրանով տառապող հիվանդներին[12]: Փաստորեն, հոր մահով է սկսվել հիվանդությունը[11]:
Նա՝ թերթերում տարածված նովելների , արձակ կամ չափածո բանաստեղծությունների հեղինակ է[4]: Փայլակ Միքայէլեանը իր աշխատության մեջ բազմաթիվ հիշատակումներ է անում հայկական հեթանոսությանը[7]:հիշատակում է Վահագն աստծուն <<Եվա>> -ում և բանստեղծություններում[13], ինչպես նաև Արամազդ աստծուն[7], մինչդեռ Եվայի տիտղոսը գրվում է աստվածաշնչյան ավանդության մեջ[8]:Գրիգոր Պըլտյանի համար [8] .
Տառապելով պալարախտով, նա հաճախում է առողջարաններ և ի վերջո մահանում 1936 թվականի մայիսի 31-ին[1] Գրասսում[2]: Նա այնտեղ աշխատանքի է անցել որպես վարսահարդար, որպեսզի վճարի իր բուժման ծախսերը[4]:
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Acte de décès DE/1936/152, « MIKAELIAN Pailak » [կարդալ առցանց].
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Krikor Beledian, 2001, էջ 440
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Krikor Beledian, 2001, էջ 172
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 http://www.acam-france.org/bibliographie/auteur.php?cle=mikaelian-paylag.
{{cite web}}
: Missing or empty|title=
(օգնություն); Unknown parameter|langue=
ignored (|language=
suggested) (օգնություն); Unknown parameter|site=
ignored (օգնություն); Unknown parameter|titre=
ignored (|title=
suggested) (օգնություն) - ↑ {{{վերնագիր}}}. — P. 77-81. — P. 77-81.
- ↑ Krikor Beledian, 2001, էջ 108
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Krikor Beledian, 2001, էջ 175
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Krikor Beledian, 2001, էջ 176
- ↑ Krikor Beledian, 2001, էջ 217
- ↑ 10,0 10,1 {{{վերնագիր}}}. — Vol. 30. — P. 195-196. — P. 195-196.
- ↑ 11,0 11,1 Krikor Beledian, 2001, էջ 178
- ↑ Krikor Beledian, 2001, էջ 177
- ↑ Krikor Beledian, 2001, էջ 174