Մասնակից:Լիլ25/Ավազարկղ02

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Ուղղահայաց անտառ (անգլ.՝ Bosco Verticale), երկու բնակելի աշտարակներ են Իտալիայի Լոմբարդիա մարզի Միլան նահանգի Պորտա Նուովա շրջանում, Գաետանո դե Կաստիլիա և Ֆեդերիկո Կոնֆալոնիերիի փողոցների միջև, Միլանի Գարիբալդի նավահանգստի երկաթուղային կայարանի մոտ: Նրանք ունեն 116 մետր (381 ոտնաչափ) և 84 մ (276 ոտնաչափ) բարձրություն և պարունակում են ավելի քան 900 ծառ (համապատասխանաբար՝ առաջին և երկրորդ աշտարակներում մոտավորապես 550 և 350 ծառ) 8,900 մ² (96,000 քառակուսի ոտնաչափ) տեռասների վրա: Համալիրի ներսում կա 11 հարկանի գրասենյակային շենք, որի ճակատին բույսեր չկան[1]:

Աշտարակները նախագծվել են Բոերի ստուդիայի կողմից (Ստեֆանո Բոերի[2], Ջանանդրեա Բարեկա և Ջովանի Լա Վարրա): Դրան մասնակցել են նաև այգեպանները և բուսաբանները[3]:

Շինարարական աշխատանքները սկսվել են 2010 թվականին և ավարտվել 2014 թվականի հոկտեմբերին[4]:

Գաղափար[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աշտարակները ծառատունկից առաջ (լուսանկարի աջ եզր)
Ստեֆանո Բոերի
Աշտարակները տնկված ծառերով (կենտրոնում)

Նախագիծը մշակվել է որպես Միլանի պատմական թաղամասի վերակառուցման մաս՝ Վիա դե Կաստիլիայի և Կոնֆալոնիերի փողոցների միջև, որը հայտնի է որպես Եվրոպայի ամենահարուստ բիզնես թաղամասերից մեկը: «Ուղղահայաց անտառը» եվրոպական վերակառուցման ամենամեծ նախագծերից մեկն է, որը բաղկացած է երկու բնակելի աշտարակներից, որոնցից ամենամեծն ունի 26 հարկ և 116 մ (381 ոտնաչափ) բարձրություն (կոչվում է Torre E), իսկ ավելի փոքր աշտարակը՝ 18 հարկ և 84 մ (276 ոտնաչափ) բարձրություն (կոչվում է Torre D): Այն բաղկացած է 400 համատիրություններից, որոնց գները տատանվում են 10,000 եվրո մեկ քառակուսի մետրի համար ստորին հարկերում, մինչև 18,000 եվրո մեկ քառակուսի մետրի համար վերին հարկերում:

Ըստ Ստեֆանո Բոերիի, շենքը ոգեշնչվել է Իտալո Կալվինոյի 1957 թվականի «Ծառաբնակ բարոնը» վեպից, որում գլխավոր հերոսը որոշում է լքել ընտանիքը և ապրել ծառերի վրա մինչև իր կյանքի վերջը[5]: Նախագիծը ստացել է Bosco Verticale կամ «Ուղղահայաց անտառ» անվանումը, քանի որ աշտարակները միասին ունեն 800 ծառ, 5000 թուփ և 1500 բազմամյա բույսեր, որոնք օգնում են պայքարել ծխի դեմ և թթվածին արտադրել: Ծառերով շրջապատված այս բարձրահարկերը օգնում են խտության համար կառուցված քաղաքներին՝ ավելացնելով ավելի շատ բնակարաններ և ենթակառուցվածքներ՝ միաժամանակ բարելավելով օդի որակը: Ծառերն ու բույսերը ածխաթթու գազը կլանելու ամենաարդյունավետ և ծախսարդյունավետ միջոցն են: Շենքերի 20,000 ծառեր և բազմամյա բույսեր ամեն տարի փոխակերպում են մոտավորապես 44,000 ֆունտ (20,000 կգ) ածխածին[6]: Ակնկալվում է, որ շենքերի կենսաբազմազանությունը, ունենալով ավելի քան 90 տեսակներ, քաղաքը կներգրավի թռչունների և միջատների նոր տեսակների: Այն նաև օգտագործվում է ձմռանը և ամռանը շենքերում ջերմաստիճանը նվազեցնելու համար՝ ներքին տարածքները արևից ստվերելով և քամու կտրուկ պոռթկումները արգելափակելով: Բուսականությունը նաև պաշտպանում է ներքին տարածքները աղմուկի աղտոտումից և փողոցային երթևեկության փոշուց:

Շենքերն ինքնաբավ են՝ օգտագործելով վերականգնվող էներգիա արևային վահանակներից և ֆիլտրացված կեղտաջրերից՝ շենքերում բույսերի կենսագործունեությունը պահպանելու համար: Այս համակարգերը, օգտագործելով էկոլոգիապես մաքուր տեխնոլոգիա, նվազեցնում են աշտարակների ընդհանուր թափոնները և ածխածնի հետքը: Գլխավոր դիզայներ Ստեֆանո Բոերին ասել է. «Շատ կարևոր է ամբողջությամբ փոխել, ու տեսնել, թե ինչպես են զարգանում այս նոր քաղաքները: Քաղաքային անտառապատումն ինձ համար ամենամեծ խնդիրներից մեկն է այդ համատեքստում: Դա նշանակում է զբոսայգիներ, դա նշանակում է այգիներ, բայց նաև նշանակում է ունենալ ծառերով շենքեր»:

Դիզայնը փորձարկվել է հողմային թունելում՝ համոզվելու համար, որ ծառերը չեն ընկնի քամու պոռթկումներից: Ինժեներական թիմը խորհրդակցել է բուսաբանների և այգեպանների հետ՝ համոզվելու համար, որ կառույցը կարող է դիմակայել բույսերի բեռնվածությանը: Երկաթբետոնե պատշգամբները նախագծված են այնպես, որ հաստությունը լինի 28 սմ (11 դյույմ), իսկ պարապետները՝ 1,3 մ (4 ոտնաչափ 3 դյույմ): «Ուղղահայաց անտառը» քաղաքի բնության քաղաքային խտացման առաջին մոդելն է, և Բոերին նախատեսում է նմանատիպ կառույցներ կառուցել Շվեյցարիայում, Նիդեռլանդներում (մեկն արդեն կառուցվում է Էյնդհովենում և շուտով նաև Ուտրեխտում) և Չինաստանի մի քանի քաղաքներում:

Շինարարություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աշտարակների շինարարությունը սկսվել է 2009 թվականի վերջին և 2010 թվականի սկզբին, որին մասնակցել են 6000 շինարարներ[7]: 2010 թվականի կեսերից մինչև 2011 թվականի սկիզբը շինարարությունը շատ դանդաղ էր ընթանում, և աշտարակները բարձրացան ընդամենը հինգ հարկով, մինչդեռ միջուկը բարձրացավ յոթերորդ հարկ: Շինարարությունը շարունակվել է ամբողջ 2011 թվականի ընթացքում, և 2012 թվականի սկզբին շինարարությունն ավարտվել է, իսկ 2012 թվականի հունիսի 13-ին սկսվել է ֆասադների կառուցումը և բույսերի տեղադրումը[8]: Շենքերը հանդիսավոր կերպով բացվել են 2014 թվականի հոկտեմբերին։

2012 թվականի ապրիլի 11-ին շենքերից մեկն օգտագործվել է որպես արվեստի ժամանակավոր պատկերասրահ և հանրության համար բացվել է Միլանի նորաձևության շաբաթվա շրջանակներում անցկացվող գեղարվեստական ցուցահանդեսի համար[9]:

Երկու շենքերի ճակատներին աճում են 730 ծառ (480 մեծ, 250 փոքր)[10], 5000 թուփ և 11000 բազմամյա և հողածածկ բույսեր[11]: Նախագծում նշված էր 1280 բարձրահասակ և 920 կարճ բույս, որոնք ներառում էին 50 տեսակ[12]: Ընդհանուր առմամբ, բուսականությունը համարժեք է մեկ հեկտար անտառում հայտնաբերված բուսականությանը[13]: Ջերմային պոմպի տեխնոլոգիայի նորարար օգտագործումն օգնում է նվազեցնել ջեռուցման և հովացման ծախսերը[14]:

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2014 թվականի նոյեմբերի 19-ին «Ուղղահայաց անտառը» դարձավ International Highrise Award-ի դափնեկիր՝ հեղինակավոր միջազգային մրցույթ, որն անցկացվում է երկու տարին մեկ՝ նշելու առնվազն 100 մ (330 ոտնաչափ) բարձրությամբ նորակառույց շենքերում ակնառու նվաճումները: Եզրափակչի հինգ մասնակիցներն ընտրվել են 17 երկրների 26 թեկնածուներից[15]:

2015 թվականի նոյեմբերի 12-ին Չիկագոյի Իլինոյսի տեխնոլոգիական ինստիտուտում անցկացված CTBUH International Best Tall Building Awards-ի 14-րդ ամենամյա սիմպոզիումի, արարողության և ընթրիքի ժամանակ բարձրահարկ շենքերի և քաղաքային բնակավայրերի խորհրդի (CTBUH) մրցանակաբաշխության ժյուրին ընտրեց «Ուղղահայաց անտառը» որպես «2015 թվականի լավագույն բարձրահարկ շենքն ամբողջ աշխարհում»:

Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]


Նշումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Peri: December 2011
  2. Sclaunich: 2012
  3. Woodward: October 2011
  4. «Inaugurato a Milano il Bosco Verticale, due torri e 21mila piante» (Italian). Il Sole 24 Ore. 18 October 2014. Վերցված է 2015-12-07-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  5. «ispirazioni bosco verticale #tre» (իտալերեն). Milan: Stefano Boeri Architetti. Վերցված է 2019-12-14-ին.
  6. Xie, Jenny (2017-08-09). «High-rise forests in Italy are fighting air pollution». The Verge. Վերցված է 2019-06-27-ին.
  7. Stella: April 2012
  8. Il Giorno: June 2012
  9. Corriere della Sera: 10 April 2012
  10. Il Giorno: June 2012
  11. Corriere della Sera: 14 June 2012
  12. Stella: June 2009
  13. Il Giorno: June 2012
  14. [1] Heat Pumps - Bosco Verticale, CIBSE Journal, March 2015
  15. Demirjian, Leah (19 November 2014). «Bosco Verticale Wins the 2014 International Highrise Award: Bosco Verticale, by Stefano Boeri Architetti, has been selected from a pool of 26 nominees in 17 countries». Architect Magazine.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]