Հովհաննես Չալթիկյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Հովհաննես Հակոբի Չալթիկյան
Ծնվել է1902, նոյեմբերի 22 (դեկտեմբերի 5)
ԾննդավայրԿարս
Մահացել է1972, մարտի 8
Մահվան վայրԵրևան
ՔաղաքացիությունՀայաստան Հայաստան
ԿրթությունԵրևանի պետական համալսարան
Գիտական աստիճանքիմիական գիտությունների դոկտոր
Մասնագիտությունֆիզքիմիկոս
ԱշխատավայրԵրևանի պետական համալսարան
Պարգևներ և
մրցանակներ
Լենինի շքանշան
և Հայկական ԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ
ԵրեխաներՎիգեն Չալթիկյան և Ռուբեն Չալթիկյան

Հովհաննես Հակոբի Չալթիկյան (նոյեմբերի 22, 1902(1902-11-22), Կարս, Կարսի մարզ, Կովկասյան երկրամաս, Ռուսական կայսրություն - մարտի 8, 1972(1972-03-08), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ֆիզքիմիկոս։ ՀԽՍՀ-ում ֆիզքիմիայի դպրոցի հիմնադիրը։ Քիմիական գիտությունների դոկտոր (1946), պրոֆեսոր (1948), ՀՀ ԳԱԱ թղթակից անդամ՝ 1961 թվականից։ ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ (1980

Ֆիզիկոս-տեսաբան Վիգեն և ֆիզքիմիկոս Ռուբեն Չալթիկյանների հայրն է։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հովհաննես Չալթիկյանը ծնվել է 1902 թվականի նոյեմբերի 22-ին Կարսում։ Միջնակարգ դպրոցն ավարտել է Ալեքսանդրապոլում։ 1927 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի գյուղատնտեսական ֆակուլտետը։ 1930 թվականին գործուղվել է Մոսկվա՝ ստաժավորման։ 1931 թվականին մեկնել է Գերմանիա, մեկ տարի Մյունխենում զբաղվել ուժեղ էլեկտրոլիտների լուծույթների ջերմադինամիկայի հարցերով։ 1932-1933 թվականներին եղել է ԵՊԻ քիմիայի ֆակուլտետի դեկան, 1937 թվականից աշխատել է ԵՊՀ-ում, 1940-1972 թվականներին՝ ֆիզիկայի և կոլոիդային քիմիայի ամբիոնի, 1959-1972 թվականներին, միաժամանակ՝ պոլիմերման շարժընթացների կինետիկայի հիմնախնդրային լաբորատորիայի հիմնադիր-վարիչ։

Չալթիկյանի ստեղծած գիտական դպրոցը լայն ճանաչում ստացավ Հայաստանում և նրա սահմաններից դուրս, որի վկայություններից մեկը 1968 թվականին պերօքսիդների քիմիային նվիրված 4-րդ հերթական համամիութենական գիտաժողովի կազմակերպումն էր Երևանում։

Հեղինակ է ավելի քան 200 գիտական հոդվածների, «Կուպրոկատալիզ» (ռուսերեն` Երևան, 1963, անգլերեն, Նյու Յորք, 1966) մենագրության, «Ֆիզիկական քիմիա» (Երևան, 1969, 1975) ուսումնական և պրակտիկումի ձեռնարկների[1]։

Գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գիտական առաջին լուրջ ձեռքբերումը բենզոիլ պերօքսիդ երկրորդային ամին ռեակցիաների կինետիկական մեթոդով ուսումնասիրությունն է։ Մոսկվայում զբաղվելով գիտական երկարատև բանավեճի նյութ դարձած մետաղվակուում սահմանագծի վրա վոլտապոտենցիալի գոյության հարցով՝ կարճ ժամանակում լուծել է այն, որի համար 1936 թվականին առանց ատենախոսության ներկայացման նրան շնորհվել է քիմիական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստիճան։

Բացահայտել է կապրոկատալիտիկ ռեակցիաներում կինետիկորեն ակտիվ կոմպլեքսի բաղադրությունը և ռեակցիաների մեխանիզմը։ Ուսումնասիրել է ուժեղ էլեկտրոլիտների մետաղ-վակուում բաժանման մակերևույթում վոլտոպոտենցիալի, ացետիլենի դիմերման, վինիլացետիլենի հիդրոքլորման կատալիտիկ ռեակցիաների մեխանիզմը։ Տվել է ամին-գերօքսիդ ռեակցիայի միաժամանակ ռադիկալային և ոչ ռադիկալային մեխանիզմով ընթանալու վարկածը։

Հովհաննես Չալթիկյանի հետազոտություններն ունեն կարևոր կիրառական նշանակություն[2]։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Լենինի շքանշան[3]
  • ՀԽՍՀ գիտությունների վաստակավոր գործիչ, 1961 թ.

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ֆիզիկական քիմիայի պրակտիկում, 2 հրտ., Ե., 1969։
  • Ֆիզիկական քիմիա, Ե., 1975։
  • Copper Catalytic Reactions, N.Y., 1966.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Հովհաննես Չալթիկյան
  2. Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007 
  3. ՀՀ ԳԱԱ, Վախճանված անդամներ, Հովհաննես Չալթիկյան