Հովիկ Վարդումյան

Հովիկ Վարդումյան
Ծնվել է	հուլիսի 26, 1940 (83 տարեկան)
Ծննդավայր	Ճոճկան, Ալավերդու շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն	գրող, արձակագիր և վիպասան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Հայաստան
Կրթություն	ՀԱՊՀ
Անդամակցություն	ՀԳՄ
Աշխատավայր	Երևանի ֆիզիկայի ինստիտուտ
Պարգևներ	և
	Հովիկ Վարդումյան Վիքիդարանում
	Hovik Vardoumian Վիքիպահեստում

Հովիկ Սարիբեկի Վարդումյան (հուլիսի 26, 1940(1940-07-26)^[1], Ճոճկան, Ալավերդու շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ արձակագիր։ Հայաստանի գրողների միության անդամ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հովիկ Վարդումյանը ծնվել է Հայաստանի հյուսիսային Թումանյանի շրջանի Ճոճկան գյուղում։ Սովորել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտում, այնուհետև աշխատանքի է անցել Երևանի ֆիզիկայի ինստիտուտում որպես ճարտարագետ^[2]։

Մինչ արձակին 1957 թվականին անցնելը, գրում էր բանաստեղծություններ։ Խորհրդային տարիներին Հովիկ Վարդումյանի գործերը՝ վեպերը, պատմվածքները, վիպակները, հրատարակվում էին սահմանափակ տպաքանակով, քանի որ նա իշխանությունների կողմից համարվում էր հակադրվող տարր։

Մասնակցել է Արցախյան ազատամարտին որպես կամավոր մինչև 1994^[3] թիվը։

Այժմ Հայաստանի գրողների միության անդամ է և նրա արձակը հրատարակվում է կանոնավոր կերպով։ Դրանք արժանացել են տարբեր մրցանակների^[4]։ Բացի դրանից, նրա վեպերից շատերը թարգմանվել են ռուսերեն, ուկրաիներեն, պարսկերեն, անգլերեն, ֆրանսերեն^[5] և այլ լեզուներով։

Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Այդպիսի պատմություն», 1983,
«Երազների հովիտը», 1986,
«Արծիվները այդպես են մեռնում», 1997,
«Հարձակողական զինվորների հրամանատարը», 1999,
«Անահիտ աստվածուհու վերադարձը», 2002,
«Վիպակ տղամարդկանց համար», 2003,
«Լաբիրինթոս, պատմվածքներ», 2003,
«Զրույց Հրանտ Մաթևոսյանի հետ», 2003։

Առցանց[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Փակուղի

Թարգմանություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Անմահը և այլ նովելներ», տեքստերի ընտրությունը և թարգմանությունը՝ Եղիսաբեթ Մուրադյան, նախաբանը՝ Սերժ Վենտուրինի։ Մատենաշար՝ Հայ գրարվեստ, տնօրեն՝ Սերժ Վենտուրինի, Փարիզ, 2010, ISBN 978-2-296-10160-9

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Մորեղբայրս» պատմվածքի համար «Պիոներ» ամսագրի «Լավագույն պատմվածք» մրցանակին, 1979
«Այսպես են մեռնում արծիվները» վիպակի համար ՀՀ ժուռնալիստների միության և ՀՀ ՊՆ-ի հետ համատեղ «Ես քո զինվորն եմ, հայրենիք» մրցանակ, 1999
ՀՀ ՊՆ «Մարշալ Բաղրամյան 100» մեդալ
«Վազգեն Սարգսյան» մեդալ
Արցախի «Մայրական երախտագիտություն Արցախի քաջորդիներին» հուշամեդալ
«Աստվածների կանչը» ժողովածուի համար ՀԳՄ Միքայել Նալբանդյանի անվան մրցանակ, 2004^[6]

Նշումներ և ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ Հովիկ Վարդումյան
↑ «Հայ գրարվեստ. Նոր մատենաշար Լը Հարմատան հրատարակչություն – Հովիկ Վարդումյան՝ մի համամարդկային արձակագիր» Արխիվացված 2016-03-03 Wayback Machine, Նուվել դը Արմենի Մագազին ամսագրի կայքի վրա, 2010 հունվարի 10։ Ստուգված՝ 2010 թվի հունվարի 12-ին։
↑ Հովիկ Վարդումյան, նույն գրքում, էջ 8։
↑ Հովիկ Վարդումյան, գրքի կազմի չորրորդ էջ։
↑ «AV Production - Հովիկ Վարդումյան». avproduction.am. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 26-ին. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 26-ին.

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հովիկ Վարդումյան» հոդվածին։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հովիկ Վարդումյան» հոդվածին։

[_d794ef9704fa7545-1] 1,0 ^1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[2] Հովիկ Վարդումյան

[3] «Հայ գրարվեստ. Նոր մատենաշար Լը Հարմատան հրատարակչություն – Հովիկ Վարդումյան՝ մի համամարդկային արձակագիր» Արխիվացված 2016-03-03 Wayback Machine, Նուվել դը Արմենի Մագազին ամսագրի կայքի վրա, 2010 հունվարի 10։ Ստուգված՝ 2010 թվի հունվարի 12-ին։

[4] Հովիկ Վարդումյան, նույն գրքում, էջ 8։

[5] Հովիկ Վարդումյան, գրքի կազմի չորրորդ էջ։

[6] «AV Production - Հովիկ Վարդումյան». avproduction.am. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 26-ին. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 26-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]