Հանա Բրեդին ծնվել է 1931 թվականի ապրիլի 16-ին Չեխիայի Նովե Մեստո նա Մորավ քաղաքում, մանրածախ վաճառողներ Կարելայի (1898-1942[10]) և Մարկետ Բրադիի (1907-1942[11]) ընտանիքում։ Հանան ուներ ավագ եղբայր՝ Ջորջը (ծնվ․ 1928 թվականի փետրվարի 9-ին)։ 1941 թվականի մարտին Բրեդիի մայրը ձերբակալվեց և որոշ ժամանակ անց Յիհլավայում բանտարկվեց, որից հետո նրան տեղափոխել են Ռավենսբրուկի համակենտրոնացման ճամբարին։ Նույն տարվա սեպտեմբերի գեստապոն ձերբակալեց և իր հորը։ Դրանից հետո աղջիկը չի տեսել իր ծնողներին[12]։ Երեխաները ապաստան էին ստացել իրենց հորեղբայր Լադվիկի կողմից[13], ով իր արիության ծագման շնորհիվ աքսորի չի ենթարկվում։ 1942 թվականի մայիսի 14-ին Հանան և Ջորջը ծանուցագիր են ստանում Տրշեբիչի տեղահանության կենտրոնից։ Չորս օր սպասելուց հետո եղբայրն ու քույրը տեղափոխվեցին Տերեզենստադի համակենտրոնացման ճամբար, որտեղ նրանք անցկացրին երկու տարի։ Այնտեղ նրանք տեղադրվեցին L417 մանկական բարաքում, որտեղ Հանան հանդիպեց «Vedem» ամսագրի 16-ամյա թերթի խմբագիր Պետր Գինցի հետ։ Հետագայում Ջորջը և Հանան տեղափոխվեցին Օսվենցիմի տարբեր էշելոններով, որտեղ գերմանացի սպաներից մեկը նրանց այստեղ գալուց հետո մի քանի ժամ անց (ըստ Ջորջի, դա Ժոզեֆ Մենգելեն էր) Հանային գազի խցիկ տեղափոխեց։ [14]