Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
ՀՀ ԳԱԱ Երկրաբանական գիտությունների ինստիտուտ , գիտահետազոտական ինստիտուտ Երևանում ։ Հիմնադրվել է 1935 թվականին, ՀԽՍՀ ԺԿԽ-ին կից և 1936 թվականին մտել է ԽՍՀՄ ԳԱ հայկական մասնաճյուղի (1943-1991 թթ․՝ ՀԽՍՀ ԳԱ) մեջ։ Ունի Հայաստանի երկրաբանության և հնէաբանության , պետրոլոգիայի և միներալոգիայի , հրաբխականության , օգտակար հանածոների , փորձարարական երկրաբանության , մաթեմատիկական երկրաբանության , տեկտոնիկայի , երկրաքիմիայի , ջրաերկրաբանության , երկրամեխանիկայի և աշխարհագրության բաժիններ, բացարձակ երկրաժամանակագրության, միներալոգիական, քիմիական, ռենտգենակառուցվածքային, սպեկտրալ, էլեկտրոնային մանրադիտակի, ջրաքիմիական լաբորատորիաներ, արհեստանոցներ, մշտական գիտահետազոտական բազաներ Քաջարանում և Կապանում , Ախթալայում , Վարդենիսում , երկրաբանական թանգարան ՝ Երևանում ։ Ուսումնասիրում է Հայաստանի երկրաբանական կառուցվածքը և օգտակար հանածոները ՝ մետաղային և ոչ մետաղային հանքային հումքը , շինանյութերն ու զարդաքարերը, ջրային ռեսուրսները։ Գիտակազմակերպչական աշխատանքները իրականացնում են ընդհանուր և խնդրային գիտական խորհուրդները[ 2]
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 615 )։
Հայաստան[1]
Երկրաբանական թանգարանի Արա Ցոլակի Դիլդիլյանի անվան միներալների սրահ
.jpg)
