Ծառայողական սիրավեպ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ծառայողական սիրավեպ
ռուս.՝ Служебный роман
Երկիր ԽՍՀՄ
Ժանրռոմանտիկ կատակերգություն, դրամա և կինոկատակերգություն
Թվականհոկտեմբերի 26, 1977[1]
Լեզուռուսերեն
ՌեժիսորԷլդար Ռյազանով[2]
Սցենարի հեղինակԷմիլ Բրագինսկի և Էլդար Ռյազանով
ԴերակատարներԱլիսա Ֆրեյնդլիխ, Անդրեյ Մյագկով, Օլեգ Բասիլաշվիլի, Սվետլանա Նեմոլյաևա և Լիա Ախեջակովա
ՕպերատորՎլադիմիր Նախաբցև
ԵրաժշտությունԱնդրեյ Պետրով
Պատմվածքի վայրՄոսկվա
Նկարահանման վայրՄոսկվա
ԿինոընկերությունՄոսֆիլմ
Տևողություն151 րոպե

Ծառայողական սիրավեպ (ռուս.՝ Служебный роман), խորհրդային կատակերգական գեղարվեստական կինոնկար, որը նկարահանվել է 1977 թվականին՝ Էլդար Ռյազանովի կողմից։ Ֆիլմը նկարահանվել է Էլդար Ռյազանովի և իր մշտական համահեղինակ Էմիլ Բրագինսկու կողմից 1971 թվականին գրված «Ծառայակիցները» պիեսի հիման վրա։

Կինոնկարը 1978 թվականին խորհրդային կինովարձույթի առաջատարն էր (ավելի քան 58 միլիոն հանդիսատես)։ 1979 թվականին արժանացել է Վասիլև եղբայրների անվան ՌԽՖՍՀ Պետական մրցանակին[3]։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆիլմի գործողություններն ընթանում են Մոսկվայում՝ 1976 թվականի աշնանը։ Անատոլի Նովոսելցևը աշխատում էր վիճակագրական հաստատությունում, որպես ավագ վիճակագիր։ Նա ամուսնալուծված էր և միայնակ մեծացնում էր երկու որդիներին։ Նշված հաստատության տնօրենը՝ Լյուդմիլա Կալուգինան, նույնպես միայնակ էր և անձնական կյանքում դժբախտ, ուստի խույս էր տալիս բոլոր տեսակի ընկերական շփումներից։

Հաստատության նորանշանակ փոխտնօրենը՝ Յուրի Սամոխվալովը, ով Նովոսելցևի ուսանողական ընկերն էր, օգտվելով իր ծառայողական դիրքից, փորձում է իր հին ընկերոջը առաջ քաշել՝ նշանակելով բաժնի պետի պաշտոնին, սակայն որևէ արդյունքի չի հասնում, քանի որ Կալուգինան Նովոսելցևին համարում էր միջակ ու ոչ ձեռներեց աշխատող։

Սամոխվալովը Նովոսելցևին առաջարկում է սիրատածել տնօրենին, որպեսզի ստանա բաղձալի պաշտոնը։ Սկզբում Նովոսելցևը հրաժարվում է, քանի որ վախենում էր տնօրենից, սակայն ի վերջո համաձայնվում է։

Շուտով Սամոխվալովը իր տանը երեկույթ է կազմակերպում` ցանկանալով Նովոսելցևին ու Կալուգինային «մտերմացնել»։ Սակայն Կալուգինան ամբողջ երեկոյի ընթացքում պահպանում է գործնական ու պաշտոնական դիրքը և հեգնանքով վերաբերվում Նովոսելցևի սիրահետման ապարդյուն ջանքերին։ Չդիմանալով Նովոսելցևը բոլորի ներկայությամբ Կալուգինային անվանում է «անսիրտ», «չորուկ կին»։

Հաջորդ առավոտ, Սամոխվալովի խորհրդով, Նովոսելցևը գնում է Կալուգինայի աշխատասենյակ, որպեսզի ներողություն խնդրի նրանից, սակայն դա անում է անշնորհք ձևով և վիրավորում Կալուգինային։ Նա սկսում է հանգստացնել արտասվող տնօրենին, իսկ վերջինս պատմում է իր միայնության թախծոտ պատմությունը։ Նովոսելցևը հասկանում է, որ սխալվել էր իր ղեկավարի «անսիրտ» ու «դաժան» կին լինելու վերաբերյալ պատկերացումներում և սիրահարվում է նրան։

Այժմ արդեն Նովոսելցևը անկեղծորեն սկսում է սիրատածել Կալուգինային։ Տնօրենի մեջ արթնանում է կինը և նա աստիճանաբար սկսում է սիրել իր ենթակային։ Որոշ ժամանակ անց նա Նովոսելցևին հրավիրում է իր բնակարան և նրան դիմավորում հիասքանչ կնոջ կերպարանքով, որը ոչ մի կապ չուներ «մռայլ» տնօրենի հետ։

Հաջորդ առավոտ հաստատությունում բոլորը ցնցված էին։ Կալուգինան աշխատանքի է գալիս բոլորովին կերպարանափոխված` առաջին անգամ ուշանալով աշխատանքից։ Նովոսելցևը նույնպես փոխվել էր, դարձել էր ավելի ինքնավստահ։ Այդ ժամանակ Սամոխվալովը բողոքում է հաստատության աշխատակից Օլգա Ռիժովայից։ Վերջինս ուսանողական տարիներից սիրահարված էր նրան։ Ցանկանալով պաշտպանել Ռիժովային և Սամոխվալովի բողոքը համարելով ստոր արարք, Նովոսելցևը Կալուգինայի ներկայությամբ ապտակում է Սամոխվալովին։ Վրեժխնդիր լինելու համար Սամոխվալովը պատմում է, որ Նովոսելցևը Կալուգինային սիրատածում էր սոսկ պաշտոն ստանալու համար։ Կալուգինան ապշում է ճշմարտությունը լսելով։ Նա այլևս չի հավատում Նովոսելցևի զգացմունքների անկեղծությանը։ Նրանց երջանկությունը վտանգված է... Սակայն կարճատև վիճաբանությունից հետո նրանք ի վերջո հաշտվում են։

Դերասանական կազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դերակատար Կերպար
Ալիսա Ֆրեյնդլիխ Լյուդմիլա Կալուգինա, տնօրեն
Անդրեյ Մյագկով Անատոլի Նովոսելցև
Սվետլանա Նեմոլյաևա Օլգա Ռիժովա
Օլեգ Բասիլաշվիլի Յուրի Սամոխվալով, փոխտնօրեն
Լիա Ախեջակովա Վերոչկա, Կալուգինայի քարտուղարուհին
Լյուդմիլա Իվանովա Շուրա

Նկարահանող խումբ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կինոգործիչ Ներդրումը
Էմիլ Բրագինսկի, Էլդար Ռյազանով սցենարիստ
Էլդար Ռյազանով ռեժիսոր
Վլադիմիր Նախաբցև օպերատոր
Անդրեյ Պետրով կոմպոզիտոր

Երաժշտություն և երգեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թիվ Երգի անվանումը Երգիչները Տևողությունը
1 Նախերգանք (Увертюра) Ալիսա Ֆրեյնդլիխ 4:05
2 Հիշողությունների պարը (Танец воспоминаний) գործիքային 3:37
3 Իմ հոգում հանգիստ չկա (В моей душе покоя нет) Ալիսա Ֆրեյնդլիխ 2:17
4 Ընդհատվում են սիրահարների խոսքերը (Обрываются речи влюблённых) Ալիսա Ֆրեյնդլիխ 1:47
5 Աշուն (Осень) գործիքային 2:04
6 Թռչում են վերջին կակաչները (Облетают последние маки) Անդրեյ Մյագկով 3:33
7 Իմ հոգում հանգիստ չկա (В моей душе покоя нет) կրկնում-реприза Անդրեյ Մյագկով 3:07
8 Առավոտ (Утро) գործիքային 2:38
9 Մեզ լեփլեցուն տրամվայների մեջ ճոճում է (Нас в набитых трамваях болтает) Անդրեյ Մյագկով 2:05
10 Երգ եղանակի մասին (Песенка о погоде) Ալիսա Ֆրեյնդլիխ 2:54
11 Նորաձև պար (Модный танец) գործիքային 2:21
12 Անձրև (Дождь) գործիքային 2:50
13 Ավարտ (Финал) Անդրեյ Մյագկով, Ալիսա Ֆրեյնդլիխ 1:45

Հետաքրքիր փաստեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Freebase տվյալների վերբեռնումGoogle.
  2. http://www.imdb.com/title/tt0076727/
  3. Служебный роман Արխիվացված 2017-09-11 Wayback Machine // Энциклопедия отечественного кино
  4. описание фильма на russiandvd.com (Ստուգված է 26 Դեկտեմբերի 2009)