Խորհրդարանական ընտրություններ Մեծ Բրիտանիայում (2019)
Արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններ Մեծ Բրիտանիայում, որոնք անցկացվել են 2019 թվականի դեկտեմբերի 12-ին։
Ընտրության արդյունքներով` պահպանողականներն ստացել են 365 ընտրաձայն, վերջին անգամ նման արդյունք կուսակցությունն ստացել է 32 տարի առաջ՝ Մարգարետ Թետչերի վարչապետության ժամանակ։ Լեյբորիստներն ստացել են 202 ընտրաձայն, որը 1935 թվականից ի վեր կուսակցության վատագույն արդյունքն էր։
Նախապատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2016 թվականի հունիսի 23-ին կայացել է Մեծ Բրիտանիայի՝ Եվրոպական միությունում անդամակցության հարցով հանրաքվեն, որտեղ ընտրողների 51.9 %-ը ցանկություն է հայտնել դուրս գալ Եվրոպական միությունից։ Դրանից հետո վարչապետ Դևիդ Քեմերոնը հրաժարական է տվել, իսկ նոր վարչապետ է դարձել Թերեզա Մեյը, որն սկսել է Եվրոպական միությունից Մեծ Բրիտանիայի դուրս գալու գործընթացը` Բրեքսիթը։ 2017 թվականի հունիսին անցկացվել են արտահերթ ընտրություններ, որոնց արդյունքում Մեյը պահպանել է կառավարության ղեկավարի պաշտոնը[1]։ Սակայն Բրեքսիթի հետ կապված խնդիրների պատճառով 2019 թվականի մայիսին նա նույնպես հրաժարական է տվել։ Հուլիսին Մեծ Բրիտանիայի պահպանողական կուսակցության նոր առաջնորդ է ընտրվել Բորիս Ջոնսոնը, որը նույնպես ստանձնել է վարչապետի պաշտոնը[2]։
Դառնալով վարչապետ` Ջոնսոնը երեք անգամ առաջարկել է անցկացնել արտահերթ ընտրություններ, սակայն ամեն անգամ Համայնքների պալատը հրաժարվել է դրանից[3][4][5][6]։ Արդյունքում, հոկտեմբերի 28-ին Լիբերալ-դեմոկրատական և Շոտլանդիայի ազգային կուսակցությունների կողմից առաջարկվել է խորհրդարանի լուծարման և արտահերթ ընտրությունների անցկացման մասին օրինագիծը, իսկ հաջորդ օրն այն հաստատվել է կառավարության կողմից (բացառությամբ ընտրությունների օրվա, քանի որ նախապես առաջարկվել էր դրանք անցկացնել դեկտեմբերի 9-ին, իսկ վերջում դրանք նշանակվել են դեկտեմբերի 12-ին)։ Ամսաթիվը դեկտեմբերի 9-ի փոխող ուղղումը ձախողվել է 315 ձայնի գերակշռությամբ` 295 ձայնի դիմաց։ Օրինագծի վերաբերյալ վերջնական որոշումն ընտրվել է 438 կողմ և 20 դեմ ձայներով[7]։
Մասնակիցներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Թեկնածուների մեծ մասը քաղաքական կուսակցության ներկայացուցիչներ են, որոնք պետք է գրանցվեն ընտրական հանձնաժողովի քաղաքական կուսակցությունների գրանցամատյանում։ Այն թեկնածուները, որոնք գրանցված կուսակցությանը չեն պատկանում, կարող են իրենց «անկախ» անվանել կամ ընդհանրապես չանվանել[8]։
Մեծ Բրիտանիա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Մեծ Բրիտանիայում խորհրդարանական ընտրություններին մասնակցող հիմնական կուսակցություններն են.
Կուսակցություն | Առաջնորդ | Ընտրություններ 2017 | Ընտրաձայներ[Նշումներ 1] | Առաջադրված թեկնածուների թիվ | |
---|---|---|---|---|---|
Պահպանողական կուսակցություն | Բորիս Ջոնսոն | 317 (42,4%) | 298 | 635 (Միացյալ Թագավորություն) | |
Լեյբորիստական կուսակցություն | Ջերեմի Քորբին | 262 (40,0%) | 243 | 631 (Անգլիա, Ուելս և Շոտլանդիա) | |
Շոտլանդիայի ազգային կուսակցություն | Նիկոլա Սթերջեն | 35 (3,0%) | 35 | 59 (Շոտլանդիա) | |
Լիբերալ-դեմոկրատներ | Ջո Սուինսոն | 12 (7,4%) | 20 | 611 (Անգլիա, Ուելս և Շոտլանդիա) | |
Ուելսի կուսակցություն | Ադամ Փրայս | 4 (0,5%) | 4 | 36 (Ուելս) | |
Անգլիայի և Ուելսի Կանաչ կուսակցություն | Ջոնաթան Բարթլի Սիան Բերրի |
1 (1,6%) | 1 | 474 (Անգլիա և Ուելս) | |
Անկախ խումբ | Աննա Սուբրի | - | 5 | 3 (Անգլիա) | |
Բրեքսիթի կուսակցություն | Նայջել Ֆարաժ | - | 0 | 276 (Անգլիա, Ուելս և Շոտլանդիա) |
Հյուսիսային Իռլանդիա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բրիտանական մի շարք կուսակցություններ գործում են Հյուսիսային Իռլանդիայում (ներառյալ` Լեյբորիստական և Պահպանողական կուսակցությունները)։ Հյուսիսային Իռլանդիայի հիմնական կուսակցությունները կապված չեն Մեծ Բրիտանիայի մնացած հատվածներում գործողների հետ։ Հյուսիսային Իռլանդիայի որոշ կուսակցություններ գործում են համաիռլանդական հիմունքներով (այսինքն` նրանք միաժամանակ գործում են ինչպես Հյուսիսային Իռլանդիայում, այնպես էլ Իռլանդիայի Հանրապետությունում)։
Կուսակցություն | Առաջնորդ | Ընտրություններ 2017 | Ընտրաձայներ | Առաջադրված թեկնածուների թիվ | |
---|---|---|---|---|---|
Դեմոկրատական յունիոնիստական կուսակցություն | Առլին Ֆոսթեր | 10 (36,0%) | 10 | 17 | |
Շին Ֆեյն | Մերի Լու Մաքդոնալդ | 7 (29,4%) | 7 | 15 | |
Սոցիալ-դեմոկրատական և լեյբորիստական կուսակցություն | Քոլում Իսթվուդ | 0 (11,7%) | 0 | 15 | |
Ուոլսթերյան յունիոնիստական կուսակցություն | Ռոբին Սվան | 0 (10,3%) | 0 | 16 | |
Ալյանս | Նաոմի Լոնգ | 0 (7,9%) | 0 | 18 |
Նշումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Խորհրդարանի լուծարման պահից
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Тереза Мэй объявила досрочные выборы в парламент Великобритании, Ведомости (18 апреля 2017)
- ↑ Борис Джонсон избран новым премьер-министром Великобритании, Ведомости (23 июля 2019)
- ↑ «Boris Johnson's call for general election rejected by MPs». BBC. 2019 թ․ սեպտեմբերի 5.
- ↑ Stewart, Heather; Elgot, Jessica; Walker, Peter (2019 թ․ սեպտեմբերի 4). «Cornered Boris Johnson suffers triple Commons defeat». The Guardian (բրիտանական անգլերեն). ISSN 0261-3077. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 5-ին.
- ↑ Mason, Rowena (2019 թ․ սեպտեմբերի 5). «Boris Johnson loses sixth vote in six days as election bid fails». The Guardian. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
- ↑ Parker, George (2019 թ․ հոկտեմբերի 29). «Johnson raises stakes in fresh election gambit». Financial Times (բրիտանական անգլերեն). Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 29-ին.
- ↑ Mason, Rowena (2019 թ․ հոկտեմբերի 30). «Brexit: Parliament breaks deadlock with vote for 12 December election». The Guardian (բրիտանական անգլերեն). Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 30-ին.
- ↑ «Who stood in the General Election 2017». House of Commons Library. 2017 թ․ հունիսի 8. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 26-ին. Վերցված է 2019 թ․ փետրվարի 20-ին.