Խաչիկ Համբարյան

Խաչիկ Համբարյան
սեպտեմբերի 22, 1919 - հուլիսի 29, 2004 (84 տարեկան)
Ծննդավայր	Նալբանդ, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Հայաստանի Առաջին Հանրապետություն
Մահվան վայր	Մոսկվա, Ռուսաստան
Գերեզման	Տրոեկուրովյան գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Զորատեսակ	Ռուսաստանի Դաշնության ցամաքային զորքեր
Կոչում	գեներալ-գնդապետ
Հրամանատարն էր	11-րդ գվարդիական բանակ և 79-րդ մոտոհրաձգային դիվիզիա
Մարտեր/; պատերազմներ	Հայրենական մեծ պատերազմ
Կրթություն	Կ․ Ե․ Վորոշիլովի անվան ռազմական ակադեմիա (1959) և Մ. Վ. Ֆրունզեի անվան ռազմական ակադեմիա (1948)
Պարգևներ	և

Խաչիկ Մինասի Համբարյան (սեպտեմբերի 22, 1919(1919-09-22), Նալբանդ, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Հայաստանի Առաջին Հանրապետություն^[1] - հուլիսի 29, 2004(2004-07-29), Մոսկվա, Ռուսաստան), գեներալ-գնդապետ (1969)։ Ռազմական գիտությունների թեկնածու (1965)։

Ավարտել է Մ. Ֆրունզեի անվան (1948) և Գլխավոր շտաբի (1959) ռազմական ակադեմիաները։ ԽՍՀՄ Հայրենական Մեծ Պատերազմի ժամանակ եղել է մոտոհրաձգային դասակի, վաշտի, գումարտակի, 1944 թվականից՝ գնդի հրամանատար։ Աչքի է ընկել Բելառուսիայի ազատագրման, 1945 թվականին՝ Քյոնիգսբերգի գրավման ժամանակ։ 1948-1957 թվականներին ծառայել է Հեռավոր Արևելքում, Կուրիլյան կղզիներում, Սախալինում (գնդի, դիվիզիայի հրամանատար)։ 1968 թվականից՝ ցամաքային զորքերի գլխավոր հրամանատարի տեղակալ՝ ցամաքային զորքերի մարտական պատրաստության գլխավոր վարչության պետ և ռազմական խորհրդի անդամ։ ՌԽՖՍՀ (1963), ԲԽՍՀ (1967) ԳԽ պատգամավոր։ 1989 թվականից՝ պաշտոնաթող։

Խաչիկ Համբարյանի անունով է կոչվում ծննդավայրի միջնակարգ դպրոցը։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լենինի շքանշան (2)։
Կարմիր դրոշի շքանշան (4)։
Կարմիր աստղի շքանշան (2)։
Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան։
Ժուկովի մեդալ։
«Մարտական ծառայությունների» մեդալ։
Խորհրդային Անդրբևեռային պաշտպանության մեդալ։
«1941-1945 թվականներին Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ։
Հայրենական պատերազմի I աստիճանի շքանշան։
Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան։
«Քյոնիսբերգը գրավելու համար» մեդալ։
«Մարտական համագործակցության ամրապնդման համար» մեդալ։
«ԽՍՀՄ զինված ուժերում Հայրենիքին ծառայելու համար» 3-րդ աստիճանի շքանշան։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գեներալի երրորդ աստղը։ [Վավերագրական ակնարկ Խ. Մ. Համբարյանի կյանքի և գործունեության մասին], Ռ. Ս. Համբարյան, խմբ.՝ Վ. Ս. Նալբանդյան, Երևան, «Հայաստան», 1974։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Խաչիկ Համբարյան» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 110)։

Այս հոդվածի նախնական տարբերակը կամ նրա մասը վերցված է Հայկական համառոտ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։

[_5e5775e65518eefb-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.

[1]