Լուռ մեծամասնություն

Նյու Յորքում Tax Day March ցույցերի մասնակից, 2017 թվականի ապրիլի 16

Լուռ մեծամասնություն (անգլ.՝ Silent majority), մարդկանց զանգված, որը հրապարակավ չի արտահայտում իր կարծիքը և, որպես կանոն, չի մասնակցում հասարակական և քաղաքական կյանքին։ Ըստ Ժան Բոդրիյարի՝ լուռ մեծամասնությունը բնութագրվում է ընդհանուր պասիվությամբ, իներտությամբ և կոնֆորմիզմի հակումով։

Տերմինն ԱՄՆ-ում մասսայականացվել է 1960-ական թվականներին, մասնավորապես այն բանից հետո, երբ նախագահ Ռիչարդ Նիքսոնը Վիետնամի պատերազմի վերաբերյալ դիմել է ժողովրդին։ Իր խոսքում Նիքսոնը «ամերիկացիների շատ լուռ մեծամասնությանը» (the great silent majority of my fellow Americans) հակադրել է «բարձրաձայն փոքրամասնությանը» (vocal minority), որն ակտիվորեն բողոքել է ռազմական գործողությունների շարունակման դեմ և պահանջել զորքերն անհապաղ դուրս բերել Վիետնամից։ «Լուռ մեծամասնություն» ասելով Նիքսոնը նկատի է ունեցել միլիոնավոր հայրենասեր ամերիկացիների միջին խավին, որոնք ապրում էին քաղաքական կենտրոնից հեռու և զանգվածային լրատվության միջոցներում պատշաճ ներկայացուցչություն չէին ստանում։

Քաղաքականության մեջ

«Լուռ մեծամասնությունը» դարձել է քաղաքական կլիշե, լայնորեն կիրառվում է լրատվամիջոցներում և քաղաքական ու հասարակական գործիչների հանրային ելույթներում։ Խոսքի այս ձևը, որպես կանոն, օգտագործում են պոպուլիզմի հետևորդները՝ «լուռ մեծամասնությանը» հավասարեցնելով «ժողովրդին» որպես ամբողջություն և ցանկանալով խոսել նրա անունից։ Պոպուլիստներն իրենց հռետորաբանության համար հիմք են ընդունում միատարր հասարակության գաղափարը, նրա «լուռ» ներկայացուցիչների համոզմունքների համերաշխությունը։

Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ

Ամերիկյան «լուռ մեծամասնության» առաջին հիշատակումներն արվել են 1969 թվականին Ռիչարդ Նիքսոնի կողմից ժողովրդին արված կոչից շատ ժամանակներ առաջ։

Ուորեն Հարդինգն առաջադրվում է ԱՄՆ հանրապետական կուսակցության կողմից Մերիոնի իր տան սանդղամուտքում, Օհայո, 1920 թվականի հուլիսի 20

ԱՄՆ-ի 29-րդ նախագահ Ուորեն Հարդինգը խոսքի այս ձևն օգտագործել է 1920 թվականին՝ նախագահական իր քարոզարշավի շրջանակներում։ ԱՄՆ հանրապետական կուսակցության թեկնածուն ապավինել էր «նորմալության վերադառնալուն»՝ երկրի վիճակին մինչև Առաջին համաշխարհային պատերազմը։ Ամերիկացիների մեծամասնության հետաքրքրություններն արտահայտելու հավակնություն ունենալով՝ Հարդինգը, սակայն, դուրս չի եկել ընտրողների հետ հանդիպման և նախընտրել է «քարոզարշավը գլխավոր առմուտքից». ընտրողներն իրենք էին գալիս նրա մոտ Մերիոն (Օհայո Նահանգ), որպեսզի լսեն նրա ելույթներն ու հարցեր տան։ Նախագահական քվեարկության արդյունքում Հարդինգը հավաքել է ընտրական կոլեգիայի 404 ձայն (ձայների 60,2 %-ը) և դարձել ԱՄՆ-ի առաջին նախագահը՝ Սպիտակ տունն զբաղեցնելով որպես գործող սենատոր։

Տես նաև

• Մաժորիտար համակարգ
• Կոնֆորմիզմ

Գրականություն

• Browne, Junius Henri (1874). "The Silent Majority". Harper's Magazine, June to November
• Campbell, Karlyn Kohrs. The Great Silent Majority: Nixon's 1969 Speech on Vietnamization (Texas A&M University Press; 2014) focus on the speech of November 3, 1969
• Perlstein, Rick Nixonland. — Scribner, 2008. — ISBN 0-7432-4302-1
• Бьюкенен, Патрик The Greatest Comeback: How Richard Nixon Rose from Defeat to Create the New Majority. — Crown Forum, 2015. — ISBN 978-0553418651
• Wicker, Tom One of Us: Richard Nixon and the American Dream. — Random House, 1991. — ISBN 978-0394550664
• DeGroot, Gerard The Seventies Unplugged: A Kaleidoscopic Look at a Violent Decade. — Picador, 2011.
• Scammon, Richard The Real Majority. — Coward-McCann, 1970.
• Мюллер, Ян-Вернер Что такое популизм? = Was ist Populismus? Ein Essay / Пер. с англ. под науч. ред. А. Смирнова. — Москва: Издательский дом Высшей школы экономики, 2018.
• Бодрийяр, Жан В тени молчаливого большинства, или Конец социального = À l’ombre des majorités silencieuses ou la fin du social / Перевод с фр. Н. В. Суслова. — Екатеринбург: Издательство Уральского университета, 2000.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լուռ մեծամասնություն» հոդվածին։