Jump to content

Իզաբելա II

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Իզաբելա II
Ծնվել է՝հոկտեմբերի 10, 1830(1830-10-10)[1][2][3][…]
ԾննդավայրՄադրիդ, Իսպանիա[2]
Մահացել է՝ապրիլի 9, 1904(1904-04-09)[1][3][2] (73 տարեկան)
Վախճանի վայրՓարիզ, Փարիզի շրջան[2]
Երկիր Իսպանիա
ՏոհմԲուրբոններ
ՀայրՖերդինանդ VII
ՄայրՄարիա Քրիստինա
ԵրեխաներInfante Luis, Prince of Asturias?, Ֆեռնանդո դե Բուրբոն ի Բուրբոն, Իզաբելլա դե Բորբոն ի Բորբոն, Infanta María Cristina of Spain?, Infanta Margarita of Spain?, Infante Francisco de Asís, Prince of Asturias?, Ալֆոնսո XII, Infanta María de la Concepción of Spain?, Մարիա դել Պիլար, Մարիա դե լա Պաս իսպանացի, Էուլալիա իսպանացի և Infante Francisco de Asís of Spain?
ՀավատքՀռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի
Պարգևներ
ՍտորագրությունИзображение автографа

Իզաբելա II (հոկտեմբերի 10, 1830(1830-10-10)[1][2][3][…], Մադրիդ, Իսպանիա[2] - ապրիլի 9, 1904(1904-04-09)[1][3][2], Փարիզ, Փարիզի շրջան[2]), Իսպանիայի թագուհի 1833-1868 թվականներին։ Ֆերդինանդ VII-ի և Մարիա Քրիստինա Նեապոլիտանացու դուստրը։ 1837 թվականից երկրի առաջին սահմանադրական միապետը։

Մանկություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իզաբելան գահին է նստել այն պատճառով, որ հայրը չեղարկել է Սալիկայի օրենքը։ Սակայն ինչպես պրագմատիկ օրենքները այնպես էլ նրա ընդունման գործընթացը առաջացրել է վառ վիճարկումներ իսպանական հասարակությունում։ Ֆերդինանատ VII-ը երկար ժամանակ չուներ երեխաներ։ Բայց իր եղբայր Կառլին, որը հայտնի էր իր պահպանողականությամբ, գահը փոխանցել չէր ցանկանում։ 1830 թվականի մարտի 31-ին՝ այն բանից հետո, երբ հայտնի դարձավ Մարիա Քրիստինայի հղիության փաստը Ֆերդինանտ VII-ը ժողովրդացրեց պրագմատիկ օրենք, ըստ որի ծնված երեխան անկախ սեռից դառնում է Իսպանիայի կառավարիչը[4]։ Սա առաջացրեց Կոնսերվատորների և Կարլիստների խռովությունը, Բայց լիբերալ ռեֆորմների կողմնակիցների հավանությունը։

1832 թվականի օգոստոսին Ֆերդինանտ VII ծանր հիվանդացավ։ Գտնվելով մահվան եզրին 1832 թվականի սեպտեմբերի 17-ին կնոջ և նախարար Ֆրանսիսկոյի ներկայությամբ չցականալով սկիզբ դնել իսպանիաում քաղաքական պատերազմին ստորագրել է հրովարտակ Պռագմատիկ օրենքի չեղարտման մասին։ Սակայն երբ «Լիբելալները» իմացան այդ փաստաթղթի մասին սկսեցին համոզել Մարիա Քրիստինային աջակցել պրագմատիկ օրենքը։ Դրան նպաստել է ինֆանտներ Լուիզ Կառլոտի (թագավորի քույրը) և դոն Ֆրանսիսկոյի (Թագավորի ավագ եղբայրը) 1832 թվականի սեպտեմբերի 22-ի վերադարձը Մադրիդ։ Նրանք համոզեցին իշխող ընտանիքին։ Առողջացած Ֆերդինանտ VII-ը երկրի ղեկավար դարձրեց Ֆրանսիսկո Սեա Բերմուդեսաին, 1832 թվականի օգոստոսի 6-ին Մարիա Քրիստինային դարձրել է Ռեգենտուհի իր հիվանդության ընթացքում, իսկ դեկտեմբերի 31-ին չեղարկել է հրովարտակը սիլիցական իրավունքի վերադարձման մասին։ Մարիա Քրիստինան ռեգենտի պաշտոնում իշխանության է բերել վստահելի մարդկանց[5]։

1833 թվականի հունվարի 4-ին Ֆերդինանտ VII-ի կրկին վերցրեց իշխանությունը իր ձեռքը։ Նա հաստատեց կնոջ դիրքը։ Ֆերդինանտ VII-ը ուղարկեց իր եղբորը պատվավոր աքսորի Լիսաբոն[6]։ Իսկ 1833 թվականի հուլիսի 20-ին կազմակերպեց երկու տարեկան արքայադստեր թագադրումը որպես գահի ժառանգ[7]։

Իսպանիայի թագուհի Իզաբելլա II- ի տոնի տոնակատարությունը Սայգոնում 1863 թվականի հունվարի 17 -ին:

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Encyclopædia Britannica
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 varios autores Diccionario biográfico español (իսպ.) — Real Academia de la Historia, 2011.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Lundy D. R. The Peerage
  4. ↑ Испанские короли. — Ростов-на-Дону: Феникс, 1998. — С. 330. — (Исторические силуэты). — ISBN 5-222-00028-1, Под редакцией профессоров Лависса и Рамбо История XIX века / Е. В. Тарле. — М.: ОГИЗ, 1938. — Т. 3. — С. 231. — 632 с. — 103 000 экз.
  5. ↑ Испанские короли. — Ростов-на-Дону: Феникс, 1998. — С. 332-333. — (Исторические силуэты). — ISBN 5-222-00028-1, Под редакцией профессоров Лависса и Рамбо История XIX века / Е. В. Тарле. — М.: ОГИЗ, 1938. — Т. 3. — С. 232. — 632 с. — 103 000 экз.
  6. ↑ Под редакцией профессоров Лависса и Рамбо История XIX века / Е. В. Тарле. — М.: ОГИЗ, 1938. — Т. 3. — С. 232. — 632 с. — 103 000 экз.
  7. ↑ Под редакцией профессоров Лависса и Рамбо История XIX века / Е. В. Тарле. — М.: ОГИЗ, 1938. — Т. 3. — С. 232. — 632 с. — 103 000 экз. Правда в Испанские короли. — Ростов-на-Дону: Феникс, 1998. — С. 333. — (Исторические силуэты). — ISBN 5-222-00028-1 пишут про май
Հաբսբուրգներ (1516—1700)
Խուանա I և Կառլոս V կայսր (1515—1555) • Կառլոս V կայսր (1555—1556) • Ֆիլիպ II Հաբսբուրգ (1556—1598) • Ֆիլիպ III (1598—1621) • Ֆիլիպ IV (1621—1665) • Կառլոս II (1665—1700)
Բուրբոններ (1700—1808)
Ֆիլիպ V (1700—1724) • Լուիս I (1724) • Ֆիլիպ V (1724—1746) • Ֆերդինանդ VI (1746—1759) • Կարլ III (1759—1788) • Կառլոս IV (1788—1808) • Ֆերդինանդ VII (1808) •
Բոնապարտներ (1808—1813)
Բուրբոններ (1814—1868)
Ֆերդինանդ VII (1814—1833) • Իզաբելա II (1833—1868)
Սավոյսկի տուն (1871—1873)
Ամադեյ I (1871—1873)
Բուրբոններ (1874—1931, 1975—)
Ալֆոնսո XII (1874—1885) • Ալֆոնսո XIII (1886—1931) • Խուան Կառլոս I Բուրբոն (1975—2014) • Ֆիլիպ VI (с 2014)
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իզաբելա II» հոդվածին։
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 312)։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Իզաբելա_II&oldid=9176548» էջից