Գաետանո Շիրեա (ֆուտբոլիստ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գաետանո Շիրեա
իտալ.՝ Gaetano Scirea
Քաղաքացիությունը  Իտալիա
Ծննդյան ամսաթիվ մայիսի 25, 1953(1953-05-25)[1][2][3]
Ծննդավայր Չերնուսկո սուլ Նավիլիո, Միլան, Լոմբարդիա, Իտալիա[1]
Մահվան ամսաթիվ սեպտեմբերի 3, 1989(1989-09-03)[1] (36 տարեկան)
Մահվան վայր Բաբսկ, Gmina Biała Rawska, Rawa county, Լոձի վոյեվոդություն, Լեհաստան[1]
Հասակ 178 սանտիմետր
Քաշ 75 կիլոգրամ
Դիրք պաշտպան և sweeper

Գաետանո Շիրեա (իտալ.՝ Gaetano Scirea,մայիսի 25, 1953(1953-05-25)[1][2][3], Չերնուսկո սուլ Նավիլիո, Միլան, Լոմբարդիա, Իտալիա[1] - սեպտեմբերի 3, 1989(1989-09-03)[1], Բաբսկ, Gmina Biała Rawska, Rawa county, Լոձի վոյեվոդություն, Լեհաստան[1]), իտալացի ֆուտբոլիստ, 1982 թվականի աշխարհի չեմպիոն, խաղացել է«Ատալանտա», «Յուվենտուս» ֆուտբոլային ակումբներում և Իտալիայի ազգային հավաքականում։ Շատ մասնագետների կողմից Շիրեան ճանաչվել է աշխարհի լավագույն պաշտպաններից մեկը[4][5][6][7][8][9]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գաետանոն ծնվել է Չեռնուսկ-սուլ-Նավիլո քաղաքի Միլան շրջանում։ Նրա նախնիները Սիցիլիայից են։ Նորամուտը Ա Սերիայում նշել է 1972 թվականի սեպտեմբերի 24-ին «Ատալանտայի» կազմում՝ «Կալյարիի» դեմ խաղում։ Գաետանոյին անվանում էին «հմայիչ հավաքարար»։ Ճարպիկ, հմուտ, նրբագեղ, նա շեշտակիորեն տարբերվում էր այն ոսկրախախտներից, ովքեր 1960-ականների վերջին և 1970-ականների սկզբին հանդես էին գալիս իտալական շատ ակումբներում՝ որպես պաշտպան։

1974 թվականին ֆուտբոլիստը տեղափոխվել է «Յուվենտուս»։ Ակումբում անցկացրած 11 մրցաշրջանների ընթացքում Շիրեան մասնակցել է 377 խաղի, խփել է 24 գոլ և յոթ անգամ դարձել Իտալիայի չեմպիոն։ 1984-1988 թվականներին եղել է թիմի ավագ։

Իտաիայի հավաքականի կազմում նորամուտը նշել է 1975 թվականի դեկտեմբերի 30-ին Հունաստանի դեմ խաղում։ Իտալացիների պատմության մեջ ամենաարդյունավետներից խաղազույգներից մեկն էր՝ կենտրոնական պաշտպաններ Գաետանո Շիրեա-Կլաուդիո Ջենտիլե խաղազույգը։

Գաետանոն մեկն է այն վեց ֆուտբոլիստներից, ովքեր նվաճել են Չեմպիոնների լիգայի, ՈՒԵՖԱ-ի գավաթը և ՈՒԵՖԱ-ի գավաթակիրների գավաթը[10], ինչպես նաև ՈՒԵՖԱ-ի սուպերգավաթը ևՄիջմայրցամաքային գավաթը։

Գաետանոն ֆուտբոլային կարիերան ավարտել է 1988 թվականին և սկսել է աշխատել որպես սկաուտ «Յուվենտուս»-ում, իսկ ավելի ուշ՝ աշխատել է որպես մարզիչ։

Մահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1989 թվականի սեպտեմբերի 3-ին «Գուրնիկի» հետ հանդիպումը դիտելուց հետո Շիրեան Լոձից վերադարնում է Վարշավա (Յուվենտուսի ապագա մրցակիցը ՈՒԵՖԱ-ի գավաթի խաղարկությունում) և շտապում դեպի Թուրին։ Նրա հետ Fiat 125 մեքենայով էին թարգմանիչ՝ Բարբարա Յանուշկևիչի և Գուրնիկի ադմինիստրատոր՝ Անջեյ Իսդեբսկին։ Վարորդը եղել է լեհ Հենրիկ Պաժակը։ Երկու բեռնատար մեքենայից առաջ անցնելիս՝ ավտոմեքենան, բախվել է դեպի իրեն ընթացող Żuk մակնիշի ֆուրգոնին, որի բեռնախցիկում եղել է չորս լիտր բենզին, և անմիջապես բռնկվել։ Մահացածների ինքնությունը պարզելու համար ոստիկանությունից պահանջվել է 13 ժամ[11]։ Գաետանոյի կինը՝ Մարիելլան, ամուսնու մահից հետո դարձել է քաղաքական գործիչ, իսկ որդին՝ Ռիկարդոն (ծնված 1977 թվականին), աշխատում է «Յուվենտուսի»[12]ակումբային համակարգում։

Ժառանգություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1992 թվականին Չինիզելլո-Բալզամո քաղաքապետարանի կողմից սահմանվել է Գաետանո Շիրեա ֆուտբոլային մրցանակը։

Գավաթներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ակումբային[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Յուվենտուս»

Իտալիայի հավաքական

Անձնական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Ieva F. Dizionario Biografico degli Italiani (իտալ.) — 2018. — Vol. 91.
  2. 2,0 2,1 FBref.com(բազմ․)
  3. 3,0 3,1 Argentine Soccer Database (իսպ.)
  4. FIFA World Cup: Gaetano Scirea Archived 2007-03-01 at the Wayback Machine. — fifaworldcup.yahoo.com
  5. In memory of Scirea Archived 2007-03-13 at the Wayback Machine. — juventus.com; 3 September 2006
  6. «Planet World Cup: Gaetano Scirea (Italy)»։ planetworldcup.com։ Վերցված է 2014-12-31 
  7. «Italy’s greatest defenders»։ Sky Sports։ 2010-05-31։ Վերցված է 2016-01-26 
  8. La final que nunca se debió jugar
  9. Veintiséis años sin Gaetano Scirea Veintiséis años sin Gaetano Scirea
  10. Reyes’s fifth win: top UEFA club cup winners
  11. «Минута абсолютной тишины: Гаэтано Ширеа»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-04-07-ին։ Վերցված է 2021-09-14 
  12. Vanni Zagnoli (2014-09-03)։ «Venticinque anni fa moriva Scirea la moglie Mariella lo ricorda in silenzio»։ ilmessaggero.it (իտալերեն)։ Il Messaggero։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-09-07-ին։ Վերցված է 2015-04-22 

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]