Բրունո Կրեմեր

Բրունո Կրեմեր
Ծնվել է	հոկտեմբերի 6, 1929[…]
Ծննդավայր	Սեն-Մանդե
Մահացել է	օգոստոսի 7, 2010[…] (80 տարեկան)
Մահվան վայր	Փարիզ, Ֆրանսիա
Գերեզման	Մոնպարնաս գերեզմանատուն
Կրթություն	Հատեմեր և Բարձրագույն ազգային դրամատիկ արվեստների կոնսերվատորիա
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա և Բելգիա
Մասնագիտություն	թատրոնի դերասան, կինոդերասան և հեռուստատեսային դերասան
Երեխա(ներ)	Ստեֆան Կրեմեր
Պարգևներ և մրցանակներ

Բրունո (Բրյունո) Ժան Մարի Կրեմեր (ֆր.՝ Bruno Jean Marie Crémer, հոկտեմբերի 6, 1929(1929-10-06)^[1]^[2]^[3]^[…], Սեն-Մանդե - օգոստոսի 7, 2010(2010-08-07)^[1]^[2]^[3]^[…], Փարիզ, Ֆրանսիա^[4]), ֆրանսիացի դերասան։

Կենսագրություն

Ծնվել է 1929 թվականի հոկտեմբերի 6-ին Ֆրանսիայի Սեն-Մանդե քաղաքում։ Մեծ ճանաչում ունի Ֆրանսիայում և նրա սահմաններից դուրս 1991 թվականին մեկնարկած և 2005 թվականին ավարտված հեռուստասերիալում խաղացած կոմիսար Մեգրեի դերի համար։ Կրեմերը ընտրել է դերասանի մասնագիտությունը 12 տարեկան հասակից։ Դպրոցն ավարտելուց անմիջապես հետո նա մեկնել է Փարիզը նվաճելու՝ Բրունոն հույս ուներ դերասան դառնալու իր երազանքն այնտեղ իրականություն դարձնել։ Նա միշտ վստահ էր, որ կարող է այդ ասպարեզում հաջողությամբ ներկայանալ, մայրը միշտ աջակցում էր որդու նկրտումները։ Բրունոն ավարտել է Փարիզի Դրամատիկական արվեստի բարձրագույն ազգային կոնսերվատորիան և երկար ժամանակ աշխատել է թատրոնում։ Դերասանը նկարահանվել է ավելի քան 120 ֆիլմում, աշխատել է Ֆրանսուա Օզոնի, Լուկինո Վիսկոնտիի, Կլոդ Լելուշի և այլ հայտնի ռեժիսորների հետ։ Նրան մեծ ճանաչում են բերել Շեքսպիրի «Պերիկլես», Օսկար Ուայլդի «Իդեալական տղամարդ» և Ժաննա Անույի «Խեղճ Բիտո» և «Բեկետ կամ Աստծո Փառքը» թատերական բեմադրությունները։

Դերասանի առաջին ֆիլմն է 1952 թվականին նկարահանված «Երկար ատամներ» ֆիլմը։ 1957 թվականին Կրեմերը Ալեն Դելոնի հետ համատեղ նկարահանվել է «Ուղարկեք կնոջը այնտեղ, որտեղ Սատանան կձախողվի» ('Send a Woman When the Devil Fails'. հայտնի է նաև, որպես When a Woman Meddles կամ When the Woman Gets Confused)։ Մնացած դերերի հետ համեմատ Կրեմերի ավելի հաջող բեմական դերերից հարկ է նշել 1959 թվականին համաշխարհային մակարդակով ցուցադրված Ժաննա Անույի «Բեկետ» բեմադրության Թոմաս Բեկետի դերը։

Կրեմերի լավագույն դերերի շարքում նշվում են «Գողություն Փարիզում», «Մասնավոր խուզարկու», «Արդյո՞ք այրվում է Փարիզը» և «Ավազի տակ» ֆիլմերում կատարած նրա դերերը։

1984 թվականին Կրեմերը ամուսնանում է։ Նա և նրա հարսնացու Շանտալը ունեն երկու աղջիկ։ Կրեմերը ամուսնանում է երկրորդ անգամ, և այդ ամուսնությունը Կրեմերին պարգևում է ևս մեկ երեխա՝ որդի Ստեֆանին։ Հայտնի է, որ Ստեֆանը գրող է դարձել։

Ամենամեծ հայտնությունը Կրեմերին բերել է Ժորժ Սիմենոնի բազմաթիվ վեպերի հերոս՝ ոստիկանական կոմիսար Մեգրեի դերը։ Ֆրանսիական հեռուստատեսությունը ցուցադրել է Մեգրեի հետաքննությունների մասին պատմող ֆիլմերը 1991 թվականից 2005 թվականը։ Ընդհանուր հաշվարկով Կրեմերը նկարահանվել է այդ հեռուստատեսային սերիալի 54 սերիաներում։ Սերիալը համարվում է Ժորժ Սիմենոնի վեպերի ամենահաջող էկրանավորումը։ «Սպրուտ» իտալական սերիալում Բրունո Կրեմերը սերիալի 4-րդ, 5-րդ և 6-րդ եթերաշրջաններում կատարել է մաֆիոզ Անտոնիո Էսպինոսիի դերը։

1967 թվականին «Օտարը» ֆիլմում կատարած դերի համար Բրունոն արժանանում է «Ոսկե Բուիյարդ» մրցանակին։

2000 թվականին Կրեմերը հրապարակում է իր ինքնակենսագրական «Un certain jeune homme» աշխատանքը։

Մահացել է 2010 թվականի օգոստոսի 7-ին^[5], կյանքի վերջին տարիների տառապել է լեզվի քաղցկեղով^[6]։ Նախագահ Նիկոլա Սարկոզին անվանել է դերասանին «ֆրանսիական կինոյի ամենահայտնի և պայածար դերակատարը», փոխ-նախագահ Ֆրանսուա Ֆիյիոն նշել է, որ «բազմաթիվ տաղանդներ ունեցող» Կրեմերը, աշխատանքի ժամանակ ինքն իր նկատմամբ եղել է ծայրաստիճան պահանջկոտ, իսկ մշակույթի նախարար Ֆրեդերիկ Միտերանն ասել է, որ երկիրը «կորցրել է հայտնի դերասանի»։

Ֆիլմագրություն

«Երկար ատամներ» (1952)
«Երբ որ խառնվում է կինը» («Quand la femme s’en mele») (1957)
«317-րդ դասակ» - ադյուտանտ Վիլդորֆ (1965)
«Մարկո Պոլոյի հեքիաթային արկածները» («Le Meravigliose Avventure di Marco Polo») (1965)
«Նպատակ՝ 500 միլիոն» (1966) - կապիտան Ժան Ռեյֆո
«Արդյո՞ք այրվում է Փարիզը» (1966) - Գնդապետ Ռոլ Տանգի
«Մեկ մարդով ավելի» («Un homme trop») (1967); Ֆրանսիա - Իտալիա, ռեժիսոր՝ Կոստա Հավրաս
«Օտարը» (1967) - Պրիեստ
«Եթե ես լինեի լրտես» («Si j’etais un espion») (1967); ռեժիսոր՝ Բերտրան Բլիե
«Ավազակախումբը Բոննոյից» («La bande a Bonnot») (1968) Ֆրանսիա - Իտալիա, ռեժիսոր։ Ֆիլիպ Ֆուրաստե
«Երկնագույն „Գոլուազներ“» («Les gauloises bleues»); ռեժիսոր՝ Միշել Կրունո (1968)
«Մարդասպանը կոնֆետներ է սիրում» («Le tueur aime les bonbons») (1968)
«Ավազակախումբ Բոննո» (1969) - Ժյուլ Բրունո
«Կանգնիր անկման ժամանակ» («Cran d’arret») (1969) Ֆրանսիա - Իտալիա, ռեժիսոր՝ Իվ բուասե
«Հաջողություն, Բարբարա» («Bye bye, Barbara»); ռեժիսոր՝ Միշել Դևիլ (1969)
«Ժամանակն է մեռնելու» («Le temps de mourir»); ռեժիսոր՝ Անդրե Ֆարվագի (1969)
«Ժպիտի համար» («Pour un sourire»); ռեժիսոր՝ Ֆրանսուա Դյուպոն (1970) - Միդի
«Բիրիբի» («Biribi»)); Ֆրանսիա - Թունիս, ռեժիսոր՝ Դանիել Մուսման (1971)
«Գողություն Փարիզում» (1972) - Բորդե
«Առանց արդյունքը որոշելու» («Sans sommation»); Ֆրանսիա - Գերմանիա - Իտալիա, ռեժիսոր՝ Բրունո Գանտիլոն (1973)
«Մեծ արջի սիրեկանը» («L’amante dell’Orsa Maggiore»); Իտալիա - Ֆրանսիա - Գերմանիա, ռեժիսոր՝ Վալենտոնի Օսինի (1973)
«Պաշտպան» («Le Protecteur»); Ֆրանսիա - Испания, ռեժիսոր՝ Ռոժե Անեն (1974)
«Ենթադրություն» («The Suspects»); Ֆրանսիա - Իտալիա, ռեժիսոր՝ Միշել Վին (1974)
«Խոլորձի մարմինը» («La chair de l’orchidee»); Ֆրանսիա - Իտալիա - Գերմանիա, ռեժիսոր՝ Պատրիս Շերո (1975)
«Բարիներ և չարեր» («Les bons et les mechants»); ռեժիսոր՝ Կլոդ Լելուշ (1975)
«Հատուկ բաժանմունք» («Section speciale»); Ֆրանսիա - Իտալիա - Գերմանիա, ռեժիսոր՝ Կոստա Հավրաս (1975)
«Որսորդ» («L’alpaguer», սովետական վաճառաշուկայում - «Մասնավոր խուզարկու») (1976) - Յաստրեբ
«Կախարդ» /Sorcerer (1977)
«Յուրաքանչյուրը ունի իր հնարավորությունը» / Une histoire simple (1978) - Ժորժ

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Encyclopædia Britannica
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 Discogs — 2000.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #137915233 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
↑ «Умер исполнитель роли комиссара Мегрэ». Lenta.ru. 9 августа 2010. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 30-ին. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 13-ին.
↑ «Умер актёр Бруно Кремер, самый любимый французами «комиссар Мегрэ»». Newsru.co.il. 9 августа 2010. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 17-ին.

Արտաքին հղումներ

Բրունո Կրամեր (անգլ.) Internet Movie Database կայքում
Կարճ կենսագրություն

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բրունո Կրեմեր» հոդվածին։

[_d7d3800eabb7b07e-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_8b1a47ca13822aae-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Encyclopædia Britannica

[_55b89283b7c951f4-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 Discogs — 2000.

[_d93daae359746ccd-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #137915233 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

[5] «Умер исполнитель роли комиссара Мегрэ». Lenta.ru. 9 августа 2010. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 30-ին. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 13-ին.

[6] «Умер актёр Бруно Кремер, самый любимый французами «комиссар Мегрэ»». Newsru.co.il. 9 августа 2010. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 17-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]