Ռոմբերգ Բեռնհարդ (նոյեմբերի 13, 1767(1767-11-13)[1][2] կամ նոյեմբերի 12, 1767(1767-11-12)[3][4], Դինկլագե, Vechta, Գերմանիա[3] - օգոստոսի 13, 1841(1841-08-13)[1][5][3], Համբուրգ, Գերմանական միություն, Գերմանիա[3]), գերմանացի թավջութակահար և կոմպոզիտոր։ 1790-1793 թվականներին ծառայել է Բոննի պալատական կապելլայում, Ֆ․ Ռիսի, Անդրեաս Ռ.ի և Լ․ Բեթհովենի հետ նվագել միևնույն կվարտետում։ 1801-1802 թվականներին Փարիզի կոնսերվատորիայի պրոֆեսոր, 1805-1806 թվականներին և 1816-1819 թվականներին Բեռլինի պալատական կապելլայի մենակատար։ Ռոմբերգի համերգային-կատարողական գործունեությունը շատ բանով նպաստել է թավջութակի՝ որպես մենակատարող գործիքի մասսայականացմանը, նշանավորել գործիքը նվագելու տեխնիկայի զարգացման նոր աստիճան։ Որպես կոմպոզիտոր Ռոմբերգը վաղ ռոմանտիկական ոճի ներկայացուցիչ է։ Մանկավարժական պրակտիկայում իրենց նշանակությունը պահպանել են Ռոմբերգի թավջութակի ստեղծագործությունները, ինչպես և «МёЬЬоёе de violoncelle» ձեռնարկը (հրատարակված 1840)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։
.svg){kind=small}
Grand Duchy of Oldenburg
Bernhard Romberg Վիքիպահեստում
