Ծնվել է Բաքվում։ Կրթությունն ստացել է տեղի գիմնազիայում, ավարտելուց հետո մեկնել է Մոսկվա, հետևել տնտեսագիտության։ 1912 - 1917 թվականներին սովորել է Մոսկվայի առևտրի ինստիտուտում։ Ուսանելու տարիներին անդամակցել է ուսանողական հեղափոխական խմբակներին։ 1917 թվականին ընդունվել է կոմունիստական կուսակցության շարքերը։
Մասնակցել է 1917 թվականի Փետրվարյան և Հոկտեմբերյան հեղափոխություններին։ Հոկտեմբերյան սոցիալիստական մեծ հեղափոխության հաղթանակից հետո եղել է Մոսկվայի պարենի և տրանսպորտի արտակարգ կոմիսար (1918 թվականի սկզբից) և ՌՍՖՍՀ մատակարարման ժողկոմատի կոլեգիայի անդամ։ 1919 թվականի նոյեմբերից Լենինի առաջարկով Խ. նշանակվել էր Կարմիր բանակի և նավատորմի պարենային ու առաջին անհրաժեշտության առարկաների մատակարարման գլխավոր վարչության պետ։
1921 - 1931 թվականներին նա ժողկոմխորհին կից գիտնականների կենցաղը բարելավող կենտրոնական հանձնաժողովի (ՑԵԿՈԻԲՈԻ) նախագահն էր. միաժամանակ (1922 - 1929) գլխավորել է պարենի ժողկոմատին կից բանվորական մատակարարման հանձնաժողովը և ժողովրդական սննդի ընկերությունը։ 1922 - 1927 թվականներին և 1932 - 1935 թվականներին Խալաթովը եղել է նաև հաղորդակցության ճանապարհների ժողկոմատի կոլեգիայի անդամ, 1927 - 1932 թվականներին՝ Պետական հրատարակչության վարչության նախագահ և լուսժողկոմատի կոլեգիայի անդամ։ 1927 - 1929 թվականներին նա միաժամանակ Դ. Վ. Պլեխանովի անվան ժողովրդական տնտեսության ինստիտուտի ռեկտորի էր։ 1935 թվականից՝ գյուտարարների համամիութենական ընկերության նախագահը։ Եղել է կոմկուսի XIV, XV, XVI համագումարների պատգամավոր և Համառուսաստանյան Կենտգործկոմի ու ՍՍՀՄ Կենտգործկոմի անդամ։ Ռուսական մամուլում կամ առանձին գրքույկներով հրատարակել է մի շարք գիտական աշխատություններ, մեծ մասամբ տնտեսագիտական։ Նրա մասին հիացմունքով է խոսել Մաքսիմ Գորկին[2]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 704)։