Արամ Իսաբեկյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Արամ Իսաբեկյան
Aram Issabekyan.jpg
Ի ծնեԱրամ Էդուարդի Իսաբեկյան
Ծնվել էսեպտեմբերի 26, 1952(1952-09-26)[1] (70 տարեկան)
ԾննդավայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Ազգությունհայ
ՔաղաքացիությունFlag of Armenia.svg Հայաստան
ԿրթությունԵրևանի պետական գեղարվեստաթատերական ինստիտուտ
Մասնագիտություննկարիչ
Պարգևներ
ԱնդամակցությունՀայաստանի նկարիչների միություն
ՀայրԷդուարդ Իսաբեկյան
ՄայրԱրփենիկ Նալբանդյան
Commons-logo.svg Aram Issabekyan Վիքիպահեստում

Արամ Իսաբեկյան (սեպտեմբերի 26, 1952(1952-09-26)[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ նկարիչ, ՀՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ (2002), Հայաստանի ժողովրդական նկարիչ (2019)[2]։

Էդուարդ Իսաբեկյանի և Արփենիկ Նալբանդյանի որդին է։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1976 թվականին ավարտել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտը։ 1980 թվականից դասավանդել է նույն ինստիտուտում (1990-1994 թվականներին` պրոռեկտոր), 1994 թվականից Երևանի գեղարվեստի ինստիտուտի (2000 թվականից` Երևանի գեղարվեստի պետական ակադեմիա) ռեկտոր[3][4], (2003 թվականից՝ պրոֆեսոր)։ 2003, 2008, 2013 և 2017 թվականներին վերընտրվել է ակադեմիայի ռեկտորի պաշտոնում[5]։ 1982 թվականից Հայաստանի նկարիչների միության և ՅՈւՆԵՍԿՕ-ի Նկարիչների միջազգային ընկերության անդամ է։

Ստեղծել է նատյուրմորտներ, կոմպոզիցիաներ։ 1976 թվականից մասնակցել է համապետական և համամիութենական ավելի քան 200 ցուցահանդեսների։ Անհատական ցուցահանդեսներ է ունեցել Երևանում (1982, 1999, 2001, 2010, 2019), Էջմիածնում (1987), Փարիզում (1995, 1996, 1998), Հալեպում (1991), Կահիրեում, Լոնդոնում։ 2022 թվականին անհատական ցուցահանդես Հայաստանի Նկարիչների միությունում՝ 70-ամյակին նվիրված։ 2002 թվականին դարձել է բնության և հասարակության մասին գիտությունների միջազգային ակադեմիայի իսկական անդամ, ակադեմիկոս։

Աշխատանքները գտնվում են տարբեր թանգարաններում ու ցուցասրահներում, ինչպես նաև բազմաթիվ անհատական հավաքածուներում։

Պարգևներ, մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստեղծագործությունները[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Շեփորով նատյուրմորտ» (1982)
  • «Նամակ Ամերիկայից» (1988)
  • «Արվեստանոցում» (1993)
  • «Նվիրում» (1992)
  • «Հորս դիմանկարը» (1995)
  • «Փարավոն Միրզոյան» (1997)
  • «Վարվառան» (1999)
  • Աննայի դիմանկարների շարքը (1995-1997)

Ճանապարհորդական տպավորությունների, կարդացածի և վերհուշերի արդյունք են հետևյալ ստեղծագործությունները՝

  • «Երազ», (1991)
  • «Ասպետն ու կինը», (1992)
  • «Հանդիպում», (1997)
  • «Կախարդուհին», (1999)
  • «Վենետիկյան մոտիվ», (1999)[6]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]