Աստրալի հարթություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Աստրալի հարթություն (հունարեն՝ αστέρι, աստերի՝ աստղ), ինչպես նաև՝ աստրալի իրականություն, աստրալի աշխարհ` դասական, բժշկական, օրիենտալ և էզոթերիկ փիլիսոփայությունների ու միստիկ կրոնների կողմից ենթադրվող գոյության հարթություն։ Երկնային հասարակական շրջանների աշխարհ է, որը ծննդյան ճանապարհին և մահից հետո խաչվում է աստրալ մարմնում հոգու հետ և ըստ էության կարծում են՝ այն բնակեցված է հրեշտակներով, հոգիներով կամ այլ անմարմին էակներով։ 19-րդ դարի վերջին և 20-րդ դարասկզբին այս տերմինը հաճախ օգտագործվում էր թեոսոֆիստների և նեո-ռոզեկրուկյանների կողմից։

Ենթադրվում էր՝ Աստրալի ոլորտները հրեշտակային գոյության հարթություններն էին և Երկրի ու Երկնքի բաժանարար գիծը։

Տերմինի ծագում և պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պլատոնն ու Արիստոտելը ուսուցաանել են, որ աստղերն այն տեսակ նյութից են կազմված, որը տարբերվում է չորս բնական տարրերից՝ ստեղծելով հինգերորդ՝ եթերային տարրը կամ կվինտէսենցիան։ Դասական աշխարհի «աստրալ միստիցիզմում» մարդկային հոգեբանությունը կազմված էր նույն տարրից՝ այդպիսով և հաշվարկելով աստղերի ազդեցությունը մարդկային վարքագծի վրա։ Պրոկլն իր՝ Պլատոնի «Թիմեյսի» մասին մեկնաբանություններում գրել է․

Մարդը փոքր աշխարհ է (միկրոտիեզերք)։ Ինչպես Ամբողջը, նա էլ ունի և՛ միտք, և՛ բանականություն, ինչպես աստվածային, այնպես և հասարակ մահկանացուին հատուկ էություն։ Նրա բաժանումն իրակականում է ըստ տիեզերքի։Հենց այս պատճառով էլ գիտես, որ որոշները սովորել են կրկնել, թե նրա գիտակցությունը ուղիղ համեմատական է կայուն աստղերի բնությանը, իր բանականությունը՝ Սատուրնի հետ հայեցողական, իսկ Յուպիտերի հետ սոցիալական ասպեկտին, (և) ինչ վերաբերում է վերջինիս անտրամաբանական մասին, այն է՝ Մարսի հետ բռնկվող բնությանը, պերճախոսությունը Մերկուրիի հետ, մարմանական ցանկությունները Վեներայի հետ, դյուրազգացությունը արևի և վեգետատիվ բնույթը՝ լուսնի հետ։

Հռոմեական կայսրության ողջ տարածքով մեկ տարածված էին նման վարդապետությունները միստիկ դպրոցներում և մոմիֆիզմի ու գնոստիկ աղանդներում, որոնք իրենց ազղդեցությունն են թողել վաղ շրջանի քրիստոնեական եկեղեցու վրա։ Կորթնացիներին ուղղված Պողոսի երկրորդ գրում անձրադարձ է կատարվում աստրալ հարթությանը կամ աստրալ պրոյեկցիային, նշելով՝ «Ես ծանոթ եմ Քրիստոսի մարդկային էությանը, որը տասնչորս տարի մասնակից էր Երրորդ Երկնքի ստեղծմանը։ Ես չգիտեմ, Աստված գիտի՝ մարմնում էր, թե մարմնից դուրս»։

Մուսուլմանների շրջանում «աստրալ» աշխարհայացքը շուտով ուղղափառ դարձավ՝ յոթ երկինքների միջոցով Ղուրանից Մարգարեի վերելքին առնչվող հղումներ կատարելով ։ Գիտնականները հանձն առան ուսումնասիրել հույն նեոպոլիստների արձանագրությունները, ինչպես նաև հինդուական և զրահապաշտական տեքստերում համանման նյութերը։ Ավիցեննայի, Մաքրության եղբայրության և այլոց մեկնաբանությունները, երբ նորմանդական դարաշրջանում թարգամանվում էին լատիներեն, պետք է խորը ազդեցություն ունենային եվրոպական միջնադարյան ալքիմիայի և աստղագիտության վրա։ 14-րդ դարում Դանթեն նկարագրում էր իր սեփական մտացածին ճանապարհորդությունը դրախտի աստրալ ոլորտներով։

Վերածննդի դարաշրջանում փիլիսոփաները, պարացելսյանները, ռոզեկրուկյանները և ալքիմիկները շարունակում էին քննարկել Երկրի և Երկնքի միջև ընկած աստրալ աշխարհի բնությունը։ Երբ աստղադիտակը պարզեց, որ արեգակնային համակարգում ոչ մի հոգևոր երկինք տեսանելի չէ․ սույն միտքն իր տեղը գտավ գիտության հիմնական դրույթների մեջ։

Աստրալի հարթություն և Աստրալի գիտազննում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աստրալի հարթությունը կարող է հակադրվել ֆիզիկական հարթությանը՝ որպես բարձրագույն իրականություն կամ մատերիալ աշխարհի հետ միասին լինել հարթությունների հիերարխիայի տարրերից մեկը և պատկանելով մի քանի բարձրագույն հարթություններից միայն մեկին։ Այսպիսով՝ ագնի-յոգայում աստրալ աշխարհը միջանկյալ և իր հերթին, կարող է ունենալ ներքին հիերարխիա, այսինքն՝ շերտերի բաժանում ։

Ըստ օկուլտականության ուսմունքների, աստրալի հարթություն գիտակցաբար կարելի է այցելել աստրալ մարմնի՝ մեդիտացիայի, մանտրաների կամ վարժությունների ու զարգացման այլ ձևերի միջոցով։

Ըստ Ռոզեկրուկյանների մասին Մաքս Հենդելի գրությունների՝ ցանկությունների աշխարհում (աստրալում), հակառակ ֆիզիկական աշխարհին, ուժն ու նյութը գրեթե չեն տարբերվում միմյանցից։ «Ցանկության նյութը» կարելի է բնութագրել որպես նյութի ուժի տեսակ, որն իր անդադար շարժման պատճառով պատասխանատու է այս աշխարհը բնակեցնող հսկայական քանակով արարածների փոքրագույն զգացմունքների համար։ Այն ցույց է տալիս, որ որոշ մարդիկ կամ իրեր կարող են միաժամանակ գոյություն ունենալ նույն տեղում կամ մասնակցել բոլորովին տարբեր գործողությունների, անկախ նրանից՝ ինչ են անում մյուսները։ Նշվում է նաև, որ ցանկությունների աշխարհը մահացածների աստրալ մարմինների բնակավայրն է, նրանց մահից հետո որոշակի ժամանակահատվածում, հատկապես երբ այս հարթությունը հատվում է ֆիզիկական աշխարհի հետ, տվյալ անձինք՝ «մահացածները», շատ հաճախ առավել երկար են մնում իրենց ողջ ընկերների մոտ։ Բացի շատ այլ տարբեր դասերին պատկանող արածներից՝ այն տունն է նաև հրեշտակապետերի, որոնք այս բնագավառի «բնիկ» բնակիչներն են։

Մի կողմից աստրալի հարթության գաղափարը կարելի է դիտարկել որպես Դեկարտի դուալիզմի ընդլայնում, որտեղ ֆիզիկական աշխարհը լիովին տարանջատված է մտավոր և գիտակցութական աշխարհից։ Դուալիստական ուղղությունից վաղուց հրաժարվել են նյարդաբանները և գիտակցությունը ուսումնասիրող փիլիսոփաների մեծ մասը։

Էմանացիոն և էզոթերիկ տեսանկյունից (որոնք չեն ընդունում ֆիզիկալիզմի պարադիգմաները), աստղային հարթությունը դիտվում է որպես իրական մետաֆիզիկական և գոյաբանական իրականություն, ինչպես և տիեզերքը, որը անմիևապես նախորդում է ֆիզիկականին և կյանք տալիս նրան։

Հանրաճանաչ մշակույթում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Աստրալ» հասկացությունը արդեն հայտնվել է ռուսական նախահեղափոխական գրականության մեջ, որտեղ այն ընկալում է հոգին՝ որպես նյութական մարմնի հակադրություն[1]։

Այս տերմինը լայնորեն օգտագործվում է ֆանտեզի ժանրի վեպերում և դերախաղերում։ Օրինակ՝ «Dungeons & Dragons»-ում աստրալի հարթությունը համարվում է խաղի իրականության մուլտիտիեզերքի հարթություններից մեկը։

Այս հարթությունում ապրում են հատուկ արարածներ և կան կախարդական խոսքեր, որոնցո օգտագործում են վերջինիս էներգիան և այլն։ Աստրալը իրադարձությունների զարգացման գլխավոր վայրն է «Աստրալ» ֆիլմերի շարքում» (Անգլ․՝ Insidious - նենգ, թաքնված)։

Ինչպես նաև երիտասարդական ենթամշակույթում `«աստրալը» ժարգոնային տերմին է։ Հեգնական՝ «գնում եմ աստրալ, շուտ չեմ վերադառնա», տեղեկացնում է ունկնդիրին խոսողի՝ առկա իրավիճակից հեռավորություն պահելու ցանկության կամ պարզապես հոգնածության մասին։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. См. Маслов А. Н.. «Музей восковых фигур», 1914.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գիտական
Օկուլտական
  • Брюс Р. Астральная динамика: теория и практика внетелесного опыта / Роберт Брюс.
  • Вебстер Р. Астральные путешествия для начинающих / Ричард Вебстер.
  • Видимые и невидимые миры // Гендель М.. Мистерии Розенкрейцеров / Макс Гендель. — 1911. — Гл. III.
  • Ледбитер Ч. У. Астральный план, 1895. / Перевод А. В. Трояновского, 1908; перевод К. А. Зайцева, 2002.
  • Монро Р. А. Путешествия вне тела / Роберт Аллен Монро.
  • Монро Р. А. Далекие путешествия / Роберт Аллен Монро.
  • Монро Р. А. Окончательное путешествие / Роберт Аллен Монро.
  • Радуга М. Фаза. Взламывая иллюзию реальности / Михаил Радуга.
  • Пауэлл А. Е. Астральное тело и другие астральные феномены / Артур Е. Пауэлл.
  • Штейнер Р. Теософия: Введение в сверхчувственное знание мира и назначение человека / Рудольф Штейнер. — Лондон: Rudolf Steiner Press, 1904, 1970.
  • Adams G., Adams M. Occult Science — An Outline. Trans / George and Mary Adams. — London: Rudolf Steiner Press, 1909, 1969.