Ալեքսանդր Նիկոլաևիչ Բալագուրա
| Ալեքսանդր Նիկոլաևիչ Բալագուրա | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | 1961 |
| Ծննդավայր | Լյուբոմլ (քաղաք, Ուկրաինա), Վոլինի մարզ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Ուկրաինա |
| Կրթություն | Կիևի համալսարանի պատմական ֆակուլտետ |
| Մասնագիտություն | ռեժիսոր, կինոպրոդյուսեր և կինոռեժիսոր |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  |
| Անդամություն | Ուկրաինայի կինեմատոգրաֆիստների ազգային միություն |
Ալեքսանդր Նիկոլաևիչ Բալագուրա (ուկրաիներեն՝ Олександр Миколайович Балагура, 1961, Լյուբոմլ (քաղաք, Ուկրաինա), Վոլինի մարզ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ուկրաինացի և իտալացի վավերագրական ֆիլմեր նկարահանող, Ուկրաինայի կինեմատոգրաֆիստների ազգային միության անդամ։ Կիևի պատվավոր քաղաքացի (2008)[1]։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծնվել է 1961 թվականին Վոլինի մարզի Լյուբոլ քաղաքում։ 1981 թվականին ընդունվել է Շևչենկոյի անվան համալսարան, որն ավարտել է 1987 թվականին։ Համալսարանն ավարտելու վերջին տարին պատմություն է դասավանդել։ Հետագայում աշխատանք է գտել Ուկրաինական վավերագրական ֆիլմերի ստուդիայում՝ որպես ռեժիսորների օգնական։ Իսկ ահա մեկ տարի անց նկարահանել է իր առաջին ֆիլմը։ Իր առաջին ֆիլմը եղել է վավերագրական ժանրի կարճամետրաժ «Մեր եղբայներին ու քույրերին» ֆիլմը, որն Իտալիայի Ֆլորենցիա քաղաքում ստացավ լավագույն վավերագրական ֆիլմ մրցանակ։ Դրանից հետո մի քանի ֆիլմեր է նկարահանել։ Ալեքսանդր Բալագուրան իր կարիերայի լավագույն ֆիլմ է համարում «Անտոլոգիոն» ֆիլմը։
Ընտանեկան կարգավիճակ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ամուսնացած է, կինը պատմաբան է։ Երեք երեխաների հայր է։ Ընտանիքի հետ բնակվում է Ջենովայում։
Աշխատանքները
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]30 վավերագրական ֆիլմերի հեղինակ է, մասնակցել է՝ Կիևի, Փարիզի, Թուրինի, Տորոնտոյի, Տամպերեի, Ֆլորենցիայի, Տալիակոցոյի միջազգային կինոփառատոններին։
- 2011 թվական՝ Կադրում օբյեկտիվ կյանքի տևողությունը
- 2010 թվական՝ Վազքի տոնուսը (10 րոպե)
- 2009 թվական՝ Textura lucis (23 րոպե)
- 2007 թվական՝ Թիթեռնիկի թևերը (ֆիլմ անավարտ ֆիլմի մասին) (64 րոպե)
- 2005 թվական՝ Verso meta (59 րոպե)
- 2004 թվական՝ Իտալական դադար (ֆիլմ ֆիլմի սպասման մասին) (3 ժամ 30 րոպե)
- 1998-1999 թվական՝ Լուսանկարչի վավերագրական ցիկլը
- 1996 թվական՝ Անտոլոգիոն (ուկրաինական ֆիլմ)
- 1997 թվական՝ Ռաֆայիլ Նախմանովիչ, Անատոլի Սիրիխ, Վլադիմիր Կոստենկո՝ 15 րոպեանոց վավերագրական ֆիլմ նկարահանած կինոօպերատորների կողնից
- 1994 թվական՝ Messa eclectica (18 րոպե)
- 1994 թվական՝ Մի աղվեսի կանաչ մտքերից (20 րոպե)
- 1993 թվական՝ Վլադիմիր Իվանսյուկ։ Երաժշտություն (30 րոպե)
- 1992 թվական՝ Երեք եկեղեցի իմ ափում (30 րոպե)
- 1991 թվական՝ Այրի փողոց (18 րոպե)
- 1990 թվական՝ Մեր եղբայներին ու քույրերին
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Олександр Балагура: «Можна розлюбити жінку, а світ кіно — ніколи» //(չաշխատող հղում) Газета «Високий Замок», 19.07.2012
- Сценарна майстерня. Олександр Балагура
|
