1866 թվականին ավարտել է Պետերբուրգի լեռնային ինստիտուտը։ 1877-1896 թվականներին՝ նույն ինստիտուտում պրոֆեսոր։ Ակտիվորեն մասնակցել է երկրաբանական կոմիտեի կազմակերպմանը (1882), աշխատել որպես ավագ երկրաբան, տնօրեն (1885-1903) և պատվավոր տնօրեն (1903-1929)։ 1917 թվականին Կարպինսկին ընտրվել է Պետերբուրգի ԳԱ նախագահ և մեծ դեր խաղացել ԳԱ վերակառուցման ու երկրի արտադրողական ուժերի ուսումնասիրության հարցում։ Կազմել է Ուրալի և ՍՍՀՄ եվրոպական մասի երկրաբանական քարտեզները։ 1900 թվականին, Փարիզում, 8-րդ Միջազգային երկրաբանական կոնգրեսում հանդես է եկել ապարների դասակարգման և անվանակոչման սկզբունքների մասին զեկուցումով։ 1899-1936 թվականներին եղել է Համամիութենական միներալոգիական ընկերության նախագահ։ ՍՍՀՄ ԳԱ 1946 թվականին սահմանել է Կարպինսկու անվան մրցանակ և ոսկե մեդալ երկրաբանության բնագավառի ակնառու աշխատությունների համար։ Կարպինսկու անվամբ են կոչվում քաղաք Սվերդլովսկի մարզում, Պարամուշիր կղզու (Կուրիլյան կղզիներ) հրաբուխը, ՍՍՀՄ ԳԱ Լենինգրադի երկրաբանական թանգարանը։ Թաղվել է Կարմիր հրապարակում, Կրեմլի պարսպի մոտ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 341)։