Սևերո-Վոստոչնիե Սադի
| Խուտոր | |||
|---|---|---|---|
| Սևերո-Վոստոչնիե Սադի | |||
| ռուս.՝ Северо-Восточные Сады ադըղե.՝ Темыр-Къокӏыпӏэ Чъыгхатэхэр | |||
| Երկիր |  Ռուսաստան | ||
| Դաշնային սուբյեկտ | Ադըղեայի Հանրապետություն | ||
| Շրջան | Մայկոպի շրջան | ||
| Հիմնադրված է | 1910 թ. | ||
| ԲԾՄ | 211 մ | ||
| Պաշտոնական լեզու | ռուսերեն, ադըղեերեն | ||
| Բնակչություն | 3584[1] մարդ (2019) | ||
| Ազգային կազմ | հայեր, ռուսներ | ||
| Ժամային գոտի | UTC+3 | ||
| Հեռախոսային կոդ | +7 87777 | ||
| Փոստային դասիչ | 385768 | ||
| Ավտոմոբիլային կոդ | 01 | ||
| ՍՎՏԲՀԴ | 79 222 820 001 | ||
| |||
Սևերո-Վոստոչնիե Սադի (ռուս.՝ Северо-Восточные Сады, ադըղե.՝ Темыр-Къокӏыпӏэ Чъыгхатэхэр[2], թարգմանաբար՝ հյուսիսարևելյան այգիներ), հայաբնակ խուտոր Ռուսաստանի Դաշնության Ադըղեայի Հանրապետության Մայկոպի շրջանում։ Գտնվում է շրջկենտրոն Տուլսկիից 20 կմ հյուսիս, ծովի մակարդակից 211 մ բարձրության վրա։ Կիրովի գյուղական համայնքի վարչական կենտրոնն է։
Բնակչությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Խուտորի բնակչությունը 2019 թվականի տվյալներով կազմում է 3584[1] մարդ։
| Բնակչության թվաքանակը | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2002[3] | 2010[4] | 2013[5] | 2014[6] | 2015[7] | 2016[8] | 2017[9] |
| 3325 | ↗3393 | ↗3547 | ↗3589 | ↗3634 | ↘3599 | ↗3603 |
| 2018[10] | 2019[1] | |||||
| ↘3582 | ↗3584 | |||||
Համաձայն 2002 թվականի հաշվառումների, այնտեղ բնակվում էր 3325 մարդ, որոնցից 3187 մարդ նշել է իր ազգային պատկանելիությունը[11]։
| Ազգությունը | % | Թվաքանակը |
|---|---|---|
| Ռուսներ | 47,7 % | 1587 |
| Հայեր | 41,4 % | 1377 |
| Ադըղեներ | 4,5 % | 149 |
| Ուկրաինացիներ | 2,1 % | 69 |
| Քրդեր | 0,2 % | 5 |
Բնակիչներն զբաղվում են հացահատիկային բույսերի և արևածաղկի մշակությամբ, անասնապահությամբ և այգեգործությամբ։ Գյուղն ունի միջնակարգ դպրոց, մշակույթի տուն, բուժկայան և մանկապարտեզ։
Պատմությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հիմնադրվել է 1910 թվականին։ Հայերը եկել են Գանձակից և Գրոզնիից։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Численность постоянного населения по МО и населенным пунктам Республики Адыгея по состоянию на 1 января 2019 года». Վերցված է 2019-04-04-ին.
- ↑ Берсиров Б.М. «Русско-адыгейский словарь». Министерство образования и науки РЕСПУБЛИКИ АДЫГЕЯ. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հուլիսի 30-ին. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 5-ին.
- ↑ «Публикация данных Республики Адыгея по Всероссийской переписи населения 2002 года». Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014-05-21-ին. Վերցված է 2014-05-21-ին.
- ↑ «Всероссийская перепись населения 2010 года. Численность населения Республики Адыгея». Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014-04-13-ին. Վերցված է 2014-04-13-ին.
- ↑ Численность постоянного населения Республики Адыгея на 1 января 2013 года
- ↑ «Численность постоянного населения по МО и населённым пунктам Республики Адыгея по состоянию на 1 января 2014 года с учётом МТП». Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014-04-02-ին. Վերցված է 2014-04-02-ին.
- ↑ «Численность постоянного населения по муниципальным образованиям и населённым пунктам республики Адыгея по состоянию на 1 января 2015 года». Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2015-04-07-ին. Վերցված է 2015-04-07-ին.
- ↑ «Численность постоянного населения по МО и населённым пунктам Республики Адыгея по состоянию на 1 января 2016 года с учётом МТП». Արխիվացված է օրիգինալից 2016-04-06-ին. Վերցված է 2016-04-06-ին.
- ↑ «Численность постоянного населения по МО и населенным пунктам Республики Адыгея по состоянию на 1 января 2017 года с учетом МТП». Վերցված է 2017-05-17-ին.
- ↑ «Численность постоянного населения по МО и населенным пунктам Республики Адыгея по состоянию на 1 января 2018 года». Վերցված է 2018-03-22-ին.
- ↑ [Всероссийская перепись населения 2002 года. Численность населения Республики Адыгея. Национальный состав]
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ 
|
| ||||||||||
| ||||||||
