Կլոնովո

Կլոնովո
Գյուղ
	Կլոնովո
	ռուս.՝ Клоново
Երկիր	Ռուսաստան
Երկրամաս	Արխանգելսկի մարզ
Շրջան	Վինոգրադովսկի շրջան
ԲԾՄ	27,6 մ
Պաշտոնական լեզու	ռուսերեն
Բնակչություն	0 մարդ
Ժամային գոտի	UTC+4
Ավտոմոբիլային կոդ	29
	Կլոնովո (Ռուսաստան)
	Կլոնովո (Արխանգելսկի մարզ)

Կլոնովո (ռուս.՝ Клоново), գյուղ Ռուսաստանի Արխանգելսկի մարզի Վինոգրադովսկի շրջանի կազմում։

Բնակչությունը վերջին գրանցված տվյալներով կազմել է 0 մարդ։

Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կլոնովոն գտնվում է Կոնեցգորյեից 15 կմ հյուսիս-արևելք, տայգայի տարածքում, Կլոնովսկի արգելոցի տարածքում, որտեղ Կիդովա գետը թափվում է Կլոնովսկի լիճ։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ըստ տեղական հավատքի՝ Կլոնովոն ձևավորվել է ավելի վաղ, քան Կոնեցգորիան, իսկ Կիրի Գորի (Ռոստով) առաջին անգամ հիշատակվել է 1504 թվականին։ 1574 թվականին Կոնստանտին Գորսկին և Ռոստովի գյուղացիները (այն ժամանակ՝ Պոդվինսկի ճամբար, Վազսկի շրջան, այժմ՝ Օսինովսկոյե գյուղական բնակավայր, Արխանգելսկի մարզի Վինոգրադովսկի շրջան) այրել են Կլոնովսկի վանքը, որի հետ երկար տարիներ հողային վեճեր են ունեցել և դրանով իսկ ազատվել են վանքի շահագործումից^[1]։ 1782 թվականին Կլոնովսկու վանքը վերածվել է ծխական համայնքի։ Հետո Շենկուր թաղամասում երկար ժամանակ գոյություն է ունեցել Կլոնովսկայա (Կիսելյովսկայա) վոլոստ։ 1831 թվականին Կլոնովսկայա նահանգի վոլոստը միավորել է հետևյալ վոլոստները՝ Կլոնովսկայա, Տրինիտի Սիյսկայա, Պրիլուցկայա, Կոնեցգորսկայա Սիյսկայա վոլոստի մի մասը, Կոդլոզերսկայա անապատներ։ 1871 թվականից եղել է Ռոստովի վոլոստի կազմում։ Շենկուր թաղամասի 3-րդ ճամբարում 1902-1912 թվականներին բնակչության հիմնական զբաղմունքը հողագործությունն է եղել, ձկնորսությունն ու ծառահատումը։ 1926 թվականից եղել է Կուրգոմինսկի վոլոստում։

Հայրենական մեծ պատերազմից հետո, որից 60-ից ավելի գյուղացիներ չեն վերադարձել, Կլոնովոն սկսել է ամայանալ, քանի որ այն էլեկտրականացված չի եղել։ 1953 թվականին Փոստը փակվել է։ 1954 թվականին Կոնեցգորսկու, Կլոնովսկու և Ռոստովի գյուղական խորհուրդները միավորվել են մեկում՝ Կոնեցգորսկի գյուղական խորհրդի մեջ։ 1959 թվականին միավորվել են «Կռասնի լեսոռուբ» (Կլոնովո) և «Զա Ռոդինու» (Konetsgorye) կոլտնտեսությունները։ 1969 թվականին Կլոնովոյի տարրական դպրոցը փակվել է, իսկ 1971 թվականին վերջին բնակիչները լքել են Կլոնովոն։ Տների մեծ մասն ապամոնտաժվել է և տեղափոխվել Կոնեցգորսկի գյուղական խորհրդի կենտրոնական կալվածք։ Այժմ քարտեզների վրա նշված է Կլոնովոյի տրակտատը, իսկ գյուղի տարածքը 1980 թվականից պատկանել է Կլոնովսկու արգելոցին։

Ժողովրդագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1785 թվականին Կլոնովսկոյե վոլոստի բնակչությունը կազմել է 292 մարդ։ 1888 թվականին Կլոնովսկի ծխական համայնքի երեք գյուղերում ապրել է երկու սեռերի 346 բնակիչ, 1918 թվականին՝ 551 մարդ (Պոչինոկ՝ 71 մարդ, Վաստյանովսկայա՝ 414 մարդ, Զակիդովսկայա՝ 62 մարդ), 1920 թվականի մարդահամարի տվյալներով Կլոնովսկի հասարակությունում եղել է 413 մարդ (այդ թվում՝ 59 մարդ Զակիդովսկայա (Զակիդովո) գյուղում, իսկ Վաստյանովսկի (Վաստյանովո) գյուղում՝ 354 մարդ, 1925 թվականին՝ 499 մարդ։

Ստուգաբանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անվանումը բացատրելու մի քանի տարբերակ կա՝

1) Արքայազն Կլոնովո - «սուրբ տեղ»,
2) Կլոնովսկի լճի «վաղ» անվանումը,
3) Այն բանից, որ մարդիկ գնում էին վանք խոնարհվելու՝ «խոնարհվելու»։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ракитина А. Г.: «Деревня на горке стояла»
Фенёв В. Н.: «Клонова круг»
Административно-территориальное деление Архангельской губернии и области в XVIII-XX веках. 1997, стр. 59
Записки отдела Русской и Славянской археологии Императорского археологического общества. Том 1. – СПб, 1851, стр. 32-33.: Извещение священника Клоновского прихода Архангельской губернии, Шенкурского уезда П. С. Лыскова 15 марта 1851 на заседании Императорского археологического общества.