«Մարատ Մարինոսյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Մարատ Մարինոսյան''' ([[նոյեմբերի 7]], [[1925]], [[Երևան]] - [[մայիսի 18]], [[1991]], Երևան), հայ [[ռեժիսոր]], [[Հայաստանի Հանրապետության արվեստի վաստակավոր գործիչ]]: [[ՀՀ ժողովրդական արտիստ|ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ]] [[Հեղինե Հովհաննիսյան]]ի ամուսինն էր: |
'''Մարատ Գուրգենի Մարինոսյան''' ([[նոյեմբերի 7]], [[1925]], [[Երևան]] - [[մայիսի 18]], [[1991]], Երևան), հայ [[ռեժիսոր]], [[Հայաստանի Հանրապետության արվեստի վաստակավոր գործիչ]]: [[ՀՀ ժողովրդական արտիստ|ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ]] [[Հեղինե Հովհաննիսյան]]ի ամուսինն էր: |
||
== Կենսագրություն == |
== Կենսագրություն == |
||
Ավարտել է Երևանի Մաքսիմ Գորկու անվան դպրոցը: [[1942]]-[[1944]] թթ. 17 տարեկան հասակում |
Ավարտել է Երևանի Մաքսիմ Գորկու անվան դպրոցը: [[1942]]-[[1944]] թթ. 17 տարեկան հասակում կամավոր մասնակցել է [[Հայրենական Մեծ պատերազմ]]ին: Արժանացել է «Կարմիր աստղ» և «Հայրենական պատերազմի» շքանշանների: [[1944]] թվականին, ծանր վիրավորվելուց հետո, զորացրվել է: |
||
1944 թվականին ընդունվել է [[Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտ]]ի [[Ճարտարապետություն|ճարտարապետական]] բաժին: [[1945]] թվականին կիսատ թողնելով ինստիտուտը, ընդունվել է [[Երևանի գեղարվեստի պետական ակադեմիա|Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտի]] ռեժիսորական բաժին: [[1950]] թվականից աշխատել է Երևանի [[Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոն|Սունդուկյանի անվան պետական ակադեմիական թատրոն]]ում` որպես ռեժիսոր: [[1956]] թվականին հրավիրվել է աշխատելու [[Հայաստանի Հանրային Հեռուստաընկերություն|Հայաստանի |
1944 թվականին ընդունվել է [[Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտ]]ի [[Ճարտարապետություն|ճարտարապետական]] բաժին: [[1945]] թվականին, կիսատ թողնելով ինստիտուտը, ընդունվել է [[Երևանի գեղարվեստի պետական ակադեմիա|Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտի]] ռեժիսորական բաժին: [[1950]] թվականից աշխատել է Երևանի [[Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոն|Սունդուկյանի անվան պետական ակադեմիական թատրոն]]ում` որպես ռեժիսոր: [[1956]] թվականին հրավիրվել է աշխատելու [[Հայաստանի Հանրային Հեռուստաընկերություն|Հայաստանի ազգային հեռուստատեսություն]]` դառնալով հիմնադիրներից մեկը: Եղել է Հայաստանի ազգային հեռուստատեսության առաջին գեղարվեստական ղեկավարն ու գլխավոր ռեժիսորը, [[1966]]-[[1971]] թթ.` տնօրենը: [[1972]]-[[1980]] թթ. եղել է [[Երևանի Հակոբ Պարոնյանի անվան պետական երաժշտական կոմեդիայի թատրոն]]ի, [[1983]]-[[1988]] թթ.` [[Պատանի հանդիսատեսի թատրոն|Երևանի պատանի հանդիսատեսի թատրոն]]ի գեղարվեստական ղեկավարն ու գլխավոր ռեժիսորը: |
||
== Ստեղծագործական ուղի == |
== Ստեղծագործական ուղի == |
||
Ստեղծագործական կյանքի ընթացքում բեմադրել է ավելի քան 120 ներկայացում թատրոնում, հեռուստատեսությունում, ռադիոյում: Նրա բեմադրություններից առավել աչքի են ընկել` «Լուսաբացը Մոսկվայում», «Պարտիզպանի շունը», «Փոքրիկ ողբերգությունները», «Մարդու ճակատագիրը», «Բոլորն իմ որդիներն են», «Երեքգրոշանոց օպերա», «Իմ չքնաղ լեդի», «Աստծո կողմից մոռացված հողը», «Ես և նա», «Տաքսի-տաքսի», «Ծուռ հայելիների թագավորություն», «Արշալույսներն այստեղ խաղաղ են», «Սկիզբը» և այլն: |
Ստեղծագործական կյանքի ընթացքում բեմադրել է ավելի քան 120 ներկայացում թատրոնում, հեռուստատեսությունում, ռադիոյում: Նրա բեմադրություններից առավել աչքի են ընկել` «Լուսաբացը Մոսկվայում», «Պարտիզպանի շունը», «Փոքրիկ ողբերգությունները», «Մարդու ճակատագիրը», «Բոլորն իմ որդիներն են», «Երեքգրոշանոց օպերա», «Իմ չքնաղ լեդի», «Աստծո կողմից մոռացված հողը», «Ես և նա», «Տաքսի-տաքսի», «Ծուռ հայելիների թագավորություն», «Արշալույսներն այստեղ խաղաղ են», «Սկիզբը» և այլն: |
||
Նրա արվեստանոցն են ավարտել ռեժիսորներ և դերասաններ |
Նրա արվեստանոցն են ավարտել ռեժիսորներ և դերասաններ [[Արմեն Էլբակյան]]ը, [[Վիգեն Ստեփանյան]]ը, [[Նիկոլայ Ծատուրյան]]ը, [[Վիգեն Չալդրանյան]]ը, [[Դավիթ Հակոբյան]]ը, [[Արմեն Մազմանյան]]ը, [[Հրաչյա Գասպարյան]]ը, [[Հերբերտ Գասպարյան]]ը, [[Քրիստ Մանարյան]]ը և ուրիշներ: |
||
== Մանկավարժական գործունեություն == |
== Մանկավարժական գործունեություն == |
||
Տող 18. | Տող 18. | ||
[[Կատեգորիա:Նոյեմբերի 7 ծնունդներ]] |
[[Կատեգորիա:Նոյեմբերի 7 ծնունդներ]] |
||
[[Կատեգորիա:Մայիսի 18 մահեր]] |
[[Կատեգորիա:Մայիսի 18 մահեր]] |
||
[[Կատեգորիա:1991 մահեր]] |
[[Կատեգորիա:1991 մահեր]] |
||
] |
|||
[[Կատեգորիա:Երևան քաղաքում ծնվածներ]] |
[[Կատեգորիա:Երևան քաղաքում ծնվածներ]] |
||
[[Կատեգորիա:Հայ ռեժիսորներ]] |
[[Կատեգորիա:Հայ ռեժիսորներ]] |
07:45, 4 Մարտի 2014-ի տարբերակ
Մարատ Գուրգենի Մարինոսյան (նոյեմբերի 7, 1925, Երևան - մայիսի 18, 1991, Երևան), հայ ռեժիսոր, Հայաստանի Հանրապետության արվեստի վաստակավոր գործիչ: ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ Հեղինե Հովհաննիսյանի ամուսինն էր:
Կենսագրություն
Ավարտել է Երևանի Մաքսիմ Գորկու անվան դպրոցը: 1942-1944 թթ. 17 տարեկան հասակում կամավոր մասնակցել է Հայրենական Մեծ պատերազմին: Արժանացել է «Կարմիր աստղ» և «Հայրենական պատերազմի» շքանշանների: 1944 թվականին, ծանր վիրավորվելուց հետո, զորացրվել է:
1944 թվականին ընդունվել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի ճարտարապետական բաժին: 1945 թվականին, կիսատ թողնելով ինստիտուտը, ընդունվել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտի ռեժիսորական բաժին: 1950 թվականից աշխատել է Երևանի Սունդուկյանի անվան պետական ակադեմիական թատրոնում` որպես ռեժիսոր: 1956 թվականին հրավիրվել է աշխատելու Հայաստանի ազգային հեռուստատեսություն` դառնալով հիմնադիրներից մեկը: Եղել է Հայաստանի ազգային հեռուստատեսության առաջին գեղարվեստական ղեկավարն ու գլխավոր ռեժիսորը, 1966-1971 թթ.` տնօրենը: 1972-1980 թթ. եղել է Երևանի Հակոբ Պարոնյանի անվան պետական երաժշտական կոմեդիայի թատրոնի, 1983-1988 թթ.` Երևանի պատանի հանդիսատեսի թատրոնի գեղարվեստական ղեկավարն ու գլխավոր ռեժիսորը:
Ստեղծագործական ուղի
Ստեղծագործական կյանքի ընթացքում բեմադրել է ավելի քան 120 ներկայացում թատրոնում, հեռուստատեսությունում, ռադիոյում: Նրա բեմադրություններից առավել աչքի են ընկել` «Լուսաբացը Մոսկվայում», «Պարտիզպանի շունը», «Փոքրիկ ողբերգությունները», «Մարդու ճակատագիրը», «Բոլորն իմ որդիներն են», «Երեքգրոշանոց օպերա», «Իմ չքնաղ լեդի», «Աստծո կողմից մոռացված հողը», «Ես և նա», «Տաքսի-տաքսի», «Ծուռ հայելիների թագավորություն», «Արշալույսներն այստեղ խաղաղ են», «Սկիզբը» և այլն:
Նրա արվեստանոցն են ավարտել ռեժիսորներ և դերասաններ Արմեն Էլբակյանը, Վիգեն Ստեփանյանը, Նիկոլայ Ծատուրյանը, Վիգեն Չալդրանյանը, Դավիթ Հակոբյանը, Արմեն Մազմանյանը, Հրաչյա Գասպարյանը, Հերբերտ Գասպարյանը, Քրիստ Մանարյանը և ուրիշներ:
Մանկավարժական գործունեություն
1963 թվականից դասավանդել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտում, եղել է պրոֆեսոր: