Միկոլայ Ստատկևիչ
| Միկոլայ Ստատկևիչ | |
| |
| Կուսակցություն՝ | Belarusian Social Democratic Assembly?, ԽՄԿԿ և Belarusian Social Democratic Party (People's Assembly)? |
|---|---|
| Կրթություն՝ | Բելառուսի ռազմական ակադեմիա և Minsk Higher Air Defense Anti-aircraft Missile Academy? |
| Գիտական աստիճան՝ | տեխնիկական գիտությունների թեկնածու |
| Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ և ռազմական գործիչ |
| Ծննդյան օր | օգոստոսի 12, 1956 (67 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Liadna, Račkavicki Sieĺsaviet, Սլուցկի շրջան, Մինսկի մարզ, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Բելառուս
|
| Ամուսին | Maryna Adamovich? |
| Կայք՝ | statkevich.org |
| Պարգևներ | |
Միկոլայ Վիկտորովիչ Ստատկևիչ (բելառուս․՝ Мікалай Вiктаравiч Статкевіч; օգոստոսի 12, 1956, Liadna, Račkavicki Sieĺsaviet, Սլուցկի շրջան, Մինսկի մարզ, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), Բելառուսի սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցության առաջնորդ։ Կուսակցությունը գրանցված չէ Բելառուսի արդարադատության նախարարության պետական գրանցման ռեգիստրում։ Նախկինում եղել է նախագահի թեկնածու։ Բելառուս զինվորականների միության հիմնադիրներից մեկն է։ Ունի պահեստազորի փոխգնդապետի կոչում։
2015 թվականի օգոստոսի 22-ին՝ նախագահական ընտրություններից 50 օր առաջ ազատ է արձակվել, համաձայն նախագահ Ալեքսանդր Լուկաշենկոյի ստորագրած համաներման։ Նրա հետ միասին ազատ են արձակվել ևս հինգ քաղբանտարկյալներ՝ Նիկոլայ Դեդոկ, Յուրի Ռուբցով, Արտյոմ Պրոկոպենկո, Իգոր Օլինևիչ, Եվգենի Վասկովիչ։ Ընդգծված ռուսաֆոբ է։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է 1956 թվականի օգոստոսի 12-ին Սլուցկ քաղաքում։ 1973 թվականին ընդունվել է Մինսկի բարձրագույն ինժեներական զենիթահրթիռային ուսումնարան։ 1978 թվականին ավարտել է ուսումնարանը՝ «ռադիոէլեկտրոնիկայի ռազմական ինժեներ» մասնագիտացմամբ։ 4 տարի ժամկետով ծառայության է ուղարկվել Մուրմանսկի մարզ։ 1982 թվականին վերադարձել է Մինսկ։ 1991 թվականին Լիտվայում տեղի ունեցած հունվարյան դեպքերի պատճառով դուրս է եկել ԽՄԿԿ-ից։ 1993 թվականին Ստատկովիչը դեմ է արտահայտվել ՀԱՊԿ ստեղծմանը, որի համաձայն Բելառուսի զինված ուժերը պետք է կռվեին նաև երկրի սահմաններից դուրս։
Անդամակցել է Բելառուսի սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցությանը՝ դառնալով կուսակցության պարագլուխ։ 2003 թվականին դարձել է «Ազատ Եվրոպա» եվրոպական կոալիցիայի առաջնորդ։ 2011 թվականի մայիսի 26-ին «զանգվածային անկարգությունների հրահրման համար» ձերբակալվել է 6 տարի ազատազրկման[2]։ 2015 թվականի օգոստոսի 22-ին ազատ է արձակվել Լուկաշենկոյի ստորագրած համաներման հիման վրա[3]։ Եղել է 2015 թվականին տեղի ունեցած ցույցերի կազմակերպիչներից մեկը[4]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «На их стороне правда». Премию Сахарова за 2020 год получила белорусская оппозиция — fontanka.ru, 2020.
- ↑ «Беларусь призывают освободить узников совести, задержанных в связи с протестами после выборов». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ ապրիլի 18-ին. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 12-ին.
- ↑ Лукашенко «из гуманизма» помиловал бывшего кандидата в президенты Статкевича: Белоруссия: Бывший СССР: Lenta.ru
- ↑ В Минске прошли массовые акции против Лукашенко // Корреспондент.net.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Միկոլայ Ստատկևիչ» հոդվածին։ |
| ||||||||||
