Ճանապարհ դեպի կրկես
 Ճանապարհ դեպի կրկես | |
|---|---|
 | |
| Երկիր | .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Ժանր | կինոկատակերգություն |
| Թվական | 1963 |
| Լեզու | հայերեն |
| Ռեժիսոր | Հենրիկ Մալյան[1] և Լևոն Իսահակյան |
| Սցենարի հեղինակ | Ալեքսանդր Յուրովսկի և Անատոլի Գալիև |
| Դերակատարներ | Լեոնիդ Ենգիբարյան, Վարդուհի Վարդերեսյան, Գուրգեն Գեն և Ստեփան Իսահակյան |
| Օպերատոր | Ժիրայր Վարդանյան |
| Երաժշտություն | Կոնստանտին Օրբելյան |
| Կինոընկերություն | Հայֆիլմ |
| Տևողություն | 88 րոպե և 89 րոպե |
Ճանապարհ դեպի կրկես, 1963 թվականին «Հայֆիլմ» կինոստուդիայում ստեղծված հայկական ֆիլմ, որը նկարահանվել են ռեժիսորներ Հենրիկ Մալյանն ու Լևոն Իսահակյանը Լեոնիդ Ենգիբարյանի ստեղծագործական ինքնակենսագրության մոտիվներով։ Վերջինս էլ կատարել է գլխավոր դերը։
Սյուժե
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆիլմը, որ նկարահանվել է Երևանի կրկեսում[2], պատմում է տաղանդավոր երիտասարդի՝ Լեոնիդի մասին, որը հարգված պրոֆեսոր Ենգիբարյանի կրտսեր որդին է։ Նա ցանկանում է ծաղրածու դառնալ, ինչն արժանանում է ծնողների վրդովմունքին։ Կրկեսում աշխատելու Լեոնիդի առաջին փորձերը ձախողվում են, որովհետև այնտեղ աշխատանք ստանալուց հետո նա սկսում է զբաղվել կողմնակի գործերով , իսկ երեկոյան որոշում է հանդես գալ որպես ծաղրածու, սակայն պատրաստ չլինելով՝ բոլորին հիասթափեցնում է։ Գիշերը նա որոշում է հեռանալ կրկեսից, գնում է գեղարվեստական տնօրենի աշխատասենյակը, որտեղ հավաքվել էին կրկեսի արտիստները։ Տնօրենն ասում է, որ Լեոնիդը տաղանդ չունի, բայց ակրոբատ Իրինան դեմ է արտահայտվում նրա խոսքերին։ Գեղարվեստական տնօրենը որոշում է գնալ Լեոնիդի տուն՝ նրա հետ խոսելու, սակայն նրա տանը ծնողներն էին, որոնք սկսում են նախատել տնօրենին։ Հեռանալով տնից՝ Լեոնիդը շրջում է երկրում նախապատրաստվել իր հաջորդ ելույթին։ Արդյունքում նա իր աշխատասիրության ու տաղանդի շնորհիվ դառնում է ծաղրածու՝ արժանանալով հանդիսատեսի հիացմունքին[3]։
Դերերում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Լեոնիդ Ենգիբարով – Լեոնիդ
- Իրինա Շեստուա – Իրա
- Իզաբելլա Դանզաս – մայր
- Հայկ Դանզաս – հայր
- Վարդուհի Վարդերեսյան – Մարո
- Կարպ Խաչվանքյան – Աշոտ
- Վլադիմիր Թաթոսով – Խաչյան
- Գեն – Թարյան
- Ս. Իսահակյան – կենդանիներ վարժեցնող
- Բ. Ասատուրյան, Լ. Ասատուրյան – երկվորյակ եղբայրներ
Ֆիլմում նկարահանվել է նաև հայկական կրկեսի կոլեկտիվը։
Նկարահանող անձնակազմ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Սցենարի հեղինակ՝ Ալեքսանդր Յուրովսկի
- Բեմադրող ռեժիսորներ՝ Լևոն Իսահակյան, Հենրիկ Մալյան
- Բեմադրող օպերատոր՝ Ժիրայր Վարդանյան
- Բեմադրող նկարիչ՝ Ստեփան Անդրանիկյան
- Կոմպոզիտոր՝ Կոնստանտին Օրբելյան
- Հնչյունային օպերատոր՝ Ռոլանդ Ղազարյան
- Զգեստների նկարիչներ՝ Մարինա Ասլամազյան, Վալենտին Պոդպոմոգով
- Երգերի տեքստի հեղինակ` Գ. Ռեգիստան
- Երկխոսությունները` Ա. Գալիևի
- Ռեժիսորներ՝ Հարությունյան, Յա. Քոչարյան
- Գրիմը՝ Վ. Ասատրյանի
- Երկրորդ օպերատոր՝ Պ. Գալստյան, Ս. Սողոմոնյան
- Համակցված նկարահանումներ
- Օպերատոր՝ Ն. Իլյուշին
- Նկարիչ՝ Վ. Դյոմինսկի
- Ռեժիսորի օգնական՝ Ժ. Հունանյան
- Օպերատորի օգնականներ՝ Ս. Իսրայելյան, Ա. Մդինարաձե
- Նկարչի օգնականներ՝ Մ. Առաքելյան, Մ. Գիզգիզյան
- Մոնտաժող՝ Վ. Հայկազյան
- Խմբագիր՝ Կ. Քալանթար
- Տնօրեն՝ Ա. Մելիք-Սարգսյան[3]
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ http://www.imdb.com/title/tt0187433/
- ↑ «Երեւանի կրկեսը` կենդանի պատմություն». Mediamax. 2012 թ․ մայիսի 10. Վերցված է 2012 թ․ նոյեմբերի 9-ին.
- ↑ 3,0 3,1 «Ճանապարհ դեպի կրկես» ֆիլմը Արխիվացված 2013-12-26 Wayback Machine arm-cinema.am կայքում
Գրականություն և արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Ճանապարհ դեպի կրկես» ֆիլմը Յութուբում
- «Путь на арену»(անգլ.) ֆիլմը Internet Movie Database կայքում
- Журнал «Советский экран», 1964, №??, С.??
- Журнал «Экран». — Изд-во «Искусство», 1964. — №??. — С.152-153, 265. (материал о фильме и упоминание его высокой оценки на фестивале советского кино в Эфиопии)
- Журнал «Искусство кино», 1965. — № 7-12. — С.??.
- Левон Акопович Брутян Радость творчества. — Армянское театральное об-во, 1979.
- Рудольф Евгеньевич Славский Леонид Енгибаров. — Изд-во «Искусство», 1989.
- Владимир Татосов А мне летать охота.... — Русская коллекция, 2005. — С. 94-95. (о съёмке фильма)
- Фёдор Раззаков Самый добрый клоун: Юрий Никулин и другие.... — 2015. — С. 209. — ISBN 9785457062450
|
