Ադալեթ Աղաօղլու

Ադալեթ Աղաօղլու; թուրքերեն՝ Adalet Ağaoğlu
Ծննդյան անուն	թուրքերեն՝ Adalet Sümer
Ծնվել է	հոկտեմբերի 13, 1929
Ծննդավայր	Նալլըհան, Անկարայի մարզ, Թուրքիա
Վախճանվել է	հուլիսի 14, 2020 (90 տարեկան)
Վախճանի վայր	Ստամբուլ, Թուրքիա
Գերեզման	Ջեբեջի Ասրի գերեզմանատուն
Մասնագիտություն	լրագրող, գրող, դրամատուրգ, արձակագիր և վիպասան
Քաղաքացիություն	Թուրքիա
Կրթություն	Անկարայի համալսարանի պատմաաշխարհագրական ֆակուլտետ և Անկարայի համալսարան
Ուշագրավ աշխատանքներ	Curfew? և Q6006346?
Աշխատավայր	TRT
Պարգևներ	Մշակույթի և արվեստի բնագավառում Թուրքիայի Հանրապետության նախագահի մեծ մրցանակ Օրհան Քեմալի անվան գրական մրցանակ Սեդատ Սիմավիի անվան գրական մրցանակ Օհայո նահանգի համալսարանի պատվավոր դոկտոր honorary doctor of Anadolu University? և Erdal Öz Literature Award?
	Adalet Ağaoğlu Վիքիպահեստում

Ադալեթ Աղաօղլու (ի ծնե Սյումեր, հոկտեմբերի 13, 1929(1929-10-13)^[1], Նալլըհան, Անկարայի մարզ, Թուրքիա - հուլիսի 14, 2020(2020-07-14)^[2], Ստամբուլ, Թուրքիա), թուրք գրող և դրամատուրգ։ Համարվում է 20-րդ դարի թուրքական գրականության ամենահայտնի վիպասաններից մեկը^[3]։ Նա նաև գրել է էսսեներ, հիշողություններ և պատմվածքներ։

Կենսագրություն

Ֆաթմա Ինայթ («Ադալեթ») Սումերը ծնվել է Անկարայի նահանգի Նալլըհան գյուղում, որտեղ հաճախել է տեղի տարրական դպրոցը։ Ընտանիքի հետ միասին տեղափոխվել է Անկարա, որտեղ ստացել է միջնակարգ կրթություն և հաճախել գիմնազիա։ Երիտասարդ տարիքում նրա վրա մեծ ազդեցություն է ունեցել Ռեշատ Նուրի Գյունթեքինի «Ցախասարյակ` երգող թռչուն» վեպը։ Անկարայի համալսարանում սովորել է ֆրանսերեն լեզու և գրականություն։ Մասնակցություն է ունեցել քաղաքի գրական կյանքին, հաճախել է Յահա Քեմալ Բեյաթլիի, Ահմեդ Համդի Տանպընարի և Օրհան Վելիի ցերեկույթներին։

1951 թվականին Ադալեթը աշխատանքի է անցել Անկարայի պետական ռադիոյում (TRT-ի նախորդը)։ Այնտեղ աշխատել է որպես դրամատուրգ և թարգմանիչ։ Այս ժամանակաշրջանում նա գրել է իր գրական առաջին ստեղծագործությունները։ 1955 թվականին ամուսնացել է ինժեներ Հալիմ Աղաօղլուի հետ, որի հետ երկու տարի բնակվել է Միացյալ Նահանգներում։ Բացի ռադիոյի աշխատանքից, 1961 թվականին ընկերների հետ միասին հիմնել է Անկարայի առաջին մասնավոր թատրոնը՝ «Meydan Sahnesi»: Չնայած դրան, նրա առաջին բեմադրությունը մեծ հաջողություն չի ունեցել^[4]։

1970 թվականին նա թողել է ռադիոյի իր աշխատանքը և գրել իր առաջին «Պառկել և մահանալ» վեպը, որը 1973 թվականին տպագրվել է Ստամբուլում։ Դրան հաջորդել են փոքր ծավալի պատմվածքների 4 հատորներ և ևս 8 վեպեր, որոնք արժանացել են գրական տարբեր մրցանակների։ 1975 թվականին նրա «Բարձր լարվածություն» պատմվածքների ժողովածուն (թուրքերեն՝ Yüksek Gerilim) ստացել է Սաիտ Ֆաիքի գրական մրցանակ, իսկ նրա «Իմ կարոտի փափուկ վարդը» (թուրքերեն՝ Fikrimin Ince Gülü) վեպը ստացել է Մադարալիի մրցանակ։ 1980 թվականին ստացել է Օրհան Քեմալի գրական մրցանակ։ 1983 թվականին գրողը Անկարայից տեղափոխվել է Ստամբուլ։

1998 թվականին Աղաօղլուն ստացել է Անատոլիայի և Օհայոյի համալսարանների պատվավոր դոկտորի գիտական աստիճան։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 Adalet Ağaoğlu: Novelist of the Kemalist elite — Daily Sabah.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Son Dakika Haberi! Adalet Ağaoğlu hayatını kaybetti — CNN Türk.
↑ «Nihat Duğancı, Adalet Ağaoğlu'nun Romanları ve Romancılığı, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Çanakkale, 2006». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 6-ին. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 20-ին.
↑ Kafkas tebeşir dairesi. Der kaukasische Kreidekreis. Ankara : Kardeş Matbaası, 1963

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ադալեթ Աղաօղլու» հոդվածին։

[_d54988922160f0b9-1] 1,0 ^1,1 Adalet Ağaoğlu: Novelist of the Kemalist elite — Daily Sabah.

[_180a1b7346d73503-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Son Dakika Haberi! Adalet Ağaoğlu hayatını kaybetti — CNN Türk.

[nihat-3] «Nihat Duğancı, Adalet Ağaoğlu'nun Romanları ve Romancılığı, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Çanakkale, 2006». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 6-ին. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 20-ին.

[4] Kafkas tebeşir dairesi. Der kaukasische Kreidekreis. Ankara : Kardeş Matbaası, 1963

[1]

[2]

[3]

[4]