Je suis Charlie
«Je suis Charlie» ([ʒə sɥi ʃaʁ.li]; հայերեն՝ Ես եմ Շառլին), կարգախոս, որը դարձել է ֆրանսիական սատիրիկ «Շառլի Էբդո» (Charlie Hebdo) ամսագրի խմբագրության վրա ահաբեկիչների հարձակման քննադատման խորհրդանիշը, ինչի արդյունքում մահացան խմբագրության 12 աշխատակիցներ։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Արտահայտության հեղինակը ֆրանսիացի դիզայներ, Stylist ամսագրի գեղարվեստական տնօրեն Յոահիմ Ռոնսանն է (ֆր.՝ Joachim Roncin)[1][2]։ Կարգախոսը սկսել է կիրառվել Twitter-ում և լայնորեն տարածվել է համացանցով։ Charlie Hebdo կայքն անջատվել է կրակոցների սկսվելուց հետո, իսկ միացնելուց հետո միակ էջը պարունակում էր Je suis Charlie բովանդակությունը սև ֆոնի վրա, ինչը թարգմանվել էր յոթ լեզուներով[3]։
- պարսկերեն․ من شارلی هستم
- գերմաներեն․ Ich bin Charlie
- իսպաներեն․ Yo soy Charlie
- սլովակերեն․ Som Charlie Hebdo
- չեխերեն․ Jsem Charlie Hebdo
- արաբերեն․ انا شارلي
- ռուսերեն․ Я Шарли Эбдо
Ամսագրի կայքում կարգախոսը ահաբեկչության օրը տարբեր լեզուներով | ||||||||||||
|
Ահաբեկչությունից հետո մեկ շաբաթվա ընթացքում Ֆրանսիայի Ինտելեկտուալ սեփականության ազգային ինստիտուտը (ֆր.՝ Institut national de la propriété industrielle) ստացավ 50-ից ավելի հարցում Je suis Charlie ապրանքանիշի գրանցման համար և հունվարի 14-ին հայտարարեց գրանցման անհնարինության մասին հասարակության մեջ լայն տարածման պատճառով[4]։
Համերաշխության և բողոքի խորհրդանիշ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ահաբեկիչների հարձակումից հետո Je suis Charlie արտահայտությունը դարձավ ամբողջ աշխարհում խոսքի ազատության կողմնակիցների կարգախոսը[5]։ Կարգախոսը նաև կիրառվում է որպես #jesuischarlie կամ #iamcharlie հեշթեգ[6] Twitter-ում[7], ինչպես նաև բաներներում, փակցվող այլ թղթերում։ Կարգախոսով տպած թղթերը ունեին 2015 թվականի հունվարի 10-11-ը կայացած Հանրապետության արշավի շատ մասնակիցներ։ Այս ելույթները նվիրված էին մահացած լրագրողների և ծաղրանկարիչների հիշատակին։ Համերաշխությունը խորհրդանշող կարգախոսը՝ սպանված լրագրողներով, դարձավ ահաբեկչության դեմ պայքարի արշավի խորհրդանիշը[8]։ Ահաբեկչությունների զոհերի հիշատակին արշավների աջակցության նպատակով ստեղծվեց բջջային հավելված՝ Je suis Charlie, որը միավորում էր հազարավոր օգտատերեր ողջ աշխարհում[9]։
Կրակոցներից հետո երկու օրվա ընթացքում կարգախոսը դարձավ ամենահայտնիներից մեկը Թվիթերի պատմության մեջ[10]։ Je suis Charlie-ն հիշատակվել է նաև երաժշտության մեջ, կոմիքսներում և մուլտֆիլմերում (այդ թվում՝ The Simpsons)։
Հունվարի 12-ին Charlie Hebdo-ն ներկայացրեց հունվարի 14-ին թողարկված համարի առաջին էջը՝ կրակոցներից մեկ շաբաթ անց։ Դրա վրա պատկերված էր մարգարե Մուհամեդը, որը լաց էր լինում՝ Je suis Charlie կարգախոսը ձեռքերում։ Նկարի տակ գրված էր․ «Կաղապար:Comm»[11]։
Նշելով, որ «Ես Շառլին եմ» կարգախոսը նպաստել է Ֆրանսիայի համար ռեկորդային մարդկանց (մոտավորապես 4 միլիոն) ներգրավմանը արշավ, քննադատները դիտարկում էին այն որպես «այլ երկրների բողոքական մշակույթներին» ադապտացման օրինակ։
-
Ֆրանսիայի դեսպանատան շենքը Բեռլինում։
11 հունվարի 2015 -
Թուլուզ
10 հունվարի 2015 -
Մոսկվա
11 հունվարի 2015 -
Բրյուսել
7 հունվարի 2015
Քննադատություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կարգախոսն առաջացրեց ոչ միայն դրական արձագանք, այլև բողոքների առիթ դարձավ։ Je suis Charlie-ից հետո հայտնվեց Je ne suis pas Charlie (ռուս.՝ Я не Шарли) կարգախոսը, որը միավորեց հասարակության այն մասը, որը կարծում էր, թե ահաբեկչության զոհերին աջակցությունը չի նշանակում աջակցություն «Շառլին Էբդո» ամսագրի քաղաքականությանը[12][13][14][15]։ Վերլուծելով ահաբեկչության թեմայով «Ես Շառլին եմ» և «Ես Շառլին չեմ» կարգախոսների նկատմամբ հասարակական արձագանքը՝ տեսաբանները ներկայացրին վերաբերմունքը ազատության սահմանների խնդրի նկատմամբ[16][17]։
Los Angeles Times-ի հեղինակ Ս․ Մաքդիսիի կարծիքով՝ Je suis Charlie կարգախոսը «ոչ միայն չի որոշում լուրջ մշակութային և քաղաքական խնդիրներ, այլև բարդացնում է դրանք»՝ ոչ թե նպաստելով, այլ խանգարելով քննարկմանը[18]։
Վերլուծաբան Ն․ Լենարդը երկու կարգախոսն էլ համարում է փարիզյան ողբերգության անհաջող պատասխան, քանի որ երկու կողմերին երկխոսության կոչ անելու փոխարեն նրանք տեղափոխում են խնդիրները հակամարտության հարթություն («մենք նրանց դեմ|us vs. them}»)[19]։
Տեղանուն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կարգախոսի պատվին անվանակոչվել է Ֆրանսիայի արևմուտքում գտնվող Ծովափնյա Շարանտ դեպարտամենտի Լա Տրամբլադ (ֆր.՝ La Tremblade) կոմունայի քաղաքային գրադարանի դիմաց գտնվող Je suis Charlie (ֆր.՝ Place Je suis Charlie) հրապարակը[20]։ Այնտեղի քաղաքապետ Ժան Պիեր Տալյեն (ֆր.՝ Jean-Pierre Tallieu) հայտնել է այն մասին, որ մտադրվում է այդ հրապարակում ամենամյա միջոցառումներ անցկացնել՝ նվիրված զոհերի հիշատակին[21]։
Ազդեցություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ուկրաինական մամուլն օգտագործում էր համերաշխության կարգախոսի զանազան տարբերակներ։ 2015 թվականի հունվարի 8-ին ուկրաինացի բլոգեր և հասարակական գործիչ Դենիս Կազանսկին հրապարակեց «Մենք բոլորս ցուցարարներ ենք Սլովյանսկից» գրառումը՝ հիշեցնելով հիսունականների՝ Սլովյանսկում տեղի ունեցած սպանությունը․ նյութը վերահրատարակվեց մի շարք ԶԼՄ-ի կողմից[22][23][24]։
Վոլնովախայի մոտ ավտոբուսի կրակոցներից հետո՝ 2015 թվականի հունվարի 13-ին, ուկրաինական ցանցում սկսվեց «Ես Վոլնովախան եմ» ակցիան, որի նախաձեռնողը դարձավ Մարիուպոլում գտնվող Դմիտրի Կորչինսկին, ով առաջինը նման նկար տեղադրեց այդ կարգախոսով[25]։ Հաջորդ օրը Ռադայի որոշ պատգամավորներ խորհրդարան եկան «Ես Վոլնովախան եմ» գրությամբ պաստառներով[26]։ Հետագայում հունվարի 18-ին Կիևում անցկացվեց բազմամարդ երթ այդ կարգախոսով․ այնտեղ էին եկել նաև նախագահ Պյոտր Պորոշենկոն և վարչապետ Արսենիյ Յացենյուկը «Ես Վոլնովախան եմ» պաստառներով[8][27]։
Մոսկվայում Բորիս Նեմցովի սպանությունից հետո անցկացվեց բողոքի ցույց՝ Je suis Boris («Ես եմ Բորիսը»)[28][29]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «Автор лозунга Je Suis Charlie собирается запатентовать эту фразу». Газета.Ru. 2015 թ․ հունվարի 15. Վերցված է 2015 թ․ հունվարի 16-ին.
- ↑ «Спекулянты от Charlie, или Кто заработал на трагедии». РИА Новости. 2015 թ․ հունվարի 16. Վերցված է 2015 թ․ հունվարի 16-ին.
- ↑ «Je suis Charlie» (PDF). Charlie Hebdo. 2015 թ․ հունվարի 7. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2015 թ․ հունվարի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 2-ին.
- ↑ «Автор лозунга Je Suis Charlie зарегистрирует на него свои права». Forbes. 2015 թ․ հունվարի 15. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 20-ին.
- ↑ «image». Enis Yavuz. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հունվարի 9-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունվարի 8-ին.
- ↑ Cormack, Lucy (2015 թ․ հունվարի 8). «Paris terrorist attack: Charlie Hebdo shooting video provokes social media backlash». The Sydney Morning Herald (անգլերեն). Fairfax Media. Վերցված է 2015 թ․ հունվարի 9-ին.
- ↑ Richard Booth (2015 թ․ հունվարի 7). «'Je suis Charlie' trends as people refuse to be silenced by Charlie Hebdo gunmen». Daily Mirror.
- ↑ 8,0 8,1 Олейник, А. (2015 թ․ հունվարի 16). «О секрете эффективного лозунга». Газета.Ru. Վերցված է 2015 թ․ հունվարի 17-ին.
- ↑ «Приложение Je suis Charlie объединило десятки тысяч пользователей». Газета. Ru. 2015 թ․ հունվարի 12. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 1-ին.
- ↑ David Goldman; Jose Pagliery (2015 թ․ հունվարի 9). «#JeSuisCharlie becomes one of most popular hashtags in Twitter's history». CNNMoney (անգլերեն). Վերցված է 2015 թ․ հունվարի 12-ին.
- ↑ Michael Cavna (2015 թ․ հունվարի 12). «Charlie Hebdo reveals first cover since attack: A 'prophet Muhammad' caricature, crying behind the sign, 'Je suis Charlie'». The Washington Post (անգլերեն).
- ↑ Lévesque, C. (2015 թ․ հունվարի 7). «Je ne suis pas Charlie: mouvement à contre-courant sur les réseaux sociaux» (ֆրանսերեն). Le Huffington Post. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 2-ին.
- ↑ «Le mouvement "Je ne suis pas Charlie" : à contre-courant de l'émotion» (ֆրանսերեն). France24. 2015 թ․ հունվարի 9. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 2-ին.
- ↑ «#JeNeSuisPasCharlie, le hashtag qui indigne» (ֆրանսերեն). 7sur7. 2015 թ․ հունվարի 8. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 2-ին.
- ↑ Ярошинская, А. (2015 թ․ հունվարի 15). «Я не Шарли Эбдо». Росбалт.RU. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 2-ին.
- ↑ «Шарли и неШарли». Полит.ру. 2015 թ․ հունվարի 11. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ փետրվարի 7-ին. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 2-ին.
- ↑ Давыдов, И. (2015 թ․ հունվարի 21). «Не шарли, убьёт. Свобода слова и её пределы». Slon.ru. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 2-ին.
- ↑ Макдиси, C. (2015 թ․ հունվարի 17). «Je suis Charlie лишь усугубляет ситуацию». ИноСМИ.ру. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 2-ին.
- ↑ Lennard, N. (2015 թ․ հունվարի 14). «'Je Suis Charlie' and 'Je Ne Suis Pas Charlie' Are Both the Wrong Response to the Paris Massacre» (անգլերեն). Vice.com. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 2-ին.
- ↑ «Charente-Maritime : une «place Je suis Charlie» inaugurée à La Tremblade ce samedi» (ֆրանսերեն). SudOuest. 2015 թ․ հունվարի 9. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 1-ին.
- ↑ «Площадь города Ла-Трамблад получит название «Жё Сюи Шарли»». ՌԻԱ Նովոստի. 2015 թ․ հունվարի 9. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 20-ին.
- ↑ Денис Казанский (2015 թ․ հունվարի 19). «Мы все - протестанты из Славянска». Портал Релігія в Україні. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 13-ին.
- ↑ Денис Казанский (2015 թ․ հունվարի 9). «Мы все - протестанты из Славянска». Интернет-издание «Аргумент». Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 13-ին.
- ↑ Денис Казанский (2015 թ․ հունվարի 9). «Почему фанатики, убившие французов, поставили на уши всю Европу, а фанатики, убившие украинцев, раздают в Москве интервью?». Главком, ООО «Украинские медийные системы». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 6-ին. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 13-ին.
- ↑ В украинских сетях началась акция «Я - Волноваха». Мариупольцы присоединились (ФОТО. Дополнено)
- ↑ «Депутаты Верховной Рады пришли на заседание с плакатами: «Я – Волноваха» - ФОТО». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ մայիսի 7-ին. Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 27-ին.
- ↑ «Je suis Volnovakha: Порошенко и Яценюк вышли на Марш единства с французскими лозунгами». НТВ. 2015 թ․ հունվարի 18. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 28-ին.
- ↑ «На месте убийства Немцова появились листовки Je suis Boris». ՌԻԱ Նովոստի. 2015 թ․ փետրվարի 28. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 28-ին.
- ↑ «Je suis Boris: с Немцовым простятся в центре Сахарова». Вести.Ru. 2015 թ․ փետրվարի 28. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 1-ին.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Артёмова, Е. (2015 թ․ հունվարի 15). «Запретная обложка» (ռուսերեն). Интерфакс. Վերցված է 2015 թ․ հունվարի 17-ին.