Օտա Ամատունի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Օտա Ամատունի
Արտազի և Ճվաշռոտի (Ամատունիքի) տեր
մոտ 280 - 320-ականներ
Հաջորդող Վահան Ամատունի
Մեծ Հայքի Հազարապետ
287 - 320-ականներ
 
Մասնագիտություն՝ Հազարապետ
Ծննդյան օր 3-րդ դար
Վախճանի օր 4-րդ դար
Դինաստիա Ամատունիներ
Քաղաքացիություն  Մեծ Հայք
Զավակներ Վահան Ամատունի

Օտա Ամատունի (3-րդ դար - 4-րդ դար), հայ նախարար, Հայոց հազարապետ (287-320-ական թթ․), Վահան Ամատունու հայրը, Ամատունիների նախարարական տոհմից[1][2]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օտա Ամատունու ժառանգական կալվածքները Վասպուրական աշխարհի Արտազ և Ճվաշռոտ գավառներն էին, որոնք, ընդհանուր կոչվում էին նաև Ամատունիք գավառ[2]։ Նրա կինը Սլկունիների տոհմից էր։ Խոսրով Բ Մեծի սպանությունից հետո մինչև Տրդատ Գ Մեծի գահակալությունը, Շապուհ Ա-ի կոտարծից փախցրել և խնամել է Խոսրով Բ-ի դստերը՝ Խոսրովիդուխտին։ Նրան տարել էր Մեծ Հայքի արևմտյան մասը, Բարձր Հայք աշխարհի Դարանաղի գավառի Անի-Կամախ ամրոցը, որտեղ գտնվում էր հայ Արշակունիների թագավորական դամբարանը[2]։ Ավելի ուշ, Շապուհի Ա-ի որդի և «Մեծ Հայքի թագավոր» Որմիզդ-Արտաշիրը հարքունիս է գրավում լքված Ամատունիք գավառը, իսկ հետագայում, Մեծ Հայքի գահին բազմած Շապուհ Ա-ի մյուս որդի Ներսեհը գավառը դարձնում է իր կենտրոնը։ Ենթադրվում է, որ հնագույն Շավարշանի տեղում Ներսեհը հիմնում է Ներսեհապատ ավանը[2]։

Երբ Տրդատ Գ-ն հաստատվում է գահին, Օտա Ամատունուն նշանակում է հայոց հազարապետ և ավագ նախարար[1]։

Օտա Ամատունին սպանվել է ապստամբ Սղուկ Սլկունու ձեռքով[1]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]