Օնիկ Սահակյան (արվեստագետ)
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Սահակյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
- Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Օնիկ Սահակյան (այլ կիրառումներ)
Օնիկ Սահակյան | |
---|---|
Ծնվել է | դեկտեմբերի 4, 1936 |
Ծննդավայր | Թեհրան, Իրան |
Վախճանվել է | դեկտեմբերի 17, 2012 (76 տարեկան) |
Մասնագիտություն | նկարիչ, պարող և ակնագործ |
Ներշնչվել է | Սալվադոր Դալի |
Օնիկ Բագրատի Սահակյան[1] (դեկտեմբերի 4, 1936, Թեհրան, Իրան - դեկտեմբերի 17, 2012), հայ արվեստագետ, նկարիչ, բալետի պարող, ոսկերիչ-դիզայներ[2]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Օնիկ Սահակյանը ծնվել է 1936 թվականին Թեհրանում՝ Ռուսաստանից տարագիրներ Բագրատ և Մարիամ Սահակյանների ընտանիքում[2]։ Դեռևս շատ երիտասարդ տարիքից է նա սկսել իր գեղարվեստական կրթությունը, հատկապես երաժշտության և պարարվեստի բնագավառում, ստանալով կրթաթոշակ Թեհրանի գեղարվեստի ինստիտուտի պարսկական մանրանկարչության դասընթացին մասնակցելու համար։ 1953 թվականին մեկնել է Խորհրդային Միություն՝ նպատակ ունենալով շարունակել սովորել բալետ և զարգացնել իր գեղարվեստական պատրաստվածությունը։ Իրան վերադառնալով՝ շուրջ երկու տարի զբաղեցրել է Մշակույթի նախարարության խորհրդականի պաշտոնը և հրավիրվել է աշխատելուու Ելենա Ավետիսյանի պարարվեստի ստուդիայում։ 1956 թվականին նրան հրավիրել են նաև Իրանի նորաստեղծ ազգային բալետ, որը ղեկավարել է Ուիլյամ Դոլարը։ Բայց նույն թվականին նա մեկնել է Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ քաղաքագիտություն սովորելու, դասերի հաճախելով միայն մեկ ուսումնական տարի, որոշել է, միանշանակ նվիրվել գեղարվեստական գործունեության։ 1964 թվականին ավարտել է Լոս Անջելեսի Շուինարդի արվեստի դպրոցը։ Զուգահեռաբար նա զարգացրեց իր գիտելիքները դասական նկարիչների տեխնիկայի վերաբերյա՝ ստանալով մասնավոր դասեր մի քանի անվանի պրոֆեսորներից։ Նա սկզբում կրել է ֆրանսիական դպրոցի ազդեցությունը, այնուհետև՝ իտալական դպրոցինը, իսկ երրորդ փուլում՝ իմպրեսիոնիստներինը[1]։ Սկսել է պարել մենահամերգային ծրագրերով և նկարահանվել Հոլիվուդի արևելյան ֆիլմերում։ Սահակյանը հանդես է եկել տասը տարի և մասնակցել հարյուրից ավելի պարային բեմադրության։ Բացի այդ, նա իր բեմադրությունների համար ինքն է պատրաստել է իր զգեստները։ Սկսել է սովորել նաև ոսկերչական արհեստագործություն[2]։
1958 թվականին հանդիպել է Սալվադոր Դալիին` նախաձեռնելով բարեկամական հարաբերություններ և անմիջական համագործակցություն, որը տևել է տասնինը տարի։ Հիացած լինելով նկարչի աշխատանքներով՝ Օնիկ Սահակյանը դարձել է Դալիի աշակերտը։ 1969 թվականին նա Լոս Անջելեսից տեղափոխվել է է Նյու Յորք, որտեղ հիմնել է իր սեփական արվեստի խորհրդատվության և ոսկերչական դիզայնի ընկերությունը՝ «Onik Designs Ltd»-ը։ 1971 թվականին Ռոքֆելլեր կենտրոնում մեկ տարի տևած՝ «Ամսվա պատկերն ու գոհարը» թեմայով գեղանկարչության և ոսկերչական իրերի ցուցահանդեսը, լայն ճանաչում է բերել Օնիկ Սահակյանին և նա հայտնվել է խոշոր թերթերի ու ամսագրերի գլխավոր էջերում։ 1976 թվականին նշանակվել է Թեհրանի Նիավրան մշակութային կենտրոնում արվեստի խորհրդատու, որտեղ անմիջականորեն աշխատել է է իրանցի առաջին պարուհի Հայդե Չանգիզյանի հետ։ 1987 թվականին նա տեղափոխվել է Պորտուգալիա, որոշեց դադարեցնել իր գեղարվեստական գործունեությունը, որը, սակայն, վերսկսվել է Անա Մարիա Բոտելյոյի ազդեցությամբ և մղումով, ում հետ առաջին անգամ կապ է հաստատել 1990 թվականին։ Դալիի և Գալայի օգտագործած շատ զարդեր իրենն են եղել, քանդակագործություն, դեկորացիա և բալետի զգեստներ։ Իր կարիերայի ընթացքում նա ցուցադրել է աշխարհով մեկ, հատկապես ամերիկյան և եվրոպական մայրցամաքներում՝ ներկայացնելով ավելի քան 40 ցուցահանդես[2][3]։
Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Օնիկ Սահակյանը մրցանակներ է ստացել՝
- Լոս Անջելեսի Շուինարդի արվեստի դպրոցի նվաճումների մրցանակ՝ «Ով ով է աշխարհում», 1964
- Վաստակի մրցանակ, Նյու Յորքի համալսարան, 1970
- «Ով ով է ամերիկյան համալսարանների և քոլեջների ուսանողների մեջ», Նյու Յորքի համալսարանի վաստակավոր մրցանակ, 1971
- Մալթայի շքանշանի ասպետ, 1975
- Քաղաքապետ Հյու Լ. Քերիի շնորհակալագիր։ Քաղաքապետ Էդուարդ Ի. Կոխի շնորհակալագիր 1979
- Քեմբրիջի համալսարանից «Ով ով է աշխարհում, Հաջողությունների տղամարդիկ», 1986
- Լիսաբոնի համալսարանից «Արվեստի ակադեմիայի թղթակից անդամ» 1992։
- “MAC’99-Internacional”, Ժամանակակից արվեստի շարժում, Լիսաբոն, 1999
- Հոլանդիայի արվեստի ակադեմիայի մրցանակ[1][4]
Ցուցահանդեսներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1971 թվականներին Ցուցահանդես Ռոքֆելլեր արվեստի կենտրոնում
- 1970-2000 թվականներին 40 ցուցահանդես, հիմնականում Հայաստանում[5] և Եվրոպայում[1][4]։
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Onik Sahakian: Pinturas Surrealistas, Published by Galeria S. Mamede, Lisbon, 1992
- Onik Sahakian: Uma Vida de Metamorfoses, A Life of Metamorphosis, Universitária Editora Lda. Lisboa. 1999.
- Onik Sahakian: DaliI was a guru for me! Journal: Anuarul Institutului de Istorie Orală, 2011, XI, Page 181-189
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Onik Hovanes Sahakian». www.caroun.com. Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 10-ին.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 ««Ювелир королев» и близкий друг Сальвадора Дали: блистательная жизнь Оника Саакяна». Армянский музей Москвы и культуры наций (կանադական անգլերեն). 2022 թ․ մարտի 18. Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 10-ին.
- ↑ «Onik Sahakian». Book Hut Editores (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 10-ին.
- ↑ 4,0 4,1 [chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://www.movimentoartecontemporanea.com/media/biografias/CV_onik.pdf «Onik Sahakian»] (PDF).
{{cite web}}
: Check|url=
value (օգնություն) - ↑ «Невероятно талантливый человек, чье мастерство покорило весь мир: друг Сальвадора Дали и «ювелир королев» Оник Саакян - Фото». radiovan.fm (ռուսերեն). Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 10-ին.
|