Վիլյամ I (Հոլանդիայի կոմս)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիլյամ I
հոլ.՝ Willem I van Holland
Guillaume Ier de Hollande.png
Հոլանդիայի դուքս
1203 - 1222
Նախորդող Դիրկ VII[1]
Հաջորդող Ֆլորիս IV[1]
 
Ազգություն Հոլանդացի
Դավանանք քրիստոնյա
Ծննդյան օր մոտ 1167[2]
Ծննդավայր Հաագա[2], Հարավային Հոլանդիա
Վախճանի օր փետրվարի 4, 1222(1222-02-04)
Վախճանի վայր Հաագա, Սրբազան Հռոմեական կայսրություն[3]
Թաղված Rijnsburg
Դինաստիա Գերուլֆինգներ
Հայր Ֆլորիս III[1]
Մայր Ադա Հանտինգդոն[1]
Ամուսին Ադելաիդա Գելդերնացի, Մարիա Բրաբանտացի[1]
Զավակներ Ֆլորիս IV, Օտտոն III, Վիլյամ, Ռիխարդ, Ադա

Վիլյամ I (հոլ.՝ Willem I van Holland, 1167, Հաագա, Սրբազան Հռոմեական կայսրություն - փետրվարի 4, 1222, Հաագա, Սրբազան Հռոմեական կայսրություն[3])՝ 1203 թվականից Հոլանդիայի դուքս։

Ֆլորիս III-ի և Ադա Հանտինգդոնի փոքր որդին։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիլյամը մեծացել է Շոտլանդիայում։ 1189-1190 թվականներին հոր հետ մասնակցել է Խաչակրաց երրորդ արշավանքին, որի ժամանակ կոմս Ֆլորիս III-ը մահացել է (1190 թվականին, Անտիոքում)։ Վերադառնալով տուն, ապստամբել է եղբոր՝ Դիրկ VII-ի դեմ։ 1195 թվականին տարել է հաղթանակ, որից հետո հաշտվել է եղբոր հետ և դարձել Ֆրիսլանդիայի սինյոր, որը Հոլանդիայի դքսության մասերից մեկն էր։

1203 թվականին Հոլանդիան ժառանգեց Դիրկ VII-ի դուստր Ադան։ Վիլյամը սկսեց վիճարկել եղբոր աղջկա իրավունքները։ Սկսվեց քաղաքացիական պատերազմ, որը տևեց մի քանի տարի, որում Ադային և նրա ամուսին Լուի II-ին աջակցում էին Լիեժի և Ուտրեխտի եպիսկոպոսներն և Ֆլանդրիայի դուքսը։ Վիլյամի կողմից էին Բրաբանտի դուքսը և Հոլանդիայի բնակչության մեծ մասը։ 1206 թվականին ըստ պայմանագրի նա Բրյուգգեում Ադային և Լուին տվեց դուքսի տիտղոսներ և պայմանավորվեց, որ իրեն թողնում է Զելանդիան և Գերտրյոյդենբերգի մոտակայքի հողերը, սակայն իրականում շարունակեց գլխավորել ամբողջ դքսությունը։

Գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քանի որ Վիլյամը Վելֆերի կողմնակից էր, Սրբազան Հռոմեական կայսր Օտտոն IV-ը 1208 թվականին ճանաչեց նրա դքսությունը։ Սակայն 1214 թվականին Բուվինի մոտակայքում տեղի ունեցած ճակատամարտում Վիլյամն անցավ Ֆրիդրիխ II-ի կողմը։

Նա մասնակցել է Անգլիայի արքա Հովհան Անհողինի դեմ ֆրանսիական արշավանքին, Պրուսական խաչակրաց արշավանքին և Ալկասերի նվաճմանը։ Եվրոպայում նրան ճակատամարտերի ժամանակ իր հուսահատ պահվածքի համար անվանում էին «Վիլյամ Խելագար»։ Խաչակրաց հինգերորդ արշավանքի ժամանակ Վիլյամը նվաճում է Դամիետան։

Վիլյամ I-ի ղեկավարությամբ Հոլանդիայում ճահիճների չորացման համար սկսվեցին ոռոգման աշխատանքներ, ամբարտակների շինարարություն։

Վիլյամ I-ը քաղաքային իրավունքներ տվեց Գերտրյոյդենբերգին (1213 թ.), Դորդրեխտին (1217 թ.), Միդդելբուրգին (1220 թ.) և, հնարավոր է, Լեյդենին։ Սա նպաստեց առևտրի զարգացմանը։

Ընտանիք և երեխաներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիլյամ I-ն ամուսնացել է երկու անգամ։ Առաջին անգամ 1197 թվականին Գելդերնի դուքս Օտտոն I-ի դստեր՝ Ադելաիդայի հետ[4]։ Ադելաիդան մահացել է 1218 թվականի փետրվարի 12-ին, երբ Վիլյամը մասնակցում էր Խաչակրաց արշավանքին։ Վերադառնալով 1220 թվականի հուլիսին, նա ամուսնացավ կայսր Օտտոն IV-ի այրի կին, դուքս Հենրիխ I-ի և Մատիլդա Ֆլանդրացու աղջիկ Մարիա Բրաբանտացու հետ։

Երեխաներ (առաջին կնոջից).

  • Ֆլորիս IV[5] (հունիսի 24, 1210-հուլիսի 19, 1234), Հոլանդիայի դուքս[6]։
  • Օտտոն III[5] (մահացել է 1249 թվականին), Ուտրեխտի եպիսկոպոս, Հոլանդիայի գահապահ 1238-1239 թվականներին[7]։
  • Վիլյամ[5] (մահացել է 1238 թվականին), Հոլանդիայի գահապահ 1234-1238 թվականներին[8]։
  • Ռիխարդ[5](մահացել է 1262 թվականին)
  • Ադա[5] (մահացել է 1258 թվականին), 1239 թվականից Ռինսբուրգի միապետ։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]