«Դավիթ IV Շինարար»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ r2.7.1) (Ռոբոտը փոփոխում է․: ab:Дауҭ IV Аргылaҩ |
չ r2.7.1) (Ռոբոտը ավելացնում է․: az:IV David |
||
Տող 21. | Տող 21. | ||
[[ab:Дауҭ IV Аргылaҩ]] |
[[ab:Дауҭ IV Аргылaҩ]] |
||
[[az:IV David]] |
|||
[[ca:David IV de Geòrgia]] |
[[ca:David IV de Geòrgia]] |
||
[[de:Dawit IV. der Erbauer]] |
[[de:Dawit IV. der Erbauer]] |
07:42, 29 Սեպտեմբերի 2011-ի տարբերակ
Դավիթ Դ Շինարարը, նաև ճանաչված որպես Դավիթ II[1], (վրացերեն՝ დავით IV აღმაშენებელი) (1073 - հունվարի 24, 1125) վրաց Բագրատունիների դինաստիայից Վրաստանի թագավոր էր 1089–ից մինչև իր մահը 1125 թվականին։[2]
Օգտագործելով սելջուկյան պետության քայքայումն ու խաչակրաց արշավանքները՝ պայքարել է հարևան մահմեդական ամիրայությունների դեմ։ Ստեղծել է ուժեղ և մարտունակ բանակ։ 1104–ին իր տիրույթներն է միացրել Կախեթը և Էրեթին։ 1121–ին Դիդգորի ճակատամարտում պարտության է մատնել սելջուկ–թուրքական միրայությունների միացյալ զորքին։ 1122–ին ազտագրել է Տփղիսը և հռչակել մայրաքաղաք։ 1123–ին ստեղծել է ամիրսպասալարի պաշտոնը։ Հենվելով քաղաքային առևտրա–արհեստավորական խավերի ու մշտական բանակի վրա՝ Դավիթ Շինարարը հաղթանակել է խոշոր ֆեոդալների կենտրոնախույս նկրտումները, եկեղեցին ենթարկել պետությանը։ Զբաղվել է ավերված շրջանների վերաշինությամբ, հետևել գիտության զարգացմանը, որի համար կոչվել է «Շինարար»։ Դավիթ Շինարարի ռազմական հաջողությունները նպաստել են հայերի ազատագրական պայքարին։ 1123–ին Անիի ավագանին քաղաքը հանձնել է Դավիթ Շինարարին։ Բազմաթիվ հայեր գաղթել են Հյուսիսային Հայաստան և Վրաստան։ Միաժամանակ հայ ֆեոդալները, հատակապես Զաքարյանները, Մամիկոնյանները, Արծունիները իրենց զորամասերով միացել են վրաց բանակին։ Դավիթ Շինարարը ձգտել է հարթել հայ–վրացական կրոնական տարաձայնությունները, հովանավորել է հայ եկեղեցուն և բնակչությանը։ Դավիթ Շինարարի անձնական խորհրդատուներից էր ժամանակի նշանավոր գիտնական Հովհաննես Սարկավագը։
Աղբյուրներ
- ↑ Britannica online
- ↑ Georgia in the Developed Feudal Period (XI-the first quarter of the XIII c.) www.parliament.ge Ստացվել է օգոստոսի 13, 2006.
|