Սոնա Բանոյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սոնա Բանոյան
Ծնվել էապրիլի 12, 1953(1953-04-12) (70 տարեկան)
ԾննդավայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն Հայաստան
ԿրթությունՓանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի պետական քոլեջ
Մասնագիտություննկարչուհի և մանկավարժ
ԹեմաներԳոբելեն
Պարգևներ
ԱնդամակցությունՀայաստանի նկարիչների միություն
 Sona Banoyan Վիքիպահեստում

Սոնա Նահապետի Բանոյան (ապրիլի 12, 1953(1953-04-12), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ գոբելենագործ։ ՀՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ (2012)[1]։ Հայաստանի նկարիչների միության անդամ։

Գեղանկարիչ Լյուդվիգ Ավետիսյանի կինն է։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սոնա Բանոյանը ծնվել է 1953 թվականին, Երևանում։ Ավարտել է Երևանի Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի ուսումնարանը։ 1996 թվականին Բուդապեշտում անցել է «Տեքստիլային տեխնոլոգիաներ և վերականգնում» միջազգային դասընթացներ[2]։ 1980-ական թվականներից դասավանդում է Երևանի Գեղագիտության ազգային կենտրոնում[3]։ Ստեղծագործում է բատիկայի, գոբելենի բնագավառներում[4]։

Սոնա Բանոյանի աշխատանքները ցուցադրվել են Սարդարապատի ազգային թանգարանում («Սարդարապատ» նախագիծ՝ բատիկների շարք՝ կատարված Գեղագիտության ազգային կենտրոնի Սոնայի սաների կողմից), Երևանի Ժամանակակից արվեստի թանգարանում, ՀՀ մշակույթի նախարարության և նկարիչների միության, Ռուսաստանի մշակույթի նախարարության արվեստի հիմնադրամներում և գտնվում են տարբեր երկրների մասնավոր հավաքածուներում[5]։

Ցուցահանդեսներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անհատական ցուցահանդեսներ է ունեցել Մոսկվայում, Երևանում, Ֆրանսիայում, Շվեդիայում, ԱՄՆ-ում, Գերմանիայում, Սիրիայում, Լիբանանում, Իսրայելում։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • ՀՀ մշակույթի նախարարության շնորհակալագիր, 2003
  • ՀՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ, 2012[1]
  • Հայաստանի նկարիչների միության առաջին մրցանակ «Իմ պայքարը» գոբելենի համար[5]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]