Սյուզաննա Վալադոն
 ֆր.՝ Suzanne Valadon | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | սեպտեմբերի 23, 1865[1][2][3][4][5] |
| Ծննդավայր | Բեսին սյուր Գարտամպ |
| Վախճանվել է | ապրիլի 7, 1938[1][2][3][5][6] (72 տարեկանում) |
| Մահվան վայր | Փարիզ, Ֆրանսիա |
| Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա |
| Մասնագիտություն | նկարչուհի, բնորդ և մոդել |
| Ոճ | Պոստիմպրեսիոնիզմ և սիմվոլիզմ |
| Թեմաներ | գեղանկարչություն |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | Դերձակը և Ընտանեկան դիմանկար |
| Անդամակցություն | Գեղեցիկ արվեստների ազգային ընկերություն և Ֆրանսիական հայրենիքի լիգա |
| Ամուսին | Անդրե Ուտեր |
| Համատեղ ապրող | Էրիկ Սատի |
| Զավակներ | Մորիս Ուտրիլլո |
| Suzanne Valadon Վիքիպահեստում | |
Սյուզաննա Վալադոն կամ Սյուզան Վալանդոն (ֆր.՝ Suzanne Valadon, ծնունդով՝ Մարի Կլեմենտին Վալադ (Marie-Clémentine Valade), սեպտեմբերի 23, 1865[1][2][3][4][5], Բեսին սյուր Գարտամպ - ապրիլի 7, 1938[1][2][3][5][6], Փարիզ, Ֆրանսիա) , ֆրանսիացի նկարչուհի։ Առաջին կին նկարչուհին է, որը դարձել է ֆրանսիական նկարիչների միության անդամ (Գեղեցիկ արվեստների ազգային ընկերություն, 1894)։ Հայտնի է նաև որպես բնորդուհի և Մորիս Ուտրիլլոյի մայր։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մայրը լվացարարուհի էր և ամուսնացած չէր։ Սյուզաննան մանկուց լավ նկարել է։ 15 տարեկանում դարձել է կրկեսի ակրոբատ, բայց մեկ տարի անց, վնասվածքի պատճառով թողել է կրկեսը։ Սկսել է բնորդուհի աշխատել բազմաթիվ հայտնի նկարիչների մոտ։ Նրան նկարել են Պյուվի դե Շավանը, Օգյուստ Ռենուարը, Տուլուզ Լոտրեկը, Էդգար Դեգան։ Ունեցել է սիրային կապեր նրանցից ոմանց հետ։ Նրանցից սովորել և հմտացել է նկարչական տարբեր տեխնիկաներում։ Երկար ժամանակ իր նկարները ոչ-ոքի ցույց չի տվել։ 1883 թվականին ունեցել է որդի (Մորիս Ուտրիլլո), որի հայրությունը հստակեցված չէ։ Ուտրիլլո ազգանունը տվել է տղային որդեգրող հայրը, ծննդից ութ տարի անց։
Սյուզաննայի նկարները առաջինը տեսել է Տուլուզ Լոտրեկը, իսկ հետո Դեգան բարձր է գնահատել գծի մաքրությունը և խրախուսել Սյուզաննայի նկարչական փորձերը։ Վալադոնը ի տարբերություն իր ժամանակակիցների կարողացել է կյանքի ընթացքում հասնել ճանաչման և ֆինանսական հաջողության։
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Հատընտիր աշխատանքներ
Էրիկ Սատի, 1893, Ժամանակակից արվեստի ազգային թանգարան
Մերկը (նվիրվում է Բերտա Բեյլին), 1895, Բերտա Բեյլի արխիվ
Վաննա, 1908, Գրենոբլի թանգարան
Մերկերը, 1919, Սաո Պաուլոյի պատկերասրահ
Ծաղկեփունջ , 1928, Ալբեր Անդրե թանգարան
- Սյուզաննա Վալադոնը, որպես բնորդուհի
Խումար, Տուլուզ Լոտրեկ, մոտ. 1888, Ֆոգ արթ թանգարան
Ռենուար, «Պար Բուժևալում», 1883, Գեղեցիկ արվեստների թանգարան (Բոստաոն)
Ռենուար, Հյուսք (Սյուզաննա Վալադոն)
Տուլուզ Լոտրեկի գործը, մոտ. 1884, մասնավոր հավաածու
Работы Սթեյնլեն, մոտ. 1880, Ալֆոնս Ջորջ Պաուլեն թանգարան
Էրիկ Սատիի գործը, 1893, տեղը անհայտ է
