Սյուզաննա Վալադոն
 ֆր.՝ Suzanne Valadon |
|
|---|---|
|
|
| Ծնվել է | սեպտեմբերի 23, 1865[1][2][3][4][5] |
| Ծննդավայր | Բեսին սյուր Գարտամպ |
| Վախճանվել է | ապրիլի 7, 1938[1][2][3][5][6] (72 տարեկանում) |
| Մահվան վայր | Փարիզ, Ֆրանսիա |
| Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա |
| Մասնագիտություն | նկարչուհի, բնորդ և մոդել |
| Ոճ | Պոստիմպրեսիոնիզմ և սիմվոլիզմ |
| Թեմաներ | գեղանկարչություն |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | Դերձակը և Ընտանեկան դիմանկար |
| Անդամակցություն | Գեղեցիկ արվեստների ազգային ընկերություն, Ֆրանսիական հայրենիքի լիգա և Նկարիչների իրավունքների հասարակություն |
| Ամուսին | Անդրե Ուտեր |
| Համատեղ ապրող | Էրիկ Սատի |
| Զավակներ | Մորիս Ուտրիլլո |
| Suzanne Valadon Վիքիպահեստում | |
Սյուզաննա Վալադոն կամ Սյուզան Վալանդոն (ֆր.՝ Suzanne Valadon, ծնունդով՝ Մարի Կլեմենտին Վալադ (Marie-Clémentine Valade), սեպտեմբերի 23, 1865[1][2][3][4][5], Բեսին սյուր Գարտամպ - ապրիլի 7, 1938[1][2][3][5][6], Փարիզ, Ֆրանսիա) , ֆրանսիացի նկարչուհի։ Առաջին կին նկարչուհին է, որը դարձել է ֆրանսիական նկարիչների միության անդամ (Գեղեցիկ արվեստների ազգային ընկերություն, 1894)։ Հայտնի է նաև որպես բնորդուհի և Մորիս Ուտրիլլոյի մայր։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մայրը լվացարարուհի էր և ամուսնացած չէր։ Սյուզաննան մանկուց լավ նկարել է։ 15 տարեկանում դարձել է կրկեսի ակրոբատ, բայց մեկ տարի անց, վնասվածքի պատճառով թողել է կրկեսը։ Սկսել է բնորդուհի աշխատել բազմաթիվ հայտնի նկարիչների մոտ։ Նրան նկարել են Պյուվի դե Շավանը, Օգյուստ Ռենուարը, Տուլուզ Լոտրեկը, Էդգար Դեգան։ Ունեցել է սիրային կապեր նրանցից ոմանց հետ։ Նրանցից սովորել և հմտացել է նկարչական տարբեր տեխնիկաներում։ Երկար ժամանակ իր նկարները ոչ-ոքի ցույց չի տվել։ 1883 թվականին ունեցել է որդի (Մորիս Ուտրիլլո), որի հայրությունը հստակեցված չէ։ Ուտրիլլո ազգանունը տվել է տղային որդեգրող հայրը, ծննդից ութ տարի անց։
Սյուզաննայի նկարները առաջինը տեսել է Տուլուզ Լոտրեկը, իսկ հետո Դեգան բարձր է գնահատել գծի մաքրությունը և խրախուսել Սյուզաննայի նկարչական փորձերը։ Վալադոնը ի տարբերություն իր ժամանակակիցների կարողացել է կյանքի ընթացքում հասնել ճանաչման և ֆինանսական հաջողության։
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Հատընտիր աշխատանքներ
-
Էրիկ Սատի, 1893, Ժամանակակից արվեստի ազգային թանգարան
-
Մերկը (նվիրվում է Բերտա Բեյլին), 1895, Բերտա Բեյլի արխիվ
-
Վաննա, 1908, Գրենոբլի թանգարան
-
Մերկերը, 1919, Սաո Պաուլոյի պատկերասրահ
-
Ծաղկեփունջ , 1928, Ալբեր Անդրե թանգարան
- Սյուզաննա Վալադոնը, որպես բնորդուհի
-
Խումար, Տուլուզ Լոտրեկ, մոտ. 1888, Ֆոգ արթ թանգարան
-
Ռենուար, «Պար Բուժևալում», 1883, Գեղեցիկ արվեստների թանգարան (Բոստաոն)
-
Ռենուար, Հյուսք (Սյուզաննա Վալադոն)
-
Տուլուզ Լոտրեկի գործը, մոտ. 1884, մասնավոր հավաածու
-
Работы Սթեյնլեն, մոտ. 1880, Ալֆոնս Ջորջ Պաուլեն թանգարան
-
Էրիկ Սատիի գործը, 1893, տեղը անհայտ է
