Ցանցի նետումը (նկար)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ցանցի նետումը
տեսակգեղանկար
նկարիչՍյուզաննա Վալադոն
տարի1914
բարձրություն201 սանտիմետր
գտնվում էՆանսիի կերպարվեստի թանգարան
հավաքածուՆանսիի կերպարվեստի թանգարան և Ժամանակակից արվեստի պետական թանգարան
Ծանոթագրություններ
 Le lancement de filet by Suzanne Valadon Վիքիպահեստում

«Ցանցի նետումը» (ֆր.՝ Le Lancement du filet), ֆրանսիացի նկարչուհի Սյուզաննա Վալադոնի յուղաներկ կտավը՝ ստեղծված 1914 թվականին, չափերը՝ 201 × 301 սմ։ Գտնվում է Նանսիի կերպարվեստի թանգարանի հավաքածուում (Ֆրանսիա)[1]։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սյուզաննա Վալադոնը նկարն ստեղծել է 1914 թվականին, ցուցադրվել է 1914 թվականի մարտի 1-ից մինչև ապրիլի 30-ը Անկախների սալոնում։ Նրա որդի նկարիչ Մորիս Ուտրիլլոն այնտեղ ներկայացրել է երեք բնանկար։ Նրա սիրեցյալ Անդրե Յուտտեն ևս ներկայացրել է մի քանի աշխատանք։ Այդ ցուցահանդեսի ժամանակ արդեն կտավն աննկատ չի մնացել իր չափերի պատճառով և արժանացել է որոշ քննադատությունների։ Շվեյցարացի գրող և նկարիչ Արտյուր Կրավանը (սկանդալային վարքին իր հակումներով հայտնի) նկարը և հենց նկարչուհուն ցասումնալից քննադատության է ենթարկել. «[նա] լավ գիտի տարատեսակ հնարքներ, սակայն պարզեցնելը չի նշանակում ինչ-որ պարզունակ բան անել, ծե՛ր քած»։ Կրավանին մեղադրել են զրպարտանքի համար, ավելի ուշ նա գրել է. «Կապված իմ կարծիքի հետ, մադամ Սյուզաննա Վալադոնը տեղով առաքինություն է»[2][3]։

Աշխատանքը ձեռք է բերել մադամ Վինյերոնը, որն այն ստացել է անձամբ նկարչուհուց։ Կտավը Փարիզի Ժամանակակից արվեստի պետական թանգարանում ընդգրկվել է 1937 թվականին, իսկ 1998 թվականին պահպանման է հանձնվել Նանսիի կերպարվեստի թանգարանին և գտնվում է դրա հավաքածուում։

Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վալադոնը տարված է եղել իր որդու ընկեր երիտասարդ նկարիչ Անդրե Յուտտեով, որը 25 տարով երիտասարդ էր իրենից և դարձել է նրա սիրեցյալը։ 1914 թվականին, երբ ստեղծվել է այս նկարը, նրան ամուսնացել են։ Հենց Յուտտեն է պատկերված կտավում։ Մերկ տղամարդը երեք տարբեր կեցվածքներով յուրաքանչյուրում կատարում է նույն շարժումը։ Նա կերպավորում է երիտասարդությունը, կտավում ընդգծված է բնորդի ուժը, որի ցուցադրման համար առիթ է հանդիսացել ցանցի նետման տեսարանը։ Ցանցը փաստացի պատրվակ է ծառայել պատկերելու ջանքերից լարված մարմինը։ Առաջին երկու դիրքերում տղամարդը հենված է ձախ ոտքին։ Բնորդի ատլետիկ կազմվածքն առավել է ընդգծում ստեղծագործության էրոտիկ բնույթը[4][5]։

Կտավը ակադեմիական թեմայի դասական պատկերում է և ունի երկրաչափական կառուցվածք։ Այս շարժման էտյուդը հիշեցնում է Անրի Մատիսի 1910 թվականի «Պար» նկարը (Էրմիտաժ, Սանկտ Պետերբուրգ)։ Վարդագույն լեռը և կապույտ լիճը նկարչուհին ստեղծել է՝ ոգեշնչված Կորսիկա այցով, և հիշեցնում է Պոլ Սեզանի գույները։

Նկարչուհին օգտագործել է աբրիս, հստակ ընդգծել է կերպարին տարածությունից՝ տեխնիկա, որը նախկինում օգտագործել են Դոմինիկ Էնգրը, Էդգար Դեգան, Անրի դը Տուլուզ-Լոտրեկը[6]։ Նկարի գույները տաք են և զգացմունքային։

Սա Վալադոնի վերջին նկարն է, որտեղ կա մերկ տղամարդ։ Հետագայում նա սկսել է ավելի հետաքրքրվել կանանց և երեխաների մերկ բնույթով։ Սյուզաննա Վալադոնն ընկալվում է որպես ազատագրման, ակտիվ կնոջ խորհրդանիշ, որը տղամարդուն պատկերում է որպես ցանկությունների առարկա։ Նա կոտրել է այդ ժամանակների բուրժուական պայմանականությունները՝ ամուսնանալով բավականին երիտասարդ տղամարդու հետ և իր աշխատանքներում պատկերելով մերկ կերպարը։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «Le lancement du filet - Valadon Suzanne». musee-des-beaux-arts.nancy.fr (ֆրանսերեն). Musée des Beaux-Arts de Nancy. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունվարի 28-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունվարի 28-ին.
  2. Noël Godin (2008). L'AGE D'HOMME (ed.). «Anthologie de la subversion carabinée» (ֆրանսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունվարի 28-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունվարի 28-ին.
  3. Maria Lluïsa Borràs. J.-M. Place (ed.). «Arthur Cravan: une stratégie du scandale» (ֆրանսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունվարի 30-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունվարի 28-ին.
  4. Patricia Mathews. «Returning the Gaze: Diverse Representations of the Nude in the Art of Suzanne Valadon». The Art Bulletin (73), 3: 415–430. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունվարի 28-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունվարի 28-ին.
  5. Patricia Mathews. University of Chicago Press (ed.). «Passionate Discontent: Creativity, Gender, and French Symbolist Art» (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունվարի 28-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունվարի 28-ին.
  6. Robert Rey, Suzanne Valadon, Paris, 1922

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]