Սերգեյ Ումառյան

Սերգեյ Ումառյան
Ծնվել է	մայիսի 21, 1920(1920-05-21)
Ծննդավայր	Լեռնաձոր, Զանգեզուրի գավառ, Ադրբեջանական ԽՍՀ
Վախճանվել է	1994 կամ 1995
Մասնագիտություն	արձակագիր և թարգմանիչ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և  Հայաստան
Կրթություն	Երևանի պետական համալսարան (1951)
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Սերգեյ Ումառյան Վիքիդարանում

Սերգեյ Հովհաննեսի Հարությունյան (մայիսի 21, 1920(1920-05-21), Լեռնաձոր, Զանգեզուրի գավառ, Ադրբեջանական ԽՍՀ - 1994 կամ 1995, գրական անուն է դարձրել տոհմական Ումառյան ազգանունը), հայ արձակագիր, թարգմանիչ, բժշկական ծառայության լեյտենանտ, կապիտան։ ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1964 թվականից։ ԽՄԿԿ անդամ 1943 թվականից։ Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից։

Կենսագրություն

Սերգեյ Ումառյանը ծնվել է 1920 թվականի մայիսի 21-ին, Լեռնաձոր գյուղում։ Ավարտել է Երևանի բժշկական ուսումնարանը և աշխատել հայրենի գյուղում։ 1941 թվականին զորակոչվել է Խորհրդային բանակ և 1941-1945 թվականներին մասնակցել է Հայրենական մեծ պատերազմին։ Ծառայության ընթացքում նրան շնորհվել է բժշկական ծառայության լեյտենանտի կոչում։ Բելառուսական ռազմաճակատում 90-րդ հեծելազորային գնդի սանիտարական գումարտակում օգնել է հարյուրավոր վիրավորների։ Եղել է բժշկական ծառայության լեյտենանտ, սանիտարական գումարտակի հրամանատար, մասնակցել է Մոսկվայի պաշտպանությանը, Նեմանի սառցահատի մարտական գործողությանը, Քյոնիգսբերգի գրավմանը, Լեհաստանի ազատագրման մարտերին։ Բեռլինի գրավումից հետո սանիտարական գումարտակի հրամանատար, կապիտան Ումառյանը զորացրվել և վերադարձել է հայրենիք։ 1951 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի արևելյան լեզուների և գրականության բաժինը։ 1952 թվականից աշխատել է «Հայաստան» (1976 թվականից՝ «Սովետական գրող») հրատարակչության գեղարվեստական գրականության խմբագրությունում՝ որպես ավագ խմբագիր։

Պարգևներ

Պարգևատրվել է շքանշաններով ու մարտական մեդալներով։

Ստեղծագործական ուղի

Ումառյանի թարգմանությամբ լույս են տեսել Ֆիրդուսու «Շահնամե», Օմար Խայամի քառյակները, արևելյան և «Ճապոնական հեքիաթներ»-ի ու գեղարվեստական ստեղծագործությունների ընտրանին։ «Անդոկ», «Ռուսա» պատմական վեպերի, «Սյունիքը դիցարան» և այլ աշխատությունների հեղինակ է։

Երկեր

• Բալլադներ Լենինի մասին, Երևան, «Հայաստան», 1967, 75 էջ։
• Սարսափի ձայներ (վիպակ), Երևան, «Հայաստան», 1969, 96 էջ։
• Բաղաբերդ (վիպակ), Երևան, «Հայաստան», 1973, 180 էջ։
• Անդոկ (վիպակ), Երևան, «Սովետական գրող», 1977, 268 էջ։
• Բաղաբերդ, Անդոկ (վեպեր), Երևան, «Սովետական գրող», 1980, 552 էջ։
• Սյունիքը դիցարան, Երևան, «Հայաստան», 1981, 122 էջ։
• Ռուսա։ Պատմավեպ, 1988։

Թարգմանություններ

Այս հեղինակի կատարած թարգմանությունների ցանկը կարող եք որոնել «Թարգմանչաց արվեստ» շտեմարանի «Թարգմանիչներ» բաժնում

• Հաֆեզ, Լիրիկա, Երևան, Հայպետհրատ, 1957, 115 էջ։
• Ռուդաքի, Ժողովածու, Երևան, Հայպետհրատ, 1958, 168 էջ։
• Ճապոնական հեքիաթներ, Երևան, Հայպետհրատ, 1959, 142 էջ։
• Ֆիրդուսի, Սիավուշ (Շահնամեից), Երևան, Հայպետհրատ, 1962, 192 էջ։
• Ֆիրդուսի, Զալ և Ռուդաբե (պոեմ), Երևան, Հայպետհրատ, 1964, 192 էջ։
• Ջամի Աբդուռահման, Լիրիկա (ժողովածուի մեջ մտնող քառյակները թարգմանել է Սերգեյ Ումառյանը), Երևան «Հայաստան», 1964, 100 էջ։
• Խաքանի, Քառյակներ, բանաստեղծություններ, Երևան, «Հայաստան», 1965, 72 էջ։
• Ֆիրդուսի, Ռոստամ և Սոհրաբ (պոեմ), Երևան, «Հայաստան», 1967, 180 էջ։
• Լիրիկական արևելք, Երևան, «Հայաստան», 1971, 156 էջ։
• Ֆիրդուսի, Շահնամե, Երևան, «Հայաստան», 1975, 528 էջ։

Մամուլ

• Բաբա Թահեր. Քառյակներ։ Թարգմանեց Սերգեյ Ումառյանը։ «Գարուն»։

Ծանոթագրություններ

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սերգեյ Ումառյան» հոդվածին։