Սերգեյ Ժուկ

Սերգեյ Ժուկ
Ծնվել է	մարտի 23 (ապրիլի 4), 1892; Կիև, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	մարտի 1, 1957 (64 տարեկան); Մոսկվա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Կրեմլի պատի պանթեոն
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն, Ռուսական հանրապետություն, ՌԽՖՍՀ և ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն	գիտնական և քաղաքական գործիչ
Հաստատություն(ներ)	Հիդրոնախագիծ
Գործունեության ոլորտ	Հիդրոտեխնիկա և ճարտարագետ
Պաշտոն(ներ)	ԽՍՀՄ գերագույն խորհրդի պատգամավոր
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիա
Ալմա մատեր	Սանկտ Պետերբուրգի տրանսպորտի համալսարան և Հաղորդակցության ուղիների ինժեներների ինստիտուտ
Կոչում	ԽՍՀՄ ԳԱ ակադեմիկոս
Պարգևներ	; ; և
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ

Սերգեյ Յակովլևիչ Ժուկ (մարտի 23 (ապրիլի 4), 1892, Կիև, Ռուսական կայսրություն^[1] - մարտի 1, 1957(1957-03-01)^[1], Մոսկվա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ^[1]), խորհրդային հիդրոտեխնիկ։ ԽՍՀՄ ԳԱ ակադեմիկոս (1953), ինժեներա-տեխնիկական ծառայության գեներալ-մայոր, սոցիալիստական աշխատանքի հերոս (1952)։

1942 թվականից գլխավորել է «Հիդրոնախագիծ» ինստիտուտը, որը 1957 թվականից կոչվում է նրա անունով։ Ղեկավարել է հետախուզական և գիտատեխնիկական աշխատանքներ, մի շարք հիդրոտեխնիկական խոշորագույն կառույցների (Մոսկվայի անվան ջրանցք, Վոլգա-Դոնի համալիր և այլն) նախագծումը և շինարարությունը։ Եղել է ԽՍՀՄ առաջին և 4-րդ գումարումների Գերագույն սովետի պատգամավոր։ Արժանացել է ԽՍՀՄ պետական մրցանակների (1950, 1951)։ Պարգևատրվել է Լենինի շքանշանով։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 ^1,8 Жук Сергей Яковлевич // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 301)։

Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։

[_d6ccb6d939fc819e-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 ^1,8 Жук Сергей Яковлевич // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

[1]