Ավարտել է Սամարղանդի համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը (1941), ՀամԿ(բ)Կ ԿԿ-ին կից կուսակցական բարձրագույն դպրոցը (1948)։ 1935 թվականից մանկավարժական աշխատանք է տարել միջնակարգ դպրոցում։ 1937 թվականից՝ Սամարղանդի մարզային «Լենին յուլի» («Լենինյան ուղի») թերթի պատասխանատու քարտուղար, պատասխանատու խմբագրի տեղակալ, խմբագիր։ 1941-1942 թվականներին մասնակցել է Հայրենական մեծ պատերազմին։ 1943-1944 թվականներին՝ «Լենին յուլի» թերթի խմբագիր, 1944 թվականից՝ Ուզբեկստանի կոմկուսի Սամարղանդի մարզկոմի քարտուղար, 1947 թվականից՝ հանրապետական «Կզիլ Ուզբեկստոն» («Կարմիր Ուզբեկստան») թերթի պատասխանատու խմբագիր։ 1949-1950 թվականներին Շարաֆ Ռաշիդովը Ուզբեկստանի գրողների միության վարչության նախագահն էր, 1950 թվականից՝ Ուզբեկստանի ՍՍՀ Գերագույն սովետի Նախագահության նախագահ։ 1959 թվականի մարտից Ուզբեկստանի կոմկուսի Կենտկոմի առաջին քարտուղարն էր։ 1961 թվականից ՍՄԿԿ ԿԿ Նախագահության (1966 թվականից՝ Քաղբյուրոյի) անդամության թեկնածու ԽՍՀՄ III-X գումարումների Գերագույն սովետի դեպուտատ, ԽՍՀՄ Գերագույն սովետի Նախագահության անդամ (1970 թվականից) Բանաստեղծությունների առաջին ժողովածուն («Իմ ցասումը») լույս է տեսել 1945 թվականին։ «Հաղթողները» (1951) վիպակում և «Փոթորկից ուժեղ» (1958) վեպում պատկերված է ժողովրդի պայքարը խոպան հողերի յուրացման համար։ «Հզոր ալիք» (1964) վեպը նվիրված է Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին թիկունքի մարդկանց սխրանքին։ «Քաշմիրյան երգ» (1956) ռոմանտիկական վիպակում արտացոլված է հնդիկ ժողովրդի պայքարը ազատության համար։ Հրատարակել է նաև «Պատմության դատավճիռը» (1950) հրապարակախոսական հոդվածների ժողովածուն, «Բարեկամության դրոշը» (1967) գիրքը։ Եղել է ՍՄԿԿ XIX-XXVI համագումարների պատգամավոր։ Պարգևատրվել է Վ․ Ի․ Լենինի 7 և 4 այլ շքանշաններով։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։