Նիկոպոլի ճակատամարտ (1396)

Նիկոպոլի ճակատամարտ
Օսմանյան պատերազմանները Եվրոպայում
	(Ժան Ֆրուասարայի մատենագրության պատկերազարդումները)
Թվական	1396 թվականի սեպտեմբերի 25
Վայր	Բուլղարիա ; Նիկոպոլ
Արդյունք	Թուրքերի համոզիչ հաղթանակը, ; խաչակիրների ջախջախում
Հակառակորդներ
Հունգարիա; Հիվանդախնամների միաբանություն ; Ֆրանսիա ; Վալախիա ; Վենետիկի հանրապետություն ; Լեհաստանից, Բոհեմիայից, Նավառայի թագավորությունից, Տրանսիլվանիայից և Իսպանիայից բազմաթիվ կամավորներ	Օսմանյան կայսրություն; Մորավյան Սերբիա
Հրամանատարներ
թագավորներ Սիգիզմունդ I ; Ժան Անվախ	սուլթան Բայազիդ I ; Ստեփան Լազարյան
Կողմերի ուժեր
12-17 հազար	15-17 հազար
Կորուստներ
Մեծ մասը ոչնչացվել է կամ գերի է վերցվել։	Խաղաղ բնակչության կորուստներ պատերազմից առաջ։ Միջին ռազմական կորուստ։

Նիկոլոպոլի ճակատամարտ, խոշոր ճակատամարտ, որը տեղի է ունեցել 1396 թվականի սեպտեմբերի 25-ին Բուլղարիայի հյուսիսային հատվածի մոտակայքում գտնվող Նիկոպոլում, հունգարական թագավոր Սիգիզմունդ I-ի, Ֆրանսիական թագավորության, Հիվանդախնամների միաբանության և Վենետիկի հանրապետության բանակների, մի կողմից էլ, Թուրքիայի սուլթան Բայազիդ I-ի և իր ընկերոջ^[փա՞ստ] զորքերի միջև։ Թուրքական բանակը տարավ համոզիչ հաղթանակ։

Նախապատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

XIV դարում խաչակիրների արշավանքների ավանդույթը սկսեց կորսվել, հետևաբար հարյուրամյա խաչակիրների արշավանքները նշանավորվեց մի շարք ոչ հասուն արշավանքներով, որոնք ընդունվում էին ասպետների և թագավորների կողմից։ Ոչ շատ մեծ, նրանց համար անհաջողություն գրանցվեց 1390 թվականին Թունիսյան ընկերությունում (արշավանք դեպի Մահդիա), և նաև Մերձբալթիկայի շրջանում տեղի ունեցավ հերթական մի շարք վեճեր ու կռիվներ։ Կոսովոյի ճակատամարտից հետո 1389 թվականին թուրքերը վերականգնեցին իրենց իշխանությունը Բալկյան լեռների մեծ մասում և փաստացի դուրս վռնդեցին բյուզանդացիներին, ստիպելով նրանց բավարարվել միայն Կոստանդնուպոլիսով և նրա կից տարածքներով, որոնք հետագայում ենթարկվեցին թուրքերի մի շարք արշավանքների։