Նիկոլայ Լևիտով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Նիկոլայ Լևիտով
Ծնվել էապրիլի 17 (29), 1890
Չապլիգին, Ռյազանի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էփետրվարի 17, 1972(1972-02-17) (81 տարեկան)
Մոսկվա, ԽՍՀՄ
ԳերեզմանՎագանկովյան գերեզմանատուն
Մասնագիտությունգիտնական
Գիտական աստիճանմանկավարժական գիտությունների դոկտոր
Գիտական ղեկավարԱլեքսանդր Լազուրսկի
Պարգևներ
Լենինի շքանշան Կ. Ուշինսկու մեդալ
և ՌԽՖՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ

Նիկոլայ Դմիտրիևիչ Լևիտով (ապրիլի 17 (29), 1890, Չապլիգին, Ռյազանի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - փետրվարի 17, 1972(1972-02-17), Մոսկվա, ԽՍՀՄ), սովետական հոգեբան, մանկավարժական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նիկոլայ Դմիտրիևիչ Լևիտովը ծնվել է 1890 թվականի ապրիլի 17-ին Ռազյանսկայա նահանգի Ռանենբուրգ քաղաքում (այժմ՝ Լիպեցկի մարզ) քահանայի ընտանիքում[1]։

Ավարտելով Ռանենբուրգյան հոգևոր ուսումնարանը՝ ուսումը շարունակել է Ռյազանի հոգևոր ճեմարանում, որից հետո գործուղվել է Պետերբուրգի հոգևոր ակադեմիա, որն ավարտել է 1914 թվականին՝ մագիստրոսի աստիճանով։ Միաժամանակ, Ա. Ֆ. Լազուրսկու ղեկավարությամբ ուսումնասիրել է հոգեբանություն՝ Պետերբուրգի հոգեվերլուծական ինստիտուտում։ 1914-1918 թվականներին աշխատել է Ռյազանի հոգևոր ճեմարանում՝ որպես գրականության ուսուցիչ։ 1918-1921 թվականներին դասավանդել է հոգեբանություն և տրամաբանություն Ռանենբուրգի ժողովրդական կրթության ինստիտուտում[2][3]։

1921 թվականից Ն.Դ. Լևիտովը մշտապես ապրել և աշխատել է Մոսկվայում։ 1921 թվականին ընտրվել է Մոսկվայի Ժողովրդական կրթության ինստիտուտի պրոռեկտոր, որտեղ դասավանդել է տրամաբանություն և հոգեբանություն։ 1923 թվականից աշխատել է աշխատանքի կենտրոնական ինստիտուտի լաբորատորիայում, այնուհետև 1925-1936 թթ. ղեկավարել է պրոֆկոնսուլտացիայի ինստիտուտի բանվոր դեռահասի մասնագիտական հիվանդությունների ուսումնասիրության բաժանմունքի լաբորատորիան։ Այդ ընթացքում ծանոթացել է Պ. Պ. Բլոնսկու հետ, ով նրան ուղղորդել է Ն.Կ.Կրուպսկայայի շուրջ միավորված հոգեբանների և մանկավարժների խմբակ։ Ն.Դ. Լևիտովը դարձավ պետական գիտական խորհրդի անդամ, որի նախագահն էր Ն.Կ.Կրուպսկայան[2][4]։

1936 թվականին Լևիտովը պաշտպանում է թեկնածուական ատենախոսություն՝ «Փսիխոտեխնիկա և մասնագիտական համապատասխանություն» թեմայով։ 1936-1938 թվականներին աշխատել է պոլիտեխնիկական կրթության ինստիտուտում՝ կենսաբանական խմբի հոգեբան։ 1938-1959 թվականներին ղեկավարել է ՌՍՖՍՀ ԳԱ հոգեբանության ինստիտուտի կամքի և բնույթի լաբորատորիան, այնուհետև՝ անձի հոգեբանության լաբորատորիան։ 1944 թվականին պաշտպանել է դոկտորական ատենախոսություն՝ «Բնավորության խնդիրը հոգեբանության մեջ» թեմայով»[3][4][5]։

Ն.Դ.Լևիտովն անընդհատ համատեղում էր իր աշխատանքը հետազոտական ինստիտուտում և Մոսկվայի համալսարաններում։ 1946 թվականից 1958 թվականներին եղել է Մոսկվայի Վ.Ի.Լենին անվան պետական մանկավարժական ինստիտուտի հոգեբանության ամբիոնի պրոֆեսոր։ 1958 թվականից 1960 թվականներին նույն պաշտոնում աշխատել է Վ. Պ. Պոտեմկինի անվան Մոսկվայի քաղաքային մանկավարժական ինստիտուտում, 1960 թվականից մինչև կյանքի վերջ աշխատել է Ն. Կ. Կրուպսկայայի անվան Մոսկվայի տարածաշրջանային մանկավարժական ինստիտուտում[3]։

Մահացավ 1972 թվականի փետրվարի 17-ին։ Թաղված է Վագանկովյան գերեզմանատանը։

Գիտական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիմնական աշխատություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նշումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]