Մարդինի գավառ
| Գավառ | |
|---|---|
| Մարդին | |
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
| Վիլայեթ | Դիարբեքիրի վիլայեթ |
| Գավառ | Մարդինի գավառ |
| Այլ անվանումներ | Մամպուտ, Մարդին, Մարտին, Մարտինի գավառ, Մերդին, Մերտին-Գավառ |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
| Բնակչություն | 28 606 մարդ (1890) |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)[1] |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)[1] |
| Տեղաբնականուն | Մարդինցի |
| Ժամային գոտի | UTC+3 |
Մարդին, գավառակ Արևմտյան Հայաստանում, Դիարբեքիրի վիլայեթում, նրա հարավային կողմում։ Վարչական կենտրոնը Մարդին քաղաքն է։
Մարդինի տարածքը հնում մտնում էր Վերին (Հայոց) Միջագետքի մեջ։ Նրա հյուսիսային սահմաններն անցնում էին Մասիուս կամ Մարդինի լեռների հյուսիսային փեշերով, իսկ հարավում փռված էր անապատային դաշտավայր։
Օսմանյան տիրապետության շրջանից կոչվել է նաև Մերդին։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1915 թ․-ի բռնագաղթից հետո գավառի հայ բնակչությունը մասամբ տեղահան եղավ ու կոտորվեց, մնացածները արաբախոս դարձան։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1890 թ․-ին ուներ 28 606 հայ բնակիչ։
Վարչական բաժանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
XIX դարի վերջին գավառի կազմի մեջ էին մտնում 6 գավառակ և 18 գյաղախումբ։
Գավառակները հետևյալն էին.[1]
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||||||||||||||
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ 
|